تعدادی از روزنامه های چاپ امروز کابل علاوه بر مسایل دیگر، به سخنان تازه اندرس فوگ راسموسن سرمنشی ناتو تمرکز کرده و مطالب را در باره آن به نشر سپرده اند.
سرنوشت
روزنامهء آزاد سرنوشت در صفحه نخستش با خط درشت از زبان راسموسن نوشته که «برای حل بحران افغانستان به فشار نظامی هم نیاز است.»
روزنامه در ادامه مطلب نوشته که همچو یک فشار، مخالفان مسلح را مجبور می سازد تا به پروسه صلح روی آورند.
روزنامه سرنوشت در سرمقاله اش تحت عنوان « شکست ناتو و تاکید این سازمان بر ادامه جنگ» نوشته است:
با آن که ناتو با طالبان در حال گفتگو می باشد، اما از برخی اظهارات مقامات این سازمان معلوم می شود که آنها خواهان ادامه جنگ در افغانستان بوده و با پروسه صلح مخالف هستند.
مقاله نویس نوشته که اظهارات اخیر راسموسن سرمنشی ناتو به جز مخالفت با پروسه صلح معنای دیگر ندارد، چرا که اگر آنها می توانستند که طالبان را با جنگ به صلح وادار نمایند در یازده سال گذشته این کار را می کردند.
ملی باور
روزنامهء ملی باور در سرمقاله خود نوشته که باز هم ناتو در نشست بروکسل در مورد ضرورت نیرو های افغان به همکاری این سازمان، بحث و گفتگو خواهند کرد.
به باور نویسنده، در این نشست روی مسایل مهم که باید در مورد آن بحث می شد، گفتگو صورت نگرفت.
به نظر نویسنده این مطلب روزنامه ملی باور، در این نشست باید روی این مساله گفتگو می شد که علت دوام جنگ در افغانستان چیست؟
چرا جامعه جهانی نتوانست که در یازده سال گذشته به جنگ در افغانستان نقطه پایان بگذارد؟
ویسا
روزنامهء آزاد ویسا در سرمقاله اش پرسیده که موقف تازه ناتو، چقدر قاطع و مستحکم بوده می تواند؟
سرمقاله نویس نوشته که به راستی ناتو به جای جنگ، از پروسه صلح حمایت می کند و می خواهد که در افغانستان، صلح برقرار شود؟
آرمان ملی
روزنامهء آرمان ملی نیز در سرمقاله اش نوشته که نیرو های امنیتی افغان به کمک های جامعه جهانی و ناتو ضرورت دارند.
به نظر نویسنده، ناتو باید افغانستان را مطمین بسازد که در برابر دشمن خطرناکش تنها نیست و جامعه جهانی در پهلوی این کشور قرار دارد.
هیواد
روزنامه دولتی هیواد در یک مطلب جداگانه نوشته که برای حل بحران افغانستان، فشار های نظامی موثر است، اما نویسنده پرسیده که این فشار ها بر کی ها و در کجا باید عملی شود؟
به نظر نویسنده، اگر فشار ها بر مخالفان مسلح افزایش داده می شود، باید این گونه فشار ها بر ممالکی که از مخالفان مسلح در افغاستان حمایت می کنند نیز عملی گردد.
نویسنده این مطلب کشور های پاکستان و ایران را سزاوار این فشار ها دانسته است.
جمشید حبیب زاده
سرنوشت
روزنامهء آزاد سرنوشت در صفحه نخستش با خط درشت از زبان راسموسن نوشته که «برای حل بحران افغانستان به فشار نظامی هم نیاز است.»
روزنامه در ادامه مطلب نوشته که همچو یک فشار، مخالفان مسلح را مجبور می سازد تا به پروسه صلح روی آورند.
روزنامه سرنوشت در سرمقاله اش تحت عنوان « شکست ناتو و تاکید این سازمان بر ادامه جنگ» نوشته است:
با آن که ناتو با طالبان در حال گفتگو می باشد، اما از برخی اظهارات مقامات این سازمان معلوم می شود که آنها خواهان ادامه جنگ در افغانستان بوده و با پروسه صلح مخالف هستند.
مقاله نویس نوشته که اظهارات اخیر راسموسن سرمنشی ناتو به جز مخالفت با پروسه صلح معنای دیگر ندارد، چرا که اگر آنها می توانستند که طالبان را با جنگ به صلح وادار نمایند در یازده سال گذشته این کار را می کردند.
ملی باور
روزنامهء ملی باور در سرمقاله خود نوشته که باز هم ناتو در نشست بروکسل در مورد ضرورت نیرو های افغان به همکاری این سازمان، بحث و گفتگو خواهند کرد.
به باور نویسنده، در این نشست روی مسایل مهم که باید در مورد آن بحث می شد، گفتگو صورت نگرفت.
به نظر نویسنده این مطلب روزنامه ملی باور، در این نشست باید روی این مساله گفتگو می شد که علت دوام جنگ در افغانستان چیست؟
چرا جامعه جهانی نتوانست که در یازده سال گذشته به جنگ در افغانستان نقطه پایان بگذارد؟
ویسا
روزنامهء آزاد ویسا در سرمقاله اش پرسیده که موقف تازه ناتو، چقدر قاطع و مستحکم بوده می تواند؟
سرمقاله نویس نوشته که به راستی ناتو به جای جنگ، از پروسه صلح حمایت می کند و می خواهد که در افغانستان، صلح برقرار شود؟
آرمان ملی
روزنامهء آرمان ملی نیز در سرمقاله اش نوشته که نیرو های امنیتی افغان به کمک های جامعه جهانی و ناتو ضرورت دارند.
به نظر نویسنده، ناتو باید افغانستان را مطمین بسازد که در برابر دشمن خطرناکش تنها نیست و جامعه جهانی در پهلوی این کشور قرار دارد.
هیواد
روزنامه دولتی هیواد در یک مطلب جداگانه نوشته که برای حل بحران افغانستان، فشار های نظامی موثر است، اما نویسنده پرسیده که این فشار ها بر کی ها و در کجا باید عملی شود؟
به نظر نویسنده، اگر فشار ها بر مخالفان مسلح افزایش داده می شود، باید این گونه فشار ها بر ممالکی که از مخالفان مسلح در افغاستان حمایت می کنند نیز عملی گردد.
نویسنده این مطلب کشور های پاکستان و ایران را سزاوار این فشار ها دانسته است.
جمشید حبیب زاده