ادامۀ واکنش‌ها در برابر تصمیم طالبان مبنی بر مسدود ماندن مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم.
انتونی بلینکن، وزیر خارجۀ ایالات متحده امریکا در واکنش به این تصمیم طالبان در صفحۀ توییتر خود نوشته که آموزش حق بشری هر افغان است و امریکا بهانه‌های حکومت طالبان را برای عمل نکردن به وعده‌هایش در برابر افغانان نمی‌پذیرد.
آقای بلینکن گفته که ایالات متحده در این زمینه در کنار دختران افغان و خانواده‌های آنها ایستاده است.
او افزود، اگر طالبان از این تصمیم منصرف نشوند، این امر امیدهای طالبان را برای بهبود روابط با جامعۀ جهانی و رشد اقتصادی افغان‌ها به طور جدی تضعیف می‌کند.
هرچند طالبان پیش از این وعده داده بودند که تمام مکاتب دخترانه را در ۳ حمل بازگشایی کنند، اما برخلاف وعدۀ خود به دختران بالاتر از صنف ششم اجازه ندادند که به مکتب بروند.
جین شاهین سناتور امریکایی
در همین حال، جین شاهین، سناتور امریکایی در توییتر خود واکنش تندی نشان داده و نوشته اقدام طالبان را به عنوان یک سناتور زن محکوم می‌کند.
او از جامعه جهانی خواست تا طالبان را در قبال این بی‌عدالتی و تداوم نقض حقوق و آزادی‌های زنان افغانستان پاسخگو بسازد.
وزارت خارجه قطر نیز در بیانیه‌ای گفته است که اقدامات طالبان تأثیر عمیقی بر حقوق بشر، توسعه و اقتصاد افغانستان خواهد داشت.
در این بیانیه آمده است که حکومت قطر به عنوان یک کشور اسلامی که زنان در آن از تمام حقوق به شمول تحصیل برخوردار اند، از حکومت طالبان می‌خواهد که به رهنمودهای دین مقدس اسلام در مورد حقوق زنان پایبند باشد و در تصمیم خود تجدید نظر کنند.
با این حال وزارت معارف طالبان در بیانیه‌ای گفته است که هرگاه لباس‌های دانش آموزان مطابق با شریعت، سنت و فرهنگ افغانستان طراحی شود، بر اساس فرمان رهبری‌شان مکاتب دورۀ لیسه و متوسطه دختران نیز بازگشایی می‌شوند.
این دقیق همان شیوه‌یی است که طالبان در دور اول حاکمیت خود در ۱۹۹۶ پیش گرفتند.
شیر محمد عباس ستانکزی
شیرمحمد عباس ستانکزی، یکی از مقامات طالبان در آن زمان و معاون کنونی وزارت خارجۀ طالبان، در سال ۱۹۹۶ میلادی به سی‌ان‌ان گفته بود که آنان در حال کار بر روی طرحی هستند که به زنان و دختران زمینه شغل و یک محیط آموزشی امن ایجاد کنند: "ما به آنان (دختران و زنان افغان) گفته‌ایم که فعلاً به محل کار و مکتب نروند تا بتوانیم راه حلی پیدا کنیم و مکان‌های جداگانه برای تحصیل یا کار برای آنها فراهم کنیم. در مورد زنانی که قبلاً در نهادهای دولتی کار کرده‌اند، گفته‌ایم که تا اطلاع ثانوی در خانه‌های خود بمانند و حقوق و مزایای آنها را پرداخت می‌کنیم."
اما طالبان در تمام دورۀ اول حاکمیت خود از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ نه زمینۀ کار را برای زنان و نه هم زمینۀ آموزش را برای دختران فراهم کردند.
حالا دختران نگرانند که ممکن است مانند رژیم اول طالبان سال‌ها از تحصیل محروم شوند و اجازۀ ورود به مکتب‌ها را نداشته باشند.
رادیو آزادی تلاش کرد تا تازه‌ترین موضع طالبان را در این مورد داشته باشد، اما سخنگویان آنان دستیاب نشدند.