نیویارک تایمز
روزنامه نیویارک تایمز به بحرانی‌که در ولایت فاریاب ادامه دارد، تمرکز کرده‌است.
به نوشته روزنامه، نیروهای حکومتی روز چهارشنبه بر اعتراض کننده‌های تیراندازی کردند که به‌خاطر بازداشت نظام الدین قیصاری قوماندان امنیه ولسوالی قیصار ولایت فاریاب به جاده‌ها بر آمدند.
نیویارک تایمز می‌افزاید، آقای قیصاری از حامیان نزدیک عبدالرشید دوستم، معاون اول ریاست جمهوری افغانستان که در تبعید بسر می‌برد، به شمار می‌رود.
در ادامه آمده‌است که هزاران تن از حامیان قوماندان قیصاری به دنبال بازداشت و انتقال او به کابل، در شهر میمنه دست به اعتراض زدند و خواهان رهایی وی شدند.
نیویارک تایمز به این پرداخته که اعتراض‌ها در فاریاب نشان می‌دهند که حکومت رئیس جمهور اشرف غنی چگونه با جنگ سالاران برخورد می‌کند، آن هم در زمانی‌که با شورشگری‌های طالبان نیز روبه‌رو است.
به نوشته روزنامه، با وجود برخی اتهام‌ها بر جنرال عبدالرشید دوستم، محمد اشرف غنی او را در سال ۲۰۱۴ به‌حیث معاونش انتخاب کرد و آقای دوستم رهبری چندین عملیات را در فاریاب به عهده گرفت، چیزی که به تحلیل نیویارک تایمز، رئیس جمهور غنی مخالفش بود.
واشنگتن پُست
روزنامه واشنگتن پُست در مورد سفر الیس ویلز معاون وزارت خارجه امریکا به پاکستان تمرکز کرده‌است.
به نوشته روزنامه، خانم ویلز در دیدار با لوی درستیز اردوی پاکستان خواسته اطمینان حاصل کند که به دنبال آتش‌بس اخیر در افغانستان، صلح چگونه ممکن است.
واشنگتن پُست به این باور است که پاکستان در نخستین آتش‌بس پس از ۱۷ سال جنگ میان کابل و طالبان مسلح نقش داشته‌است.
دیپلومات
نشریه دیپلومات به این پرداخته که چرا پاکستان نمی‌تواند سهولت آتش‌بس درازمدت را در افغانستان فراهم کند؟
به نوشته نشریه، اگر اسلام آباد در آتش‌بس اخیر نقش داشته، چه چیزی جلو پاکستان را برای تسهیل آتش‌بس درازمدت می‌گیرد؟
دیپلومات استدلال می‌کند که دو عامل اساسی در این مورد وجود دارد. نخست این‌که اسلام آباد شاید بالای طالبان افغان نفوذ داشته باشد اما این نفوذ شاید بسنده نیست تا طالبان را به تغییر مسیر اهداف شان مجبور سازد.
دوم این‌که اگر پاکستان جز از پروسه مذاکرات در افغانستان باشد، معلوم نیست که از نظر استراتیژیک، اسلام آباد این گونه پروسه را تا هنگامی‌که منافع‌اش در نظر گرفته نشود، مورد حمایت قرار دهد.
به نوشته نشریه دیپلومات، از سرگیری خشونت‌ها که یک مورد عادی برای افغانستان شده، نشان می‌دهد که پایان بحران این کشور در یک مدت زود، نا ممکن به نظر می‌رسد.