ذکریا مبرم نادری از رشتهٔ حقوق و علوم سیاسی فارغ شده و در حال حاضر در ولسوالی بگرامی کابل زندگی می‌کند.
او یک مرکز آموزشی به نام «افغان مونس »دارد که یک بخش آن را برای کودکان و جوانان نادار اختصاص داده است.
ذکریا به رادیو آزادی می‌گوید، در حال حاضر برای صد ها کودک که توانایی مالی آموزش را ندارند، زمینهٔ تدریس زبان انگلیسی را فراهم کرده است:
"تقریبا ۴۰۰ کودک است که ما به شکل رایگان جذب کردیم، کسانی که واقعن نیازمند است، فیس پرداخت کرده نمی‌تواند، برای آن‌ها ما کورس زبان انگلیسی یک ساله را به گونهٔ رایگان ایجاد کردیم."
آموزش زبان انگلیسی و برنامه های حرفوی از مضامینی است که در مرکز مونس افغان تدریس می شود
ذکریا علت راه‌اندازه صنوف رایگان انگلیسی برای کودکان نادار را چنین تعریف می‌کند:
"ما زمانی که درس می‌خواندیم مشکلات خیلی موجود بود، توان پرداخت فیس وجود نداشت، توان پرداخت کرایۀ راه وجود نداشت، از همین خاطر من انگیره گرفتم که خود یک کورس آموزشی داشته باشم تا جوانانی که توان پرداخت فیس را نداشت، در اقتصاد بد قرار داشت دست‌شان را بگیرم و موفقیت‌های مزید داشته باشیم."
ذکریا مبرم نادری
ذکریا مبرم نادری گفت که هزینهٔ صنوف رایگانش را از درآمد دیگر بخش‌های مرکز آموزشی‌اش فراهم می‌کند و تا کنون هیچ نهادی با او در این زمینه همکاری نکرده است.
ایجاد این صنوف رایگان سبب شده تا برخی از جوانانی که مشکلات اقتصادی دارند با تدریس در آن کسب درآمد کنند.
امان‌الله حسن، یک تن از استادن این مرکز آموزشی به رادیو آزادی می‌گوید:
"من یکی از استادن این کورس هستم که به شش هزار افغانی کار می‌کنم، از رهبری این کورس تشکر می‌کنم که هم برای ما زمنیه را ایجاد کردند که من یک چیزی پول بدست بیآورم و هم کودکان و جوانان به گونۀ رایگان یک چیزی بیاموزند."
فهمیه معروف، یک تن از دانش‌آموزان این صنف‌های رایگان می‌گوید:
"در موسسه که من درس می‌خوانم به گونهٔ رایگان به مدت یک سال، بسیار از شرایطش راضی هستم، باعث پیشرفت ما می‌شود که ما بتوانیم به گونۀ رایگان درس بخوانیم و باعث خدمت به کشور خودم شویم."
اطفال شامل در صنوف درسی مرکز آموزشی « مونس افغان» بیشتر کسانی هستند که به صورت رایگان تدریس می شوند
ذکریا مبرم می‌گوید، علاوهٔ بر این صنف‌های آموزش حرفه را نیز برای برخی دختران و زنان محروم از کار و تحصیل ایجاد کرده است:
"خانم‌هایی که از تعلیم در عقب مانده بود، حرفه هم نداشت، اقتصاد بد داشت، ما توانستیم در بخش حرفه‌ای هم آن‌ها را آموزش بدهیم، ما به تعداد ۵ خانم را توانستیم در بخش‌های خیاطی، مهره‌دوزی و بافت آموزش بدهیم، هفده کارگاه خیاطی که تحت رهبری ما کار می‌کنند زنانی هستند که آموزش دیدند و کارگاه‌های مختلفی را ایجاد کردند و مصارف خود و خانوادهٔ خود را تمویل می‌کنند."
ذکریا مبرم نادری از جوانان افغان به ویژه بازرگانان می‌خواهد زمینۀ آموزش و تحصیل را برای کودکان و جوانان نادار فراهم کنند.