اکثر روزنامه های غربی در مورد حملات مراسم عاشورا در کابل مزارشریف و قندهار و همچنان کنفرانس دوم بن مقاله های را نشر کرده اند.
کریسشن ساینس مانیتور
روزنامه کریسشن ساینس مانیتور در شماره هشتم دسمبر خود نوشته است: حملات هماهنگ در سه شهر افغانستان که در جریان مراسم مذهبی شعییان رخ داد، بحث های را در مورد اینکه آیا افغانستان در حاشیه یک خشونت فرقه یی قرار دارد، ایجاد کرده است.
روزنامه به نقل از تام پیتر، یکی از ناظرین در کابل مینویسد: تنش ها میان شورشیان و حکومت افغانستان بیشتر از خشونت های مذهبی و فرقه یی میان گروه هایست که برای گرفتن قدرت در افغانستان رقابت می کنند.
به نوشته کریسشن ساینس مانیتور، ایران، پاکستان و عربستان شاید از فرقه های مختلف در جامعه افغانستان حمایت کنند اما هیچ گروه مستقل در موقفی قرار ندارد که با وارد کردن یک ضربه نیرومند، وارد صحنه سیاسی شود.
روزنامه در ادامه نوشته است، یک مورد در خصوص حملات روز دهم محرم در کابل، مزارشریف و قندهار که در حدود شصت کشته برجا گذاشت، ایجاد می شود. اینکه اطمینان ها در مورد تمویل کننده های افغانستان که برای حمایت از آینده این کشور در کنفرانس بن جمع شده بودند، شاید متزلزل شده باشد.
کریسشن ساینس مانیتور اظهارات فکوری بهشتی نماینده ولایت بامیان در ولسی جرگه افغانستان را نقل کرده که گفته است: هیچ نشانه ای از تنش ها میان شعییان و سنی ها در افغانستان وجود ندارد. به گفته آقای بهشتی، این اقدام از سوی دشمنان افغانستان صورت گرفته است.
نشنل انترست
نشریه نشنل انترست در مورد کنفرانس بن مطلبی را نشر کرده است.
به نوشته نشریه، نتایج کنفرانس بن بسیار امیدوار کننده هم نبود و در مورد آن نباید تعجبی هم صورت گیرد.
نشنل انترست نوشته است: در کنفرانس بن، پاکستان شرکت نکرد، ایرانی ها که اشتراک داشتند زیاد اهمیت نداشتند، کشور های کمک کننده از یک دیگر توقع داشتند که چی همکاری را با افغانستان انجام می دهند و همچنان رییس جمهورکرزی از کشور خود یک تصویر مایوس کننده ارایه کرد.
نشریه در ادامه نوشته است: رییس جمهور کرزی در باره کشور خود نظریه ای را ارایه کرد که به صورت یک سره به کمک های بین المللی متکی باشد.
به نوشته نشنل انترست، با آنکه توافق نو در بن صورت نگرفته، اما این کنفرانس در یک وقت مهم برگزار شد.
نشریه گفته که کنفرانس دوم بن در حالی دایر شد که روابط امریکا و پاکستان خراب شده که بالای اوضاع منطقه هم اهمیت زیاد دارد و از جانب دیگر، روابط ایران و امریکا نسبت به هر وقت بد تر شده است.
به نوشته نشنل انترست، ایالات متحده باید برای به میان آمدن یک دیپلوماسی منطقه یی برای حل مشکلات افغانستان، گام های عمده را در نظر داشته باشد.
کریسشن ساینس مانیتور
روزنامه کریسشن ساینس مانیتور در شماره هشتم دسمبر خود نوشته است: حملات هماهنگ در سه شهر افغانستان که در جریان مراسم مذهبی شعییان رخ داد، بحث های را در مورد اینکه آیا افغانستان در حاشیه یک خشونت فرقه یی قرار دارد، ایجاد کرده است.
روزنامه به نقل از تام پیتر، یکی از ناظرین در کابل مینویسد: تنش ها میان شورشیان و حکومت افغانستان بیشتر از خشونت های مذهبی و فرقه یی میان گروه هایست که برای گرفتن قدرت در افغانستان رقابت می کنند.
به نوشته کریسشن ساینس مانیتور، ایران، پاکستان و عربستان شاید از فرقه های مختلف در جامعه افغانستان حمایت کنند اما هیچ گروه مستقل در موقفی قرار ندارد که با وارد کردن یک ضربه نیرومند، وارد صحنه سیاسی شود.
روزنامه در ادامه نوشته است، یک مورد در خصوص حملات روز دهم محرم در کابل، مزارشریف و قندهار که در حدود شصت کشته برجا گذاشت، ایجاد می شود. اینکه اطمینان ها در مورد تمویل کننده های افغانستان که برای حمایت از آینده این کشور در کنفرانس بن جمع شده بودند، شاید متزلزل شده باشد.
کریسشن ساینس مانیتور اظهارات فکوری بهشتی نماینده ولایت بامیان در ولسی جرگه افغانستان را نقل کرده که گفته است: هیچ نشانه ای از تنش ها میان شعییان و سنی ها در افغانستان وجود ندارد. به گفته آقای بهشتی، این اقدام از سوی دشمنان افغانستان صورت گرفته است.
نشنل انترست
نشریه نشنل انترست در مورد کنفرانس بن مطلبی را نشر کرده است.
به نوشته نشریه، نتایج کنفرانس بن بسیار امیدوار کننده هم نبود و در مورد آن نباید تعجبی هم صورت گیرد.
نشنل انترست نوشته است: در کنفرانس بن، پاکستان شرکت نکرد، ایرانی ها که اشتراک داشتند زیاد اهمیت نداشتند، کشور های کمک کننده از یک دیگر توقع داشتند که چی همکاری را با افغانستان انجام می دهند و همچنان رییس جمهورکرزی از کشور خود یک تصویر مایوس کننده ارایه کرد.
نشریه در ادامه نوشته است: رییس جمهور کرزی در باره کشور خود نظریه ای را ارایه کرد که به صورت یک سره به کمک های بین المللی متکی باشد.
به نوشته نشنل انترست، با آنکه توافق نو در بن صورت نگرفته، اما این کنفرانس در یک وقت مهم برگزار شد.
نشریه گفته که کنفرانس دوم بن در حالی دایر شد که روابط امریکا و پاکستان خراب شده که بالای اوضاع منطقه هم اهمیت زیاد دارد و از جانب دیگر، روابط ایران و امریکا نسبت به هر وقت بد تر شده است.
به نوشته نشنل انترست، ایالات متحده باید برای به میان آمدن یک دیپلوماسی منطقه یی برای حل مشکلات افغانستان، گام های عمده را در نظر داشته باشد.