"مردم نمی‌تواند به آسانی خانه پیدا کند اگر خانه پیدا می‌شود به مشکلات این که شما افغان هستید به شما خانه نمی دهیم یا هم کرایه خانه بسیار زیاد است."
سپوژمی یک و نیم سال است که به پاکستان مهاجر شده است.
او می‌گوید، چالش‌های امنیتی سرنوشت او را به مهاجرت کشاند.
او پیش از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان فعالیت‌های رسانه‌ای داشت.
سپوژمی اکنون از درد مهاجرت خود و صدها افغان دیگر در پاکستان قصه می‌کند:
"من مدت یکسال و شش ماه می‌شود اینجا زندگی می‌کنم، من نتوانستم که در پاکستان کار بکنم بخاطر اینکه من افغان هستم و نشنلتی اینجا را ندارم نمی‌توانم کار بکنم. همچنان حال یک مشکل جدید سر راه مهاجرین افغان است که می‌گویند تا ۳۱ دسامبر اگر مهاجرین افغان ویزه‌های شان را تمدید نکنند ۳ سال آنان را به زندان می‌اندازند و یا هم دوباره به کشور شان بازگشتانده می‌شوند که این واقعاً نگران کننده است."
در کنار مهاجرت به خارج، شمار زیادی از افغانان در سال‌های اخیر در داخل افغانستان هم مجبور به ترک خانه‌های‌شان شدند.
مصطفی: ما هفت نفر هستیم یک کارگر هم نداریم خودم یک کراچی دارم.
مصطفی که باشندۀ ولسوالی مالستان ولایت غزنی بود، می‌گوید، سه سال پیش مجبور شد همراه ۷ عضو خانواده‌اش خانه‌شان را ترک کنند و به کابل بروند.
به گفتۀ مصطفی، جنگ سبب آوارگی او شد و تا به حال نتوانسته اند شرایط زندگی‌شان را به وضعیتی برگرداند که پیش از بیجا شدن داشتند:
"مقصد در کل وضعیت خراب است دیگر قیمتی است روغن به ۱۵ صد بود حالا به ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ رسیده کارگر هم ندارم در خانه، ما هفت نفر هستیم یک کارگر هم نداریم خودم یک کراچی دارم."
این در حالیست که مارتین گریفیتس، هماهنگ کنندۀ کمک‌های اضطراری سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای رنج و محرومیت مردم افغانستان را به شورای امنیت سازمان ملل متحد بیان کرده است.
مارتین کریفیتس در این بیانیه گفته که ۷ میلیون مردم افغانستان مهاجر شدند و شمار بیجا شدگان داخلی هم به ۳.۴ میلیون تن رسیده است. او اما مشخص نکرده که این شمار در چه مدتی مهاجر و آواره شده اند.
او همچنان گفته که ۹۷ درصد مردم افغانستان در فقر زندگی می‌کنند و دو سوم نفوس آن برای زنده ماندن نیازمند دریافت کمک هستند.
به گفتۀ هماهنگ کنندۀ کمک‌های اضطراری سازمان ملل متحد، نیمی از نفوس افغانستان به آب پاک آشامیدنی و مواد صحی دسترسی ندارند و ۱.۱ میلیون دختر از حق آموزش محروم اند.
او همچنان در حساب توییتری خود نوشته است: "میلیون‌ها نفر با گرسنگی روبه‌رو هستند. میلیون‌ها نفر بدون دسترسی به آب پاک روبرو اند. میلیون‌ها طفل به ویژه دختران از مکتب محروم اند. ما باید در کنار مردم افغانستان بایستیم."
ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان و بلال کریمی معاون او در این رابطه به پرسش های رادیو آزادی جواب ندادند.
اما پیش از این ذبیح الله مجاهد به رادیو آزادی گفته بود، حکومت طالبان به همکاری نهادهای کمک‌رسان به تلاش‌های شان در کمک‌رسانی به مردم نیازمند ادامه می‌دهند.
نگرانی‌ها از وضعیت بحرانی مردم افغانستان در حالی از سوی نهادهای متعدد بین‌المللی مطرح می‌شود که فردا فصل زمستان آغاز می‌شود و بیشتر مردم با مشکلات جدی از جمله نبود مواد غذایی و سوخت در این فصل مواجه اند.
