احزاب سیاسی ایران در حالی با چالش‌های جدی روبرو اند که این کشور از چهلمین سالروز انقلاب اسلامی خود تجلیل می‌کند.
با آن که سیاسیون اصلاح طلب ایران بگونه اجباری از صحنه سیاسی بیرون رانده شدند اما محمد علی ابطحی معاون ریاست جمهوری این کشور در ۱۹۸۰ میلادی بدین باور است که تغییر تدریجی یگانه گزینه برای ایران است.
از انتخابات ۲۰۰۹ میلادی در ایران که تظاهرات گسترده را به همراه داشت بدین‌سو محمد خاتمی رئیس جمهور سابق این کشور از صحبت با رسانه‌ها منع قرار داده شد، مهدی کروبی و میر حسین موسوی نامزدان ریاست جمهوری از هشت سال به این طرف در منازل‌شان تحت نظارت قرار دارند.
در حال حاضر نشانه‌های از بوجود آمدن یک نسل نو از اصلاح طلبان در ایران دیده می‌شود اما با در نظر داشت این‌که شورای نگهبان ایران صلاحیت دارد تا هر نامزد ریاست جمهوری را از لست نامزدی حذف کند ممکن نسل نو اصلاح طللبان ایران برای نامزدان در انتخابات ریاست جمهوری واجد شرایط نباشند.
اصلاح طلبان ایران امیدواری زیاد شانرا با حسن روحانی رئیس جمهور جدید ایران وابسته کرده‌اند که یک سیاستمدار معتدل محسوب می‌شود و در ۲۰۱۵ میلادی با امضای توافقنامه هسته‌ای با غرب تلاش کرد تا روابط‌اش را با این کشورها بهبود ببخشد.
امیر محبیان سیاستمدار محافظه کار به آژانس خبری فرانس پرس گفته‌است که در حقیقت بازی سیاسی در ایران تغییر کرده‌است.
آقای محبیان افزوده که تا اکنون رأی دهندگان ایرانی از شخصی حمایت می‌کردند که برای‌شان ضرر زیاد نرساند اما اکنون مردم به کسی رأی می‌دهند که مشکلات آن‌ها را حل کند.
احمد زید آبادی خبرنگار که چندین بار تا کنون از سوی رژیم ایران زندانی شده‌است بدین باور است که برنامه اصلاح طلبان برای این‌که جوهر سیاست را در ایران تغییر دهند به یک نکته لاینحل رسیده و علت‌اش اینست که رژیم این کشور هیچ نوعانحطاف پذیری را نمی‌پذیرد.
به گفته امیر محبیان، پنج سال آینده برای سیاست ایران بسیار مهم خواهد بود و حقیقت این است که ایران نیاز دارد تا جاگزین برای رهبر بیمار این کشور آیت الله علی خامنه‌ای را که امسال هشتاد ساله می‌شود، دریابد.
اما به باور او پرسش مهم اینست که آیا تغییر در رهبری ایران زمینه را برای تغییر سیاسی در این کشور مساعد خواهد ساخت یا خیر؟