زنانی که سالها به عنوان کارمند و قراردادی در ادارات مختلف این سازمان در رساندن کمکها نقش مهمی داشتند، اکنون مجبورند از خانه کار کنند.
رادیو آزادی با دو تن از این زنان صحبت کرده است.
به ما گفتند که نمیتوانید داخل بروید.
آن به دلیل حساسیت موضوع نخواستند نامشان، ادارهای که در آن کار میکنند و ولایتشان افشا شود.
یکی از آنها گفت که نمیداند تا چه زمان مجبور خواهد بود تا از داخل خانه کار کند.
«در آغاز همین ماه، هنگامی که میخواستیم داخل دفتر شویم، (طالبان) از پیش دروازه دفتر به ما گفتند که نمیتوانید داخل بروید. سپس از دفتر برای ما زنگ آمد که باید از خانه کار کنید. حالا از خانه کار میکنیم، اما نمیدانیم این وضعیت تا چه وقت ادامه خواهد داشت.»
اگر دفتر ما را برکنار کند و نتوانیم دیگر کار کنیم، چگونه مخارج خانه را تأمین خواهیم کرد.
کارمند زن دیگر ملل متحد نیز نگران آینده اش است. او گفت بیم دارد که مبادا بیکار شود.
«دفتر به ما گفته که از خانه کار کنید. نمیدانم این مشکل تا کی ادامه خواهد داشت؛ اما نگرانم که اگر دفتر ما را برکنار کند و نتوانیم دیگر کار کنیم، چگونه مخارج خانه را تأمین خواهیم کرد.»
آنها در ادامه افزودند که مشارکت و حضور فعال زنان افغان در تمامی فعالیتهای این سازمانها، بهویژه در بخش کمکهای بشردوستانه، حیاتی و ضروری است.
این در حالی است که پیشتر نیز شماری از مقامهای سازمان ملل متحد بر اهمیت حضور زنان افغان در فعالیتهای بشردوستانه تأکید کردهاند.
دفتر یوناما روز پنجشنبه (۱۱ سپتمبر) در بیانیهای اعلام کرد که طالبان در هفتم ماه سپتمبر کارمندان و قراردادیهای زن افغان این سازمان را از ورود به دفاتر در کابل منع کردند و سپس این محدودیت بهصورت کتبی و شفاهی از سوی مقامهای طالبان به دفاتر ساحهای سازمان ملل در سراسر افغانستان نیز گسترش یافت.
به گفته یوناما، طالبان برای اجرای این محدودیت در ورودیهای تأسیسات سازمان ملل در کابل، هرات و مزار شریف حضور دارند.
بیشتر در این باره: توقف فعالیت UNHCR در مراکز عودت کننده ها؛ علت آن ممنوعیت بر کار زنان استیوناما افزوده است که در واکنش به این اختلال جدی، این دفتر و سایر نهادها، صندوقها و برنامههای سازمان ملل در افغانستان تعدیلات عملیاتی موقتی را برای حفاظت از کارمندان و بررسی گزینههای ممکن به منظور ادامه کار اصولی و ضروریشان به اجرا گذاشتهاند.
حکومت طالبان تا کنون در این زمینه ابراز نظر نکرده است.
پیشتر، استیفان دوجاریک، سخنگوی سرمنشی سازمان ملل متحد، در یک نشست خبری گفته بود که در ماه می سال روان دهها زن که در نهادهای مختلف این سازمان در افغانستان کار میکنند، از سوی افراد ناشناس و به دلیل کارشان تهدید به مرگ شدهاند. به گفته او، این موضوع یوناما را وادار ساخته تا برای حفاظت از امنیت این زنان، تدابیر موقتی روی دست گیرد.
اما بر اساس معلومات یوناما، طالبان در آن زمان گفته بودند که نیروهای آنان در قضایای تهدید به مرگ زنان کارمند سازمان ملل متحد دخیل نبودهاند و وزارت داخله این گروه در حال تحقیق در این زمینه است.
پیش از این نیز نهادهای مختلف، از جمله دفتر هماهنگی کمکهای بشردوستانه سازمان ملل (اوچا)، گزارش دادهاند که حکومت طالبان در روند ارائه کمکها مداخله کرده و با محدود کردن حضور زنان در فعالیتهای امدادی، فشارها بر آنان را افزایش داده است.
طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، علاوه بر وضع محدودیتهای گسترده در زمینه آموزش، فعالیتهای اجتماعی و سیاسی، کار زنان را در بسیاری از ادارات دولتی و مؤسسات غیر دولتی ممنوع کردهاند.