ذکریا مبرم نادری، آموزگار و روانشناس در افغانستان برای ۲۰۰ تن از دختران برنامۀ آموزشی ایجاد کرده است.
او می‌گوید که این برنامۀ آموزشی به گونۀ رایگان و در سطوح مختلف در بخش خبرنگاری، حقوق و روانشناسی می‌باشد.
آقای نادری گفت که این برنامه را حدود دو هفته پیش آغاز کرده اند و از طریق استادان زن به گونۀ آنلاین و حضوری تدریس میشود.
او در صحبت با رادیو آزادی در بارۀ انگیزۀ ایجاد این برنامۀ آموزشی گفت:
"انگیزۀ این برنامه این بود که در قدم اول به عنوان یک افغان برای هموطنانم خدمت کنم و در قدم دوم دخترانی که از تحصیل بازماندند و با مشکلات روانی درگیر شدند، انگیزه بگیرند و مصروفیت برایشان ایجاد شود و برای خودشان و فامیل‌شان خدمتی کرده باشم."
آقای مبرم می‌گوید که پیش ازین نیز برای زنان برنامه‌های سوادآموزی ایجاد کرده و اکنون در تلاش است تا این برنامه‌ها را گسترده دهد.
یکی از دخترانی که از این برنامه مستفید شده و نمی‌خواهد نامش در گزارش منتشر شود، به رادیو آزادی می‌گوید که او فارغ صنف دوازدهم است و اکنون که توانسته شامل این برنامۀ آموزشی شود، بسیار خوشحال است:
"این امید را در دل ما زنده کرده که هنوز اشخاص و نهادهای وجود دارد که برای دختران و زنان کار می‌کنند. زنان و دخترانی که مشکلات اقتصادی دارند می‌توانند از این برنامه‌ها مستفید شوند و به تحصیل خود ادامه بدهند."
در همین حال مریم عطا، یکی دیگر از دانش‌آموزان این برنامۀ آموزشی می‌گوید که ممنوعیت تحصیل و کار زنان برای آنان دشوار تمام شده، اما اکنون در بخش حقوق این برنامه آموزش می‌بیند، امیدش به آینده بیشتر شده است:
"یک برنامۀ خوبی برای زنان و دختران است که آنها پیشرفت کنند. یک انگیزۀ خوبی برای ما است. امیدوارم این گونه برنامه‌ها افزایش بیابد."
این دختران امیدوار اند که ممنوعیت‌های کار و تحصیل زنان برداشته شود و آنان بتوانند در جامعه فعالیت کنند.
بر اساس معلومات ذکریا مبرم نادری، این برنامۀ آموزشی بیش از یک سال دوام خواهد کرد.
این درحالی است که پس از وضع محدودیت‌های طالبان بر تحصیل، کار و دیگر فعالیت‌زنان و دختران، شماری از نهادها، استادان و فعالان بخش‌های مختلف از راه اندازی برنامه‌های آموزشی مختلف حضوری و آنلاین برای کمک به زنان و دختران محروم از تحصیل و آموزش خبر داده اند.
حدود ۷۲۵ روز است که طالبان دختران را از آموزش بالاتر از صنف ششم منع کردند و در پایان سال ۲۰۲۲ هم دروازۀ پوهنتون‌ها را به روی آنان بستند.
با وجود واکنش‌های گستردۀ ملی و بین‌المللی به این ممنوعیت‌ها و دیگر ممنوعیت‌های طالبان بر زنان و دختران، آنان تا به حال هیچ یک از این ممنوعیت‌ها را بر نداشته اند.
