شماری از افغانها آرزو دارند که در این سال برای حل مشکلاتشان در افغانستان و بیرون از این کشور گامهای عملی برداشته شود.
وضعیت حقوق بشری، فقر، بیکاری، مهاجرت به کشورهای همسایه، ادامه ممنوعیت بر کار و تحصیل زنان از سوی حکومت طالبان از مشکلات عمدۀ بوده که افغانها در سال ۲۰۲۳ با آن دست و پنجه نرم کردند.
شفیقه بانوی بیسرپرست در ولایت پروان میگوید که سال ۲۰۲۳ برایش سال دشواری بود، اما آرزو دارد که در سال ۲۰۲۴ شاهد آن نباشد: "سال ۲۰۲۳ یک سال قحطی، مشکلات و ناداری بود. من شوهر هم ندارم، مشکلات ما بسیار زیاد بود و هیچکس به مشکلات ما توجه نداشت، امسال خدا کند سال خوبی باشد و در کنار دولت جامعه بینالمللی هم به مشکلات ما توجه کند."
هرچند حکومت طالبان بارها ادعا کرده که به بسیاری از مردم رسیدگی کردهاست، اما پس از حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان هنوز هم سازمان ملل متحد با حمایت جامعه بینالمللی یکی از کمک کنندههای اصلی مردم افغانستان بودهاست.
در کنار فقر و ناداری خانوادهها، ممنوعیت بر کار و تحصیل دختران و زنان نیز به جای خود باقی ماند و با وجود تلاشهای جامعه بینالمللی حکومت طالبان باز هم به این ممنوعیتها ادامه داد.
شیذر صمیم محصل پوهنتون در ولایت بلخ میگوید که سال گذشته برایش یک سال بدون پیشرفت بود، اما امسال میخواهد جامعه بینالمللی در راستای باز شدن دروازههای مکاتب و پوهنتونها بروی دختران گامهای عملی بردارد: "سال گذشته میتوانست یک سال پر دستآورد برای دختران پوهنتون، مکتب و زنان شاغل باشد، اما متأسفانه هر روزیکه میگذرد، یک روز از عمر زنان و دختران این کشور هدر میرود، بدون هیچ دستآورد و پیشرفتی. خواست من از جامعه جهانی این است که موضوع آموزش را جدی بگیرند، فکری به حال ما بکنند، تمام چشم امید ما به جامعه بینالمللی است و ما از طالبان هیچ امیدی نداریم."
خواستیکه در بیش از دو سال از حاکمیت دوباره طالبان همه دختران بازمانده از آموزش و تعلیم بارها مطرح کردند.
یکی از بحرانهای جدی دیگر برای افغانها در سال ۲۰۲۳ مهاجرت بوده است و دشواریها و مشکلات زیادی حتی دامنگیر افغانهای که بیرون از این کشور هستند، نیز بودهاست.
بازداشت و اخراج مهاجرین از ایران، ترکیه و پاکستان، مشکلات اقتصادی، تکالیف روحی روانی و نداشتن توان مالی خوب از مشکلات عمده افغانها در این کشورها در سال ۲۰۲۳ خوانده میشود.
ایمل یکی از پناهجویان افغان که از دو سال به اینسو در پاکستان زندگی میکند میگوید، سال پر از مشکلات را در این کشور سپری کرده و امیدوار است که سال ۲۰۲۴ تکرار مشکلات گذشته نباشد: "واقعاً یک سال پر از مشقت بود، سالی بود که تمام افغانهای مقیم در پاکستان شکایت داشتند، با آنکه بارها به سازمانهای حقوق بشری و هم به دفتر «یو ان اچ سی آر» (کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان) مراجعه کردند و صدا بلند کردند، ولی متأسفانه که گوش شنوا نبود، امیدوارم سال ۲۰۲۴ یک سال خوب برای مهاجرینیکه در پاکستان هستند، باشد."
برخی افغانها به این باور اند که در سال گذشته میلادی هیچ گام عملی برای حل مشکلات اساسی آنها در افغانستان برداشته نشده و به شمول جامعه بینالمللی تلاش همه نهاد ها در حرف خلاصه شدهاست.
هرچند آنان سال ۲۰۲۴ میلادی را با امیدها و آرزوهای بیشتر و برداشته شدن گامهای عملی در حل مشکلاتشان از سوی جامعه جهانی آغاز کردهاند، اما میگویند اگر در این سال به مشکلاتشان رسیدگی نشود، بحران بشری در افغانستان بیشتر شده و مردم با وضعیت بدتر از گذشته روبهرو خواهند شد.
چیزیکه برخی از سازمانهای بینالمللی از افزایش و ادامه این وضعیت ابراز نگرانی کرده و خواهان کمکهای عاجل در بخشهای مختلف به افغانستان شدهاند.