سندی پست در مطلبی نوشته که بیست سال بعد هم طالبان از خشونت دست نکشیده اند.
در ادامۀ مطلب آمده که در آستانۀ خروج نیروهای ناتو از افغانستان و همچنان این نکته که نیروهای امریکایی پایگاه بگرام را در شب ترک کردند چنین تصویر ایجاد شده که نیروهای بین‌المللی در افغانستان شکست خورده اند.
اما در مطلب می‌خوانیم که پرسنل نظامی، ملکی و قراردادی زیر چتر ناتو در بازسازی افغانستان همه شمول نقش بازی کرده اند.
نویسنده گفته که این گونه تلاش‌ها در مقایسه با انفجارها در رسانه‌ها چندان بازتاب داده نشده.
اما در مطلب آمده که از این حقیقت نمی‌توان چشم پوشی کرد که در هنگام حضور گستردۀ نیروهای ناتو هم رویدادهای امنیتی زیاد بود.
در مطلب سندی پست بر ادامۀ حمایت جهان با افغانستان تاکید شده و آمده که اگر این حمایت موجود نباشد ممکن است که دستاوردهای فعلی از بین رود.
نویسنده به نقش و نفوذ پاکستان هم اشاره کرده و آن را چالشی برای افغانستان خوانده.
از دید نویسندۀ مطلب به پاکستان زیاد توجه می‌شود چونکه به نظر نویسنده خاستگاه طالبان است و غرب به این باور است که بر گروه طالبان نفوذ دارد.
روزنامۀ آبزرور در مطلبی در بارۀ افغانستان به این موضوع توجه کرده که خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان از لحاظ بشری چقدر تأثیر خواهد گذاشت.
نویسنده به پیشروی‌های اخیر طالبان در مناطق مختلف افغانستان اشاره کرده و گفته است که قوماندانان طالبان پیشاپیش در مناطق تحت کنترل‌شان دختران را از رفتن به مکتب محروم کرده اند.
در دوران حاکمیت طالبان در سال‌های دهۀ نود میلادی دختران و زنان از آموزش و کار در بیرون از خانه محروم شده بودند.
نویسندۀ مطلب آبزرور به سخنان تازۀ جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده در جریان نشست خبری‌ای در واشنگتن دی سی پرداخته.
بایدن در پاسخ به پرسشی خبرنگاران در مورد افغانستان گفته بود که می‌خواهد در مورد چیزهای شاد گپ بزند.
در ادامه می‌خوانیم که افغان‌ها هم می‌خواهند که در مورد چیزهای شاد گپ بزنند.
نویسنده گفته که از دید بسیاری‌ها به ویژه زنان تحصیل یافته حضور گروه جنگجوی تندرو و سلطه‌اش بر جامعه ناپذیرفتنی است.
نویسنده پیشنهاد کرده که جامعۀ جهانی باید مردم افغانستان به ویژه زنان را فراموش نکند.
در ادامه آمده که باید حمایت از زنان ادامه یابد و صداهای شان شنیده شود.