جادههای کابل بار دیگر شاهد تظاهرات ده ها تن بود.
شماری از آموزگاران، دانشجویان و فعالان مدنی که شمار شان به بیش از سه تن میرسید امروز دوشنبه (۱۵ قوس ۱۴۰۰) گرد هم آمده و شعار برابری و عدالت در برابر حکومت طالبان سر دادند.
محمد صابر انسان دوست، سازمانده تظاهرات امروز به رادیو آزادی گفت که هدف شان از تظاهرات امروز بلند کردن صدا برای همدیگری پذیری، تامین عدالت، حفظ حقوق زنان و اقلیتها، رعایت همه ارزشهای انسانی و حاکم شدن یک نظام حقوقی به اساس انتخابات سراسری است.
او گفت: "یگانه راهی که ثبات سیاسی در این کشور را خواهد آورد، همدیگر پذیری است، طالبان به عنوان کسانی که توپ در میدان شان است فعلاً حاکمان افغانستان هستند باید با همه طرفها آشتی کنند، در غیر آن جنگ شعله ور میشود و مشکلات در افغانستان بیشتر خواهد شد."
با اين حال شمیلا معلم در یکی از مکاتب در کابل که در این تظاهرات شرکت کرده بود، از حکومت طالبان میخواهد به تمام زنان حق آموزش را بدهد: "زن هم انسان است و یک موجود اجتماعی است، خداوند زن را به عنوان انسان مخاطب قرار داده است و طالبان باید این را بپذیرند، اگر زن نباشد مردی به وجود نمی آید، و اگر زن تعلیم یافته نباشد پس جامعه تعلیم یافته نمیباشد، بناءً طالبان ناچار هستند تا این موضوع را بپذیرند."
در کنار این، یک محصل به نام نظر محمد انوری نگران آیندهٔ تحصیلی اش است. او خواست خود را از طالبان این گونه مطرح کرد: " حکومت طالبان باید برای محصلان دختر و پسر زمینه تحصیل و کار را فراهم بسازد تا ما بتوانیم برای کشور خود کار کنیم تلاش کنیم تا کشور خود را بسازیم."
با این همه مقامهای طالبان میگویند، اکنون مصروف ساخت حکومت شان هستند که در آن همه افغانان حق یکسان خواهند داشت.
ذبیح الله مجاهد معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ و سخنگوی حکومت طالبان به رادیو آزادی گفت هر کسی که شکایتی دارد حاضر اند تا با او برای حل مشکل گفتوگو نمایند: "افغانها حق خواهند داشت، برای کشور شان کار و خدمت خواهند کرد، اکنون هم کسی در حکومت ما محروم نشده است، اگر بعضی ها همچون تصوری دارد میخواهیم تا تشویش شان رفع شود و میشود با ما دیدار و گفتوگو کنند و اگر کدام گلایه داشتند ما در رفع آن تلاش خواهیم کرد."
پس از گذشت نزدیک به چهار ماه از حکومت طالبان هنوز هم شماری از نهادهای تحصیلی و کاری در افغانستان با آیندهٔ نا روشنی روبرو اند.
به گونۀ که شماری از نهاد های تحصیلی، مکاتب و پوهنتونها بسته اند، بیشتر زنان نیز حق رفتن به ادارههای کاری شان و نهادهای آموزشی را ندارند، آقایان نیز که برخی از آنها همه روزه به دفتر کاری شان حاضر اند از عدم پرداخت معاشات شان نگران اند.
هر چند چندی پیش از آغاز روند توزیع معاشات از سوی حکومت طالبان خبر داده شده بود، اما هنوز هم کارمندان بیشتر نهادهای دولتی معاشات شان را دریافت نکرده اند.
با این همه طالبان با پذیرفتن این چالشها بارها وعده سپرده اند که به همه مشکلات رسیدگی خواهند کرد.