وزارت صحت عامه می‌گوید، ۷۰ درصد معتادین پس از تداوی بار دیگر به اعتیاد رو می‌آورند.
صدها معتاد مواد مخدر در حال حاضر در بیش از "۱۷۰" مرکز دولتی و ده‌ها مرکز خصوصی تداوی معتادین تحت تداوی قرار دارند، اما اعتیاد مجدد پس از تداوی به یک معضل جدی مبدل شده و مؤثریت تداوی آنان‌را زیر سؤال برده‌است.
بر اساس ارزیابی‌های وزارت صحت عامه، بین ۷۰ تا ۸۰ درصد معتادین مواد مخدر پس از تداوی دوباره به مواد مخدر معتاد می‌شوند.
داکتر عبدالشکور حیدری معاون تخنیکی ریاست کاهش تقاضای وزارت صحت عامه به رادیو آزادی گفت، دسترسی آسان به مواد مخدر، کمبود فرصت‌های کاری و ضعف در تنفیذ قانون منجر شده‌است تا جوانان و معتادین تداوی شده در محاصره فروشنده‌گان مواد مخدر قرار گرفته و مجدداً به مواد مخدر معتاد شوند.
او افزود:
"بین ۷۰ تا ۸۰ فیصد معتادین که پس از تداوی خارج می‌شوند، بناء به مشکلات اجتماعی که یکی آن دسترسی آسان به مواد مخدر است، باعث می‌شود تا آنان دوباره به مواد مخدر رو بیاروند. یعنی آنان در محاصره پرچون فروشان مواد مخدر قرار می‌گیرند."
بر اساس ارقام ارائه شده توسط وزارت‌های صحت عامه و مبارزه علیه مواد مخدر، سه میلیون تن به‌شمول زنان و کودکان در افغانستان به مواد مخدر معتاد اند.
بخش بزرگ این معتادین را افرادی تشکیل می‌دهند که بعد از مهاجرت‌های طولانی به ایران و پاکستان به کشور عودت نموده‌اند.
آقای حیدری می‌گوید، تعداد معتادین داوطلب به تداوی در مقایسه به گذشته بیشتر شده‌است، اما به‌گفته وی بیشتر این مراجعین معتادینی اند که پس از تداوی دوباره به مواد مخدر معتاد شده‌اند.
معتادین تحت تداوی در مراکز صحی نیز دسترسی آسان به مواد مخدر و تشویق جوانان از سوی پرچون فروشان مواد مخدر را علت اصلی رو آوردن دوباره معتادین و جوانان به مواد مخدر می‌دانند.
آن‌ها به‌خاطر جلوگیری از اعتیاد مجدد معتادین تداوی شده تأکید می‌ورزند که فروشنده‌گان مواد مخدر باید دستگیر شوند و مراکز فروش مواد مخدر باید از بین برده شوند.
چند از آنان به رادیو آزادی گفتند:
"در منطقه احمد شاه بابا مینه بیشتر از ده ساقی خانه "فروشنده مواد مخدر" وجود دارد، آنان به حوزه حق می‌دهند. همین چرسی‌ها و پودریان هستند که برای آنان عاید می‌آورند. پودر فروشان مردم به ویژه جوانان را تشویق می‌کنند. مثلاً من صد افغانی را چرس می‌خرم، برایم کمی بیشتر می‌دهند، چون اگر امروز برایم بیشتر داد، من مشتری وی می‌شوم."
"وقتی فروش آن قطع شود انسان مجبور می‌شود که استفاده نکند. ما در قلعه زمان خان نزدیک حوزه ۱۶ زنده‌گی می‌کنیم، تقریباً هفت هشت ساقی وجود دارد، پس آیا آمر حوزه این را نمی‌داند؟"
"این‌جا می‌آیند و پودر می‌فروشند. یکی و دو تا نیستند، بلکه همانند نقد فروخته می‌شود، چون دولت به آنان فرصت داده‌است. اگر دولت به آنان فرصت ندهد و چند سرباز پولیس بیاید، همه‌شان را دستگیر می‌توانند، اما همه این غفلت از سوی دولت است."
وزارت امور داخله مبارزه علیه مواد مخدر، به ویژه دستگیری پرچون فروشان را از اولویت‌های کاری این وزارت در بخش تنفیذ قانون، تأمین نظم و امنیت در شهرها می‌داند.
نصرت‌الله رحیمی معاون سخنگوی وزارت امور داخله تائید می‌کند که شماری از کارمندان پولیس نیز در برابر فروشنده‌گان مواد مخدر انعطاف نشان داده و یا هم با آنان همکار هستند.
او افزود:
"جلوگیری از فروش پرچون مواد مخدر واقعاً دشوار است و این فروشات بسیار وسعت یافته‌است. تقاضا به مواد مخدر بیشتر است و پولیس به عنوان مجری قانون عمل خواهد کرد. در صفوف پولیس هم مشکل وجود دارد و ممکن برخی کارمندان پولیس با پرچون فروشان دست داشته باشند. من این را رد نمی‌کنیم، اما تعهد ما با مردم افغانستان این است که در این بخش‌ها اقدامات جدی صورت می‌گیرد."
وزارت مبارزه علیه مواد مخدر جلوگیری از معتاد شدن جوانان و اعتیاد مجدد معتادین تداوی شده را مسئولیت مشترک خانواده‌ها و سایر ادارات دولتی شامل در کمیته مبارزه علیه مواد مخدر دولت افغانستان می‌داند.
عثمان فروتن رئیس پالیسی وزارت مبارزه علیه مواد مخدر می‌گوید، وزارت‌های معارف، تحصیلات عالی، کار و امور اجتماعی، حج و اوقاف و سایر نهادهای دیگر مسئولیت دارند تا از راه تبلیغات و ایجاد فرصت‌های کار جلو گسترش اعتیاد را بگیرند.
گزارش: مرسلین ارسلا
