خان ولی عادل میگوید، در صورتیکه حکومت از وی حمایت نکند به تحصناش ادامه داده و حتی دست به مظاهره و اعتصاب غذایی خواهد زد.
خان ولی عادل که باشنده ولایت پکتیا است، بخاطر پایان دادن به فرهنگ بد دادن دختران در افغانستان از دو ماه به اینسو با بر پا کردن خیمه دست به اعتراض زدهاست.
وی روز چهارشنبه در خیمه اعتراضیاش در ساحه درالامان شهر کابل به خبرنگاران گفت که حرکت وی مطابق اصول شرعی، مدنی و بشری بوده اما افزود که تا کنون حکومت به وی توجه نکردهاست.
وی گفت:
"به ادارات که خواستها متوجه آنان است، خاموش اند پس از این به وعدهها انتظار نمیکنیم و خودما این تحصن خود را بیشتر میسازیم، اگر در آینده نزدیک، ما جواب بدست نیاوریم امکان دارد خودم دست به اعتصاب غذایی بزنم دوستها گفتند که در جا های مختلف خیمه بر پا میکنند این یک هشدار پیش از پیش به حکومت است."
خان ولی عادل گفت که بد دادن دختران، خشونت علیه آنان و زیر پا کردن حقوق شان مانع آموزش دختران شدهاست.
وی میگوید که برخی رسوم نادرست مانند بد دادن دختران خلاف اصول شرعی بوده و باید از آن جلوگیری شود.
خان ولی عادل میگوید که وی در این زمینه طرح و یک سلسله پیشنهاداتی را نیز به حکومت ارائه کردهاست.
قبل از این برخی نهادهای جامعه مدنی از این طرح خان ولی عادل حمایت شان را اعلام کردهاند.
برخی از زنان نیز از مسئولین حکومت میخواهند تا در این خصوص از خان ولی عادل حمایت کند.
ملالی مهمند یکی از باشندههای شهر کابل در مورد به رادیو آزادی گفت:
"حکومت داد از حقوق زن میزند که ما حمایت میکنیم از زنان و بعد از این شاید تغییری در وضعیت زنان بیاید در افغانستان آنان باید عملاً کار شان را انجام دهند نه تنها در کابل بلکه در ولایات دور دست کشور."
در اینحال حکومت افغانستان میگوید که تأمین حقوق زنان در اولویت کاریاش قرار داشته و طرح ارائه شده از سوی خان ولی عادل را در نظر گرفتهاند.
دواخان مینه پال معاون سخنگوی ریاست جمهوری در مورد به رادیو آزادی گفت:
"حکومت افغانستان پیش از پیش به این مشکل متوجه بوده و کار که مشخص در این راستا شدهاست وزیر سرحدات، اقوام و قبایل افغانستان رفته همراه شان ملاقات داشته اند."
با آنکه در بیش از چهارده سال گذشته نهادهای داخلی و خارجی زیادی زیر نام مدافعین حقوق زنان در افغانستان فعالیت داشته اند اما مردم میگویند که هنوز هم در برخی مناطق کشور انواع خشونت علیه زنان ادامه دارد.
سردار ځدران یکی از آگاهان میگوید که برای جلوگیری از این مشکل باید نهادهای مربوط حکومتی برنامههای آگاهی عامه را بیشتر سازند.
گزارش: آرزو غیاثی