شماری از خیاطان و رختفروشان میگویند، امسال کار و بارشان کمرنگ است و رونق سالهای گذشته را ندارد.
یاقوت شاه که با ماشین خیاطیاش در حال دوختن لباس عیدی یکی از مشتریانش در شهر کابل است میگوید، فرمایشات مردم برای دوخت لباس کاهش یافته است.
"ما در دورۀ جمهوریت با رسیدن عید بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ جوره لباس فرمایشات داشتیم، ما حالا بالای پنجاه درصد مشتریان خود را از دست دادیم، دلیلاش پائین بودن سطح اقتصاد مردم و در کنار آن رفتن مشتریان ما پس از آمدن طالبان به بیرون از کشور میباشد."
سهراب، یکی از خیاطان زنانهدوز در شهر کابل نیز شکایت مشابهی دارد:
"قبلاً نزدیک به یک هفته یا ده روز که به عید میماند، من فرمایش نمیگرفتم، اما فعلاً کار مشتری را میگیرم، در نظام جمهوریت در نزدیکیهای عید من شب کاری میکردم، اما فعلاً شب کاری نمیکنیم."
در کنار شکایت خیاطان از کمرنگ شدن کاروبارشان، ظاهراً بازار فروش رخت نیز رونق سابقاش را از دست داده است.
نصرتالله، یکی از رختفروشان در ولایت تخار به رادیو آزادی گفت، مردم مثل گذشته پارچههای گران قیمت را خریداری کرده نمیتوانند:
"اینجا مردم تکههای قیمتی را نمیگیرند، فقط تکههایی را که بین ۱۰۰ تا ۱۴۰ افغانی قیمت دارد خریداری میکنند، درحالی که در گذشته مردم تکههایی را که قیمت آن متر ۳۰۰ افغانی بود خریداری میکردند، ولی حالا نمیتوانند آن را بخرند."
این خیاطان و رختفروشان درحالی از کاهش کاروبارشان شکایت دارند که برخی از مردم میگویند، حالا اقتصاد خوب ندارند و به همین دلیل نخواستند درعید برای خود و اعضای خانوادهشان لباس تهیه کنند.
عبدالمالک، یکی از دکانداران در منطقۀ ارزان قیمت شهر کابل به رادیو آزادی گفت:
"من فعلاً برای عید خود و اعضای خانواده لباس تهیه نکردیم، بخاطری که اقتصاد من ضعیف است و کاروبار هم خوب نیست، به همین خاطر لباس تهیه نکردیم، قبلا کاروبار خوب بود و بازارها رونق داشت اما حالا نیست."
عبدالله، باشندۀ ولایت ننگرهار نیز میگوید، بیکار است و به همین خاطر برای عید لباس تهیه نکرده است:
"من امسال به عید نه لباس گرفتیم نه چپلی، در دو سال گذشته سطح بیکاری زیاد شده به همین خاطر من لباس تهیه نکردیم، آمادگی که قبلاً برای عید میگرفتیم حالا نمیتوانیم."
یکی از مناسبتهای خوشی مردم در افغانستان روزهای عید خوانده میشود که همه ساله با نزدیک شدن ایام عید در کنار دیگر آمادگیها، سرپرستان خانوادهها برای خود و اعضای خانوادههای خود لباس جدید تهیه میکردند، اما ظاهراً در چند سال اخیر بیشتر خانوادهها این توان را هم از دست داده و عیدشان را بدون گرفتن آمادگی و تهیه لباس نو سپری میکنند.
این نگرانیها و شکایتها در حالی مطرح میشود که بر اساس گزارش سازمانهای بینالمللی، میزان فقر و بیکاری در نزدیک به سه سال حاکمیت طالبان در افغانستان به گونۀ کمپیشینهای افزایش یافته است.
بر اساس آمار ملل متحد، در حال حاضر نزدیک به ۲۴ میلیون تن در افغانستان برای زنده ماندن به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.