نگرانی بیجا شده‌‌های پنجشیر از فرا رسیدن زمستان

فرا رسیدن سرما و وضعیت ناگوار خانواده های بیجا شده از جنگ در ولایت پنجشیر هزاران نفر را نگران کرده.

مسعوده ۲۲ ساله عضو یک خانواده ۹ نفری است که قبل از جنگ بین طالبان و نیروهای مقاومت در پنجشیر‌ بیش از دو ماه پیش، در روستای تاواخ پنجشیر زندگی می‌کرد.

او یکی از ده‌ها هزار نفریست که حالا در کابل متواری شده و در خانهٔ یکی از خویشاوندانش بسر می‌برد.

مسعوده به رادیو آزادی گفت که زمستان در راه است و خانوادۀ او مواد خوراکی و مواد سوخت ندارد:‌ "طالبان قریه ما را گرفتند و مرد‌های ما را لت و کوب کردند. از کوه‌ها خارج شدیم با یک جوره لباس و سر پایی، هیچ چیز نداریم، در یکی از خانه‌های خویشاوندان خود زندگی می‌کنیم. در یک خانه دو فامیل است، در خانه دیگر سه فامیل است. وضعیت ما بسیار خراب است. زمستان پیش‌رو داریم نه چوب و نه خوردنی داریم. مشکلات ما بی‌اندازه زیاد است مرد‌های ما فراری شدند هر طرف و هیچ چیز برای ما نمانده است."

بسیاری از خانواده هایی که از پنجشیر به کابل و یا به ولایت‌های دیگر بیجا شده اند جنگ و خشونت‌ها را عامل آوارگی‌شان می‌دانند.

پنجشیر آخرین ولایتی بود که نیروهای طالبان بیش از دو ماه قبل برای تصرف آن این دره کوهستانی را به محاصره در آورده بودند. جبهه مقاومت ملی اعلام ایستادگی کرد و حدود ده روز میان نیروهای طالبان و این جبهه در پنج ولسوالی این ولایت جنگ جریان داشت و سرانجام گروه طالبان بر بخش اعظم و تمام ساحات مرکزی آن تسلط حاصل کرد.

رویا باشندۀ روستای حصارک ولسوالی رُخه پنجشیر از شمار آوارگان بوده و او هم نگران است:‌ "مردم پنجشیر بسیار در وضعیت سخت و دشوار قرار دارند. مثلا کسانی که دکاندار بودند دکان خود را رها کردند، کسانی که دهقان بودند دهقانی خود را رها کردند و کسانی که خانه داشتند همه چیز را رها کردند به کابل آمدند. ما در حالتی استیم که نه جای برای بودن داریم و نه اقتصاد خوب داریم که جای برای زندگی کردن بسازیم. فعلاً زمستان نزدیک است هوا بسیار سردشده. اکثر مردم بخاطر همین نگران استند."

خانواده‌های بیجا شده خواهان رسیدگی به مشکلات‌شان اند.

جمیله مادر پنج کودک از باشندگان روستای مَلِکان ولسوالی عُنابه ولایت پنجشیر است. او سختی‌های زندگی را این گونه بیان می‌کند: "در این جنگ طالبان، مهاجر شدیم از ولایت پنجشیر به کابل آمدیم و در خانه یکی از اقارب ما زندگی می‌کنیم، پول نداریم که یک جای خانه کرایه بگیریم پول آب و برقش را بدهیم، زمستان هم نزدیک شده است مواد سوخت نداریم پنج طفل دارم و در وضعیت بد زندگی می‌کنیم."

مولوی محمد عزیزمحمدی رئیس اداره امور مهاجرین پنجشیر است.

او در مورد ارقام بیجا شدگان و هم کمک رسانی به آنان به رادیو آزادی چنین گفت: "در تحولات اخیر و جنگ‌های اخیر در حدود بیست و پنج هزار نفر به ولایت‌های مختلف و به خصوص به کابل مهاجر شدند از طرف امارت اسلامی برای مهاجرین کمک‌ها شده بود، به پنج صد خانواده از طرف امارت اسلامی کمک شده بود و به پنج صد خانواده از طرف موسسات مختلف کمک صورت گرفته است."

محمدی می‌گوید که مواد خوراکی مثل آرد، برنج و روغن و همچنان مواد غیرخوراکی مثل کمپل برای یک هزار خانواده بیجا شده توزیع شده است.

مسئولان اداره مهاجرین پنجشیر همچنان می‌گویند که اگر بیجا شدگان بخواهند که به خانه‌های‌شان برگردند، کمک‌شان خواهند کرد.

اما بسیاری از خانواده‌های بیجا شده فعلاً یک چیز می‌خواهند، اینکه در زمستان پیش‌رو خودشان و کودکانشان از شدت سرما و گرسنگی تا حدی در امان بمانند.

سازمان ملل متحد هشدار داده که ممکن است فقر و گرسنگی در افغانستان بیشتر شود.

نهادهای جهانی می‌کوشند به مردم کمک کنند. اما هنوز هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته.

اتحادیۀ اروپا گفته که بیش از یک میلیارد یورو به مردم عادی کمک خواهد کرد. حالا بسیاری از مردم به ویژه بیجاشدگان منتظر دریافت کمک اند.