دفتر هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان (یوناما) افغانستان را یکی از کشورهای خطرناک برای کارکنان کمک‌رسان بشردوستانه عنوان کرده ابراز نگرانی می‌کند که کارکنان بشری در ساحات کاری‌شان با مشکلات متعدد روبهرو اند.
یوناما روز دوشنبه «۲۸ اسد» در یک پیام ویدیویی منتشر شده به مناسبت روز جهانی بشردوستانه در صفحهٔ اکس (توئیتر سابق) خود گفته که سال ۲۰۲۳ برای کارکنان بشردوستانه خونین بود و ممکن سال ۲۰۲۴ بدتر از آن باشد.
اندریکا راتویت، معاون نمایندهٔ سرمنشی ملل متحد برای افغانستان در این پیام ویدیویی گفته است: "افغانستان برای فعالیت‌های امدادی بشردوستانه یکی از ساحات خطرناک است، هرچند در سال ۲۰۲۱ جنگ پایان یافت، اما اقدام‌های محدود کننده مشارکت زنان را در زنده‌گی عمومی کاهش داد که این امر مشکلات جدید را ایجاد کرد."
او می‌گوید رهبران جهان اکنون بیشتر از هر زمان دیگر نیاز دارند امنیت کارمندان بشردوستانه را تضمین کنند.
در همین حال، دفتر هماهنگی امور بشری ملل متحد در افغانستان (اوچا) در یک گزارش تازۀ گفته که طالبان در بخش‌های مختلف بر دختران و زنان افغان محدودیت وضع کرده‌اند و مانع راه آن‌ها شده‌اند.
بر اساس گزارش اوچا، در حال حاضر ۳۵ هزاز کارمند مؤسسه‌های کمک‌رسان در سراسر افغانستان به شمول آموزش، صحت، ماین‌پاکی و مواد خوراکی در بخش‌های مختلف کار می‌کنند.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده‌گان (یو ان اچ سی آر) نیز به مناسبت روز جهانی بشردوستانه در صفحهٔ اکس (توئیتر سابق) خود نوشته که تلفات ناشی از جنگ‌های مسلحانه در جهان وحشتناک است.
در همین حال برخی از کارکنان بشردوستانهٔ اداره‌های مختلف کمک‌رسان ملل متحد در افغانستان ادعا می‌کنند که با مشکلات متعدد از سوی مقام‌های طالبان و زورگویان روبهرو اند.
عزت‌شاه صمیم کارمند دفتر برنامه جهانی غذا (دبلیو اچ او) در ولسوالی اچین ننگرهار به رادیو آزادی گفت، در سال ۲۰۲۲ از سوی افراد ناشناس هدف قرار گرفته است:
"زمانی‌که سروی کودکان را برای واکسین انجام می‌دادم، خوب بود با من کسی دیگر نبود، در موتر من ماین مقناطیسی گذاشته بودند، هرچند در این حادثه یک بخش بدن خود را از دست دادم، اما خرسندم که خداوند من را زنده نگهداشت."
یک کارمند کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده‌گان (یو ان اچ سی آر) در تورخم به شرط عدم فاش کردن نام‌اش ادعا کرد که هر از گاهی با آزار و اذیت از سوی طالبان روبهرو اند:
"اکنون هم مشکلات وجود دارد، طالبان به این‌گونه مردم به چشم خوب نمی‌بینند، دیروز هم در ادارهٔ «جی آی زید» مردم آمده بودند و گفتند معلومات‌تان را بنویسید، فورم‌ها را خانه پری کنید که برای کی کار می‌کنید."
حامد، مسئول یک نهاد کمک کنندهٔ داخلی در ولایت بغلان است.
او می‌گوید بیشتر کمک‌ها به سیلاب‌زده‌گان مختص شده، اما ادعا می‌کند که در توزیع کمک‌ها بی‌طرفی از سوی مقام‌های محلی طالبان و زورگویان در نظر گرفته نمی‌شود:
"در گذشته هم چنین مشکلات بود حال هم، اگر در مؤسسه‌ها داخلی باشد یا خارجی برای کمک می‌روند، اکثریت رهبران و مسئولین امارت تلاش می‌کنند تا در لیست‌ها اقارب و نزدیکان‌شان را بگیرند، کمک‌های که آن‌جا توزیع می‌شود، تحت نظارت آن‌ها است، اگر به خواست آن‌ها بود به مردم می‌دهند یا نمی‌دهند، اگر کسی کاری به خواست آن‌ها نکند به مرگ تهدید می‌کنند."
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در مورد این ادعا‌ها و گزارش‌های ملل متحد به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ نداد.
اما پیش از این به رادیو آزادی گفته بود که آن‌ها از کمک‌های ملل متحد استقبال می‌کنند و در توزیع کمک‌ها با آن‌ها همکار هستند.
این درحالی‌ست که سازمان ملل متحد از سال ۲۰۰۹ به این‌سو، همه ساله ۱۹ اگست را به‌عنوان روز جهانی بشردوستانه برای قدردانی از کارهای کارکنان بشردوستانه تجلیل می‌کند.
