کمیته بین المللی صلیب سرخ ( آی سی آر سی) می گوید که به حدود ۵۰۰ هزار تن در افغانستان که بیشترزنان و کودکان بوده اند در ۶ ماه اول سال جاری میلادی خدمات صحی ارائه کرده است.
این کمیته در گزارش که روز جمعه ۳۰ اگست نشر کرده گفته که این خدمات در بخش های واکسین، سوتغذیه اطفال، توانبخشی و آموزش کادرهای درمان و ارائه مشوره های روانی در افغانستان انجام شده است.
در ادامه آمده که در جریان شش ماه گذشته برای بیش از ۱۴۸ هزار کودک واکسین های مختلف تطبیق شده و بیش از ۴ هزار کودک مبتلا به سوء تغذیه در ۴۶ مرکز صحی مربوط به این کمیته مورد حمایت قرار گرفته اند.
این کمیته گفته که در شماری از مراکز صحی هلال احمر افغانستان نیز در تطبیق پروژه های صحی سهم گرفته است.
مرکز ارتوپیدیک ولایت هرات که توسط کمیته بین المللی صلیب سرخ تمویل و حمایت می شود.
در گزارش ( آی سی آر سی) آمده که در بین ماه های جنوری تا جولای ۲۰۲۴ پنج شفاخانه شامل شفاخانه حوزوی هرات ،غزنی و شفاخانه ولایتی خوست، شفاخانه ولایتی ترینکوت ولایت ارزگان را با اهدا تجهیزات طبی و برگزاری جلسات آموزشی حمایت کرده است.
در ادامه این گزارش آمده که در بخش توانبخشی جسمی با ارائه خدمات فزیوتراپی وپرداخت قرضه های کوچک افراد دارای معلولیت را کمک کرده است.
محمد اکبر باشنده ولسوالی یکاولنگ: حداقل سه ساعت باید راه بپیماییم تا به کلینیک برسیم
این کمیته می گوید که همچنان برای محبوسین در توقیف خانه ها و زندان های ولایتی هرات و کندهار خدمات روانی، مشاوره و کمک های غذایی رسانده اند.
کمیته بین المللی صلیب سرخ در حالی از ارائه کمک ها و خدمات صحی در افغانستان سخن می گوید که درحال حاضر بسیاری از مردم افغانستان در نقاط مختلف مدعی اند که به دلیل فقر و یا هم دوری از مراکز صحی به خدمات صحی دسترسی کامل ندارند.
صفا باشنده ولایت کابل به رادیو آزادی می گوید که کودک اش بیمار است و هزینه تداوی او را ندارد:
" پسرم تکلیف گرده دارد، قرضدار هم هستم، پول و پیسه ندارم که تداوی اش را کنم. به کلنیک دولتی بردم اما هیچ تاثیر نکرد. باید دوا اش را بخرم. اما توان اش را ندارم."
در شمار زیادی از ولایات و ولسوالی ها مردم شکایت دارند که خدمات درمانی در کلینک ها و شفاخانه ها اندک است و نیاز است تا نهاد های بین المللی تمرکز بیشتری در زمینه داشته باشند.
محمد اکبری باشنده ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان به رادیو آزادی می گوید که مردم منطقه به خدمات صحی و درمانی دسترسی ندارند، باید برای رفتن به کلینیک صحی فاصله های طولانی را طی کنند:
" حداقل سه ساعت راه را بپمایم تا بتوانیم که کلنیک های که موسسات ایجاد کردند برسیم.آنهم بسیار درمان های ابتدایی است و تنها دوا ها ساده وجود دارد و برای امراض که نیاز به جراحی دارد هیج مرکز در مرکز ولسوالی یکاولنگ نیست و باید به مرکز بامیان مراجعه کنیم."
این نگرانی ها در حالی مطرح می شوند که حکومت طالبان بارها ادعا کرده که چگونگی خدمات صحی و درمان در افغانستان در حال بهبود است.
اما سازمان جهانی صحت پیش از این در مورد کمبود بودجه و کادر درمان به خصوص داکتران زن در افغانستان ابراز نگرانی کرده و افزوده که پس از روی کار آمدن حکومت طالبان خدمات صحی و درمانی ضعیف تر شده است.