دو جوان و یک کودک می گویند که چرا میخواستند حمله انتحاری کنند؟

اکثرعالمان دین همواره تاکید کرده اند که حملات انتحاری یک عمل غیر اسلامی و انسانی است.

اما سوال اینجاست که چرا با وجود این همه، برخی از جوانان افغان آماده انجام حملات انتحاری در افغانستان می شوند؟

برای دریافت پاسخ این سوال، رادیو آزادی با سه تن از حمله کننده گان انتحاری گفتگو کرده است.

به تمامی حمله کننده گان انتحاری در برخی از مدارس دینی پاکستان ذهنیت داده می شود که همه مردم افغانستان کافر استند و باید با انجام حملات انتحاری بر ضد شان جهاد صورت گیرد.

بلال پسر سیزده ساله باشنده ولسوالی سروبی کابل از جمله افرادی است که اخیراً به اتهام تلاش برای انجام حمله انتحاری در کابل از سوی نیروهای امنیتی افغان، بازداشت شده است.

او در صحبت با رادیو آزادی گفت، به تشویق مامایش به پشاور منتقل شد و سپس آموزش های حملات انتحاری را در مدرسه مفتی در منطقه تنگی این شهر فرا گرفت.

بلال می گوید که مدت یک و نیم ماه آموزش های انتحاری رااز سوی یک ُمدرس پاکستانی فرا گرفته است:

" به من گفتند، در کابل همه کافر استند، وقتی که خود را انتحار کنی به جنت می رویی و در جنت آرام می باشی، بسیار خوش هستم که بازداشت شدم، حداقل از مرگ نجات یافتم، برای انتحار کردن دو ریموت را به ما داده بودند، یکی آن نزد من بود و دیگرش نزد رفیق ام که در دور تر از من ایستاده بود که اگر دل من نشود که انتحار کنم، او دکمه را فشار دهد."

بلال که هنوز در جمع اطفال به شمار می آید، در حالیکه اشک بر چشمانش نمایان بود هم چنان گفت که پشت مادر و پدر اش بسیار دق شده است.

از وی پرسیدم که آیا اگر موفق به انجام حمله انتحاری می شد و در آن مادر و پدر و یا برادر و خواهر یکی از هموطنانش کشته می شد، چه احساسی می داشت؟

بلال در پاسخ به این سوال گفت،از اینکه فریب پیوستن با مخالفین مسلح را خورده بود، پشیمان است.

همانند بلال، میر احمد هژده ساله باشنده ولایت لوگر یکی دیگر از جوانان می باشد که آماده انجام حملات انتحاری در داخل افغانستان شده است.

او به رادیو آزادی گفت، استادان پاکستانی اش تمامی تاکتیک های حملات انتحاری را در کورم اجنسی پشاور پاکستان در مدرسه محمدیه به وی آموزش داده اند.

میر احمد که حافظ قرآن عظیم الشان نیز است می گوید، استادانش به وی وعده دادند که پس از انجام حمله انتحاری در بهشت هفتاد و دو حور نصیب اش خواهد شد:

" به من می گفتند که کارمندان دولت فعلی مسلمان نیستند و در افغانستان امریکا آمده و تمامی آنان در صف امریکا ایستاده هستند و باید که آنان را بزنیم و بر علیه شان جهاد کنیم، با همین دعوت و تبلیغ شان جذبه من زیاد شد و آماده انتحاری شدم، برای ما ویدیو های جنگ را نشان می داد و هم چنان قصه های صحابه و احادیث شریف را به ما به خوانش می گرفت."

میر احمد همچنان گفت که مسوولیت تحت آموزش قرار دادن اکثر حمله کننده گان انتحاری را عزیز حافظ پسر حقانی در پاکستان به دوش دارد.

عوامل زیادی در آماده شدن نوجوانان و جوانان افغان به انجام حملات انتحاریوجود دارد.

کارشناسان افغان فقر، بی سوادی و عدم فراهم آوری زمینه های مناسب کاری را به جوانان از اساسی ترین عوامل می دانند.

اما در میان حمله کننده گان جوانانی هم پیدا می شوند که بخاطر گرفتن انتقام از نیروهای خارجی آماده انجام حملات انتحاری شده اند.

ادریس که باشنده ولسوالی میوند ولایت قندهار است به رادیو آزادی گفت، دو سال قبل در یک حمله هوایی نیروهای خارجی پدر اش را از دست داده و به همین دلیل پس از فراگیری آموزش های حملات انتحاری در مدرسه فرقان العلوم در قندهار وارد کابل شد تا خودش را در نزدیک کاروان خارجیان در منطقهوزیر محمد اکبر خان شهر کابل انفجار دهد:

" پس از کشته شدن پدرم و اینکه کفار چندین بار قرآن شریف را آتش زدند و فلم های را در باره نبی کریم(ص) تهیه و نشر کردند، یکبار دلم تنگ شد و آماده حمله انتحاری شدم."

گفتنیست که در صد ها حمله انتحاری در بیش از سیزده سال گذشته در افغانستان، به شمول نظامیان افغان و نیروهای بین المللی، هزاران تن از مردم عام کشته شده اند.

در این حال شماری از روان شناسان افغان، عامل اصلی گرایش برخی افراد در افغانستان را به حملات انتحاری، کم سوادی و عدم توجهء لازم به جوانان و نوجوانان می دانند.

شرف الدین عظیمی یکی از این روانشناسان در صحبت با رادیو آزادی گفت:

" گرایش های مذهبی، دینی و اعتقادی در سن و سال نوجوانی و بلوغ ایجاد می شود، یعنی معمولاً یک نفر وقتی انتحار می کند و به شکل افراطی به مسایل دینی و مذهبی می پردازد که سن اش کم باشد."

آقای عظیمی هم چنان گفت که خانواده ها باید متوجه اولاد های خود باشند و برنامه های منظم درسی و تفریحی را برای آنان در نظر بگیرند.

در این حال باشنده گان کابل حملات انتحاری را با شدید ترین الفاظ محکوم کرده و آنرا خلاف اسلامخوانده اند.

دو تن از این باشنده گان به رادیو آزادی گفتند:

" من مصطفی استم، حملات انتحاری یک کار نا جایز است و از دیدگاه اسلام انتحاری حرام است."

" هر روز در افغانستان حملات انتحاری می شود که این کار یک عمل نا روا می باشد و از حکومت می خواهیم که بالای نیروهای امنیتی تاکید کنند تا جلو همچون حملات را بگیرند."

هم چنان یک تن از باشنده گان کابل که اخیراً در حمله انتحاری پدرش را از دست داده با دل پُر از درد به رادیو آزادی گفته است که در هیچ جایی از قران عظیم الشان و احادیث نبوی به کشتار افراد بیگناه اجازهداده نشده است:

" پدرم روزه داشت، معلم بود، کدام امریکایی نبود، از همین افغانستان و مسلمان بود، صنف های دهم مکتب را درس می داد، صبح که به دفتر مکتب می رفت دو رکعت نماز خواند و خدا حافظی کرد و رفت."

اما حالا سوال اینجاست که عالمان دین در باره حملات انتحاری چه نظر دارند.

بصیر حقانی رییس شورای علمای شهر کابل در صحبت با رادیو آزادی گفت، به اساس ارشادات دینی، هر کسی که مسلمان را به قتل برساند، جایش دوزخ است:

" الله بزرگ در قرآن عظیم الشان فرموده است: وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ

هر کسی که مسلمانانرا بکشد، جایش در دوزخ است، ولو که آنان در پارک، استدیوم، روی سرک و یا در مسجد باشند، کسی که مسلمان را می کشد از نگاه دین اسلام این یک کار حرام است."

اما طالبان می گویند که اکثرعلمای جهان اسلام با انجام حملات انتحاری به هدف شکست دادن دشمنان اسلام، توافق نظردارند.

ذبیح الله مجاهد سخنگوی این گروه به رادیو آزادی گفت، از حملات انتحاری در فلسطین نیز استفاده شده و این موثر ترین شیوه برای شکست دادن دشمنان قوی مسلمانان است.

این در حالیست که در سال گذشته میلادی استاد عبدالرب رسول سیاف یکی از رهبران جهادی افغانستان،حملات انتحاری را یک عمل غیر اسلامی عنوان کرد:

" کسانی که به انتحاری آماده شده اند بشنوند، این گپ را که در حصه انتحاری کسی اختلاف به این خاطر نمی کند که انتحاری فرصت توبه کردن را پیدا نمی کند، به همین لحاظ است که یک تعداد از علما به این نظر است که باید جنازه انتحاری خوانده نشود، این گپ من نیست، بلکه گپ پیغمبر است، قسم به خدا است که در روز قیامت در پیشانی تان نوشته می باشد که از رحمت خدا مایوس است."

شماری از کارشناسان سیاسی افغان می گویند، حکومت افغانستان باید بخاطر جلوگیری از پیوستن جوانان و نوجوانان افغان به صفوف مخالفین مسلح بخصوص با گروه های حامی حمله کننده گان انتحاری،برنامه های مشخصی را روی دست گیرد.

آنان تاکید دارند که باید مدارس معتبر دینی جهت فراهم آوری آموزش های اسلامی به جوانان افغان در داخل افغانستان، گشایش یابد.

این کارشناسان هم چنان می گویند که ضرورت است تا به تمامی متعلمین مدارس اسلامی در افغانستان ترجمه و تفسیر قرآن عظیم الشان نیز به گونه اساسی آموزش داده شود.

جمشید حبیب زاده