یک نقاش از غرب افغانستان در اعتراض به محدودیتها بر هنر نقاشی در حاکمیت طالبان، فعالیتهای هنریاش را متوقف کرده و تمامی آثارش را در نمایشگاههای کشورهای همسایه به فروش گذاشته است.
همایون عارفی نقاش از ولایت غور پس از ۱۰ سال فعالیت در هنر نقاشی و خلق صدها اثر پس ازین اعتراضش، قلم نقاشی را بر زمین گذاشته و از خدا حافظی تلخاش با دنیای هنر میگوید.
سوژههای نقاشیهایش بیشتر مناظر تاریخی افغانستان و نمایش چهرههای بومی مناطق مختلف این کشور بودهاست.
او از کودکی علاقه و استعدادش را در هنر نقاشی یافت و ۱۰ سال است به صورت حرفهیی در غور، یکی از ولایات غربی افغانستان نقاشی میکشد و برای علاقهمندان به فروش میرساند.
آقای عارفی که اکنون برای اشتراک در یک فیستیوال هنری به کشور ایران رفته است، تصمیم گرفته حدود ۳۰۰ اثرش را که طی این چند سال خلق کرده به فروش برساند و پول آن را به افراد نیازمند در افغانستان کمک کند.
آقای عارفی میافزاید: "تا فعلاً حدود ۴۰ تابلو فروخته شده و بیشتر هم فروخته میشود. به افغانستان بر میگردم و این پول از طریق شخص دیگری غیر از خودم به مردم کمک میشود. در افغانستان دیگر نه هنرمند ارزش دارد و نه هم تابلو ارزش دارد، به همین دلیل میخواهم این تابلوها را بفروشم. بلی! تا زمانیکه طالبان حکومت کنند و نقاشی کشیدن گناه داشته باشد و روح کار داشته باشد، نقاشی نمیکشم."
با تسلط طالبان بر افغانستان، شمار زیادی از نقاشان، میناتوریستها و دیوارنگاران دست به خودسانسوری زده و از فعالیت هنری دست کشیدهاند.
ماری صمدی، نقاش دیگری است که پس از حاکمیت طالبان نتوانست تابلوهایش را برای فروش در دید عموم بگذارد، چرا که بهگفتۀ او، طالبان اجازه نمایش دادن نقاشی چهره را نمیدهند.
صمدی میگوید: "با روی کار آمدن طالبان فکر نکنم کدام هنرمندی به افغانستان مانده باشد، چون بیشتر هنرمندان از افغانستان کوچ کردند و به کشورهای خارجی رفتند و کلا تمام گالریها در افغانستان بسته شد."
گروه طالبان در دوره نخست حاکمیتشان در نیمۀ دوم دهه ۹۰ میلادی مخالف صورتگری انسان در هنر نقاشی بودند و آن را مخالف با ارزشهای اسلامی میدانستند، اما در حاکمیت کنونیشان تا به حال موضعشان را در پیوند به هنر و صورتگری اعلام نکردهاند.
خواستیم دیدگاه حکومت طالبان را در مورد هنر نقاشی داشته باشیم، اما بلال کریمی، معاون سخنگوی حکومت طالبان به تماس و پیامهای ما پاسخ نداد.
پیش از این نیز برخی نقاشان بخش دیوارنگاری گفتند که با روی کار آمدن طالبان، تمام زحماتشان نقش بر آب شده و طالبان تمامی دیوارنگاریهای شان را در کابل با رنگ سفید و نقش پرچمشان پوشانده اند.
نقاشان از طالبان میخواهند که اجازۀ فعالیت به هنرمندان را بدهند تا برای فرار از مشکلات اقتصادی و محدودیتهای هنری مجبور به ترک کشور نشوند.
هرچند هماکنون هم بسیاری از هنرمندان به دلیل تهدیدات و ایجاد محدودیتها از سوی طالبان، افغانستان را ترک کردهاند.