برخی از فروشندگان آچار، ترشی و لبنیات در شهر کابل که فروشاتشان بیشتر ویژۀ ماه رمضان است، میگویند که امسال در تناسب به سالهای قبل از سقوط نظام جمهوریت، وضعیت اقتصادی مردم خوب نیست و فروشات آنان کاهش یافته است.
فیصل احمد، یک تن از آنان که همه ساله با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان کارش فروش ترشی، آچار و لبنیات است، میگوید که در دو روز گذشته فروشات خوب نداشته است.
"مثل هر سال دیگر امسال باز هم ترشی و آچار آوردیم که در ماه مبارک رمضان آن را به فروش میرسانم، ولی امسال رفتم و حدود شش هزارافغانی را در این کار بند کردم، ولی من در دو روز گذشته تنها تا دونیم صد افغانی را سودا کردیم."
او میگوید که در رمضانهای پیش از سقوط نظام جمهوریت اقتصاد مردم تا اندازهای خوب بود و فروشات او هم پررنگتر بود.
مسعود باشنده کابل: در ماه های رمضان سال های گذشته هوسانه ها در خانه پخته می شد اما حالا توان اقتصادی نداریم
مسعود، یکی از باشندگان کابل میگوید که در سالهای گذشته بهترین خوراکیهای هوسانه برای افطاری تهیه میکرد، اما در رمضان امسال از لحاظ مالی این توانایی را ندارد.
"قبلا که بود اگر در خانه کدام هوسانه میبود مثل بولانی، آش و پکوره، در خانه افطاری را میکردیم اگر نمیبود خانواده را گرفته میرفتیم در بازار و افطاری کرده دوباره برمیگشتیم اما بد بختانه که امسال همین توان نیست."
مهدی یکی دیگر از باشندگان شهر کابل میگوید، امسال بهای مواد خوراکه به شمول سبزیجات، میوهجات و لبنیات افزایش یافته و توان تهیۀ غذای مناسب برای افطاری و سحری را ندارد.
او با اشاره به مشکلات اقتصادیاش به رادیوآزادی گفت:
" من خودم کارمند دولت بودم ولی فعلا بیکار و مریض استم، هیچ چاره نداریم به جز صبر به دربار خداوند پاک، من اگر برای افطار بتوانم چیزی تهیه کنم، سحری آماده کرده نمیتوانم، بسیار مشکل است."
به گفتۀ این باشندگان کابل، از یک سو اقتصاد خانوادهها در رمضان امسال خوب نیست و از سوی دیگر بلند بودن بهای مواد خوراکه در بازارها بر مشکلات آنان افزوده است.
پس از سقوط نظام پیشین جمهوریت و حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، فقر، بیکار و مشکلات اقتصادی به گونۀ کم پیشینهای در افغانستان افزایش یافته است که بر بنیاد گزارش دفتر هماهنگی امور بشری سازمان ملل متحد (اوچا)، در حال حاضر 28.3 میلیون تن در افغانستان به کمکهای بشری نیاز دارند.