رویای اسامه بن لادن برای تاسیس یک خلافت اسلامی جهانی به خاک یکسان شد. فقط یک عده محدودی از اعضای کهنه کار او زنده مانده اند و ترس که شاید القاعده حتی یک تلافی مصیبت بار تر از حمله یازده سپتامبر را سازماندهی کنند، تا کنون به هیچ تبدیل شده است. اما قیمت یا بهای سلسله حوادث که در افغانستان و پاکستان بعد از حمله یازده سپتامبر به وقوع پیوست، برای غرب چنان گران تمام شد که حتی مخترع تروریزم هم تصورش را نداشت.
بنوشته روزنامه فایننشل تایمز چاپ لندن، در افغانستان قیمت تلافی ایالات متحده امریکا بعد از یازده سپتامبر بسیار بلند است و نتیجه هم غیر معلوم. ایالات متحده امریکا تا کنون حدود 500 ملیارد دالر در افغانستان مصرف کرده و بیش از 1750 عسکر امریکایی جانهای شانرا از دست داده اند.
در پاکستان، اثرات ضربه حمله یازده سپتامبر هم باعث سر آغاز حوادث خونین تر گردیده است. مهمانی زهر آلود افراط گرایی رو به افزایش، حکومت داری ضعیف و داشتن سلاح اتومی حتی معما یا دشواری های غرب را در افغانستان نسبتاً آسانتر و بی پرده تر ساخته است.
روزنامه فایننشل تایمز در ادامه می نویسد، بن لادن در دوم ماه می در جریان یک عملیات نیروهای امریکایی در یک شهرک نظامی در خارج از اسلام آباد کشته شد. اما تناوب خونریزی را که او در یازدهم ماه سپتامبر سال 2001 میلادی به حرکت آورد هنوز خاتمه نیافته است.
به اساس احصاییه چهار سال قبل ملل متحد، 8800 فرد ملکی در افغانستان کشته شدند. نظر به تخمین موسسه مطالعات صلح پاکستان، 12000 افراد ملکی در طول همین مدت در نتیجه حملات تروریستی در پاکستان کشته شده اند. به گفته مورخین، میراث حمله یازده سپتامبر برای چندین دهه دیگر ادامه خواهد داشت.
افغانستان که زمانی صحنه رقابت های جنگ سرد بود، در سالهای 1990 میلادی تحت حکمروایی ناگوار طالبان درآمد. اما تصمیم رهبر طالبان ملا عمر برای میزبانی از اسامه بن لادن، سرنوشت این جنبش را تعین کرد. خلاصه که در نتیجه حملات هوایی امریکا، ملاعمر و یاران او به پاکستان فرار کردند.
حامد کرزی در کنفرانس بن به حیث رهبر جدید افغانستان تعین گردید و به تعقیب ایالات متحده امریکا ملیارد ها دالر و حدود یکصد هزار عسکر به افغانستان فرستاد. هرچند معلوم می شود که طالبان از قیمتی که آنها برای دعوت و میزبانی اسامه بن لادن پرداختند پشیمان هستند، اما بسیاری نگرانی دارند که مبادا با رفتن قوای خارجی از افغانستان، این کشور یک بار دیگر در جنگ های داخلی غرق گردد.
به نوشته روزنامه، از دیدگاه بن لادن، مداخله ایالات متحده امریکا در افغانستان هم موفقیت و هم ناکامی آورد. شبکه بن لادن تحت فشار شدید قرار گرفت، اما قوای ایتلاف ناتو خود را در چنان موقفی یافتند که 140000 عسکر را برای یک جنگی در افغانستان مستقر بسازند که با حضور خود آنها تقویت می گردد.
اما مهمترین موفقیت قابل ذکر ناتو علیه القاعده این بود که رهبری این شبکه را به پاکستان فرار داد، جایکه آنها با سرعت تلاش دارند تا تخم های ضرب و شتم بیشتر را بکارند. ستراتیژی دراز مدت حمایت پاکستان از طالبان و سایر گروپ های افراطی به حیث سرمایه علیه هند، پاکستان را به یک فتیله تبدیل کرده که فقط منتظر یک جرقه است و بس.
بنوشته روزنامه فایننشل تایمز چاپ لندن، در افغانستان قیمت تلافی ایالات متحده امریکا بعد از یازده سپتامبر بسیار بلند است و نتیجه هم غیر معلوم. ایالات متحده امریکا تا کنون حدود 500 ملیارد دالر در افغانستان مصرف کرده و بیش از 1750 عسکر امریکایی جانهای شانرا از دست داده اند.
در پاکستان، اثرات ضربه حمله یازده سپتامبر هم باعث سر آغاز حوادث خونین تر گردیده است. مهمانی زهر آلود افراط گرایی رو به افزایش، حکومت داری ضعیف و داشتن سلاح اتومی حتی معما یا دشواری های غرب را در افغانستان نسبتاً آسانتر و بی پرده تر ساخته است.
روزنامه فایننشل تایمز در ادامه می نویسد، بن لادن در دوم ماه می در جریان یک عملیات نیروهای امریکایی در یک شهرک نظامی در خارج از اسلام آباد کشته شد. اما تناوب خونریزی را که او در یازدهم ماه سپتامبر سال 2001 میلادی به حرکت آورد هنوز خاتمه نیافته است.
به اساس احصاییه چهار سال قبل ملل متحد، 8800 فرد ملکی در افغانستان کشته شدند. نظر به تخمین موسسه مطالعات صلح پاکستان، 12000 افراد ملکی در طول همین مدت در نتیجه حملات تروریستی در پاکستان کشته شده اند. به گفته مورخین، میراث حمله یازده سپتامبر برای چندین دهه دیگر ادامه خواهد داشت.
افغانستان که زمانی صحنه رقابت های جنگ سرد بود، در سالهای 1990 میلادی تحت حکمروایی ناگوار طالبان درآمد. اما تصمیم رهبر طالبان ملا عمر برای میزبانی از اسامه بن لادن، سرنوشت این جنبش را تعین کرد. خلاصه که در نتیجه حملات هوایی امریکا، ملاعمر و یاران او به پاکستان فرار کردند.
حامد کرزی در کنفرانس بن به حیث رهبر جدید افغانستان تعین گردید و به تعقیب ایالات متحده امریکا ملیارد ها دالر و حدود یکصد هزار عسکر به افغانستان فرستاد. هرچند معلوم می شود که طالبان از قیمتی که آنها برای دعوت و میزبانی اسامه بن لادن پرداختند پشیمان هستند، اما بسیاری نگرانی دارند که مبادا با رفتن قوای خارجی از افغانستان، این کشور یک بار دیگر در جنگ های داخلی غرق گردد.
به نوشته روزنامه، از دیدگاه بن لادن، مداخله ایالات متحده امریکا در افغانستان هم موفقیت و هم ناکامی آورد. شبکه بن لادن تحت فشار شدید قرار گرفت، اما قوای ایتلاف ناتو خود را در چنان موقفی یافتند که 140000 عسکر را برای یک جنگی در افغانستان مستقر بسازند که با حضور خود آنها تقویت می گردد.
اما مهمترین موفقیت قابل ذکر ناتو علیه القاعده این بود که رهبری این شبکه را به پاکستان فرار داد، جایکه آنها با سرعت تلاش دارند تا تخم های ضرب و شتم بیشتر را بکارند. ستراتیژی دراز مدت حمایت پاکستان از طالبان و سایر گروپ های افراطی به حیث سرمایه علیه هند، پاکستان را به یک فتیله تبدیل کرده که فقط منتظر یک جرقه است و بس.
