یک نهاد حامی حقوق زنان افغان از محکمۀ بین المللی جزایی خواسته است تا موارد نقض حقوق بشری زنان را در افغانستان زیر حاکمیت طالبان تحت پیگرد قرار دهد.
نامه سرگشاده اعضای چتر اتحاد ملی زنان افغانستان را دهها فعال جامعهٔ مدنی، نهاد و شخصیت های مستقل مدافع حقوق بشری و حقوق زنان امضا کرده اند.
اعضای این نهاد حامی حقوق زنان افغان در نامه روز دوشنبه شان عنوانی محکمه بین المللی جزایی گفته‌اند که طالبان پس از حاکمیت دوبارهٔ شان در افغانستان در بیش از دو سال گذشته، حقوق بشری زنان افغان، اعلامیه حقوق بشر ملل متحد و کنوانسیون رفع تبعیض در برابر زنان را به صورت آشكار زیر پا گذاشته‌اند.
یکی از اعضای این نهاد که به دلیل مشکلات امنیتی نخواست نامش در گزارش گنجانده شود، به رادیو آزادی چنین گفت:
«حذف زنان از مشارکت، اجتماع، منع کار، منع تحصیل و زندانی و سرکوب فعالان حقوق زن که شما می‌‌دانید همین لحظه به زندان افکنده شدند، این مواردی است که به صورت قطع نقض خشونت بار و نقض صریح حقوق بشر و حقوق زنان است که باید تعقیب جزایی و عدلی شود.»
در نامه آمده است که "زنان در افغانستان تحت اداره طالبان اماج آپارتاید جنسیتی اند و به صورت كتلوی و سيستماتيك از حقوق و آزادیهای ابتدايی انسانی و شهروندی محروم ساخته شده‌اند."
اعضای این نهاد می‌گویند که طالبان با فرمان‌های متعدد نقش و حضور زنان را از عرصه های مختلف جامعه حذف کرده اند.
در نامهٔ سرگشاده به محکمهٔ بین‌المللی جزایی به تعقيب، شکنجه، زندانی ساختن و ناپديد شدن فعالان حقوق زن به جرم دادخواهی و اعتراض مدنی، اعمال خشونت در برابر تظاهرات صلح آمیز زنان، جرم پنداشته شدن اعتراضات زنان از سوی طالبان و سرکوب شان از سوی آن‌ها نیز اشاره شده است.
مریم معروف آروین مسئول جنبش شنبه‌های ارغوانی و فعال حقوق زن میگوید که چنین نامه هایی می تواند تا حدی موثر واقع شود:
«چنین نامه‌ها کمک کننده است که جهان متوجهٔ مسئولیت‌ش شود، تعهداتی که در برابر زنان در سطح جهان به ویژه افغانستان دارند را، عملی کنند. اما این که این نامه چقدر می‌تواند به گونهٔ ژرف‌تر تغییرات ایجاد کند، نمی‌شود خیلی انتظار داشت. آن‌چه که طالبان در برابر زنان انجام می‌دهندد خیلی جنایت عمیق است، اما متاسفانه منافع ابر قدرت‌ها در جهان باعث شده که جهان در این زمینه گام‌های عملی برندارند»
این نامه درحالی به محکمهٔ جزایی بین‌المللی فرستاده شده که در حال حاضر زنان معترض از جمله ژولیا پارسی، ندا پروانی، منیژه صدیقی، ، بهاره کریمی و پریسا آزاده هنوز هم در بند طالبان به سر می‌برند.
حکومت طالبان در مورد زندانی بودن این افراد تا هنوز به رسانه‌ها معلومات ارایه نکرده است.
طالبان هنوز در مورد نامه سرگشاده چتر اتحاد ملی زنان افغانستان اظهار نظر نکرده اند. اما در گذشته گفته اند که در چارچوب عنعنات افغانستان و دین اسلام به حقوق زنان ارج می گذارند، اظهاراتی که از سوی بسیاری از فعالان حقوق زن کلی پنداشته می شود.
