لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
دوشنبه ۲۳ ميزان ۱۴۰۳ کابل ۰۰:۵۷

زنان معتاد در نیمروز به دلیل نبود امکانات تداوی، درد اعتیاد و خشونت خانواده گی را تحمل می‌کنند


تصویر آرشیف: یک بانوی معتاد
تصویر آرشیف: یک بانوی معتاد

در مرکز بیست بستر تداوی معتادان مواد مخدر در شهر زرنج مرکز ولایت نیمروز در حال حاضر تنها ده معتاد بستری اند، زیرا برای بستری ساختن بیست معتاد در یک وقت امکانات تخنیکی و مسلکی در این مرکز وجود ندارد.

زنان معتاد در ولایت نیمروز میگویند که آنان به دلیل استفاده از مواد مخدر با خشونتهای جدی در خانواده روبرو اند و به دلیل نبود امکانات تداوی، ناگزیر درد اعتیاد و خشونتهای خانواده گی را تحمل میکنند.

یک تن از این زنان معتادان که تازه در مرکز بیست بستر تداوی زنان و اطفال معتاد در شهر زرنج بستری شده است، بدون ذکر نامش به رادیو آزادی گفت که با بستری شدن در این مرکز از طلاق نجات یافته است:

" من سابق به ایران رفته بودم و در آنجا مریض شدم، در آنجا خانواده شوهرم برایم مواد مخدر داده بودند و از همان زمان مصرف میکردم، کم کم گرفتار این عمل شدم. من بخاطری خودم را بستر کردم که شوهرم مرا تهدید میکرد که باید مواد را ترک کنم، اگر نکنم بچه هایم را از من میگیرد و مرا طلاق میدهد."

در سالهای اخیر به تعداد زنان معتاد در افغانستان افزوده شده و به ساده گی میتوان حتی در کنار جاده ها زنان معتاد را پیدا کرد.
در سالهای اخیر به تعداد زنان معتاد در افغانستان افزوده شده و به ساده گی میتوان حتی در کنار جاده ها زنان معتاد را پیدا کرد.

باشنده گان شهر زرنج میگویند که برعکس مردان، اعتیاد زنان در این ولایت مشکلات بیشتری را به بار آورده است، زیرا برای آنان امکانات تداوی وجود ندارند و مجبور اند در داخل خانه از مواد مخدر استفاده کنند که این کار سبب معتاد شدن سایر اعضای خانواده، به ویژه فرزندان شان شده است.

زرمینه: خواهرم معتاد بود، وقتی میرفتم به وی کمک کنم این جریان مرا نیز معتاد ساخت

زرمینه یک تن از بیماران در مرکز بیست بستر شهر زرنج میگوید که استفاده خواهرش از مواد مخدر در خانه سبب شد که وی نیز معتاد شود:

" یک خواهرم معتاد بود، وقتی من مریض می شدم میرفتم با وی یکی – دو دود می گرفتم، همین یک دود و دود سبب شد که خودم معتاد شوم و بعد می رفتم خود مواد مخدر میگرفتم و استفاده میکردم. روزهای که شیشه نداشتم، شیره تریاک میخوردم و روزهای که پول داشتم شیشه می کشیدم."

مرکز بیست بستر تداوی زنان و کودکان معتاد در ولایت نیمروز در زمان جمهوریت ایجاد شد و بگونه منظم هر (۴۵) روز در آن بیست معتاد تداوی میشدند، اما حال به دلیل نبود کمکهای خارجی، تعداد کارمندان مسلکی و امکانات تخنیکی این مرکز کاهش یافته است.

کلینیک ها و مراکز تداوی معتادان نیز در جریان سه سال گذشته با مشکل کمبود افراد مسلکی و نداشتن حمایت های مالی از ارائه خدمات به معتادان عاجز مانده اند.
کلینیک ها و مراکز تداوی معتادان نیز در جریان سه سال گذشته با مشکل کمبود افراد مسلکی و نداشتن حمایت های مالی از ارائه خدمات به معتادان عاجز مانده اند.

مولوی عبدالواسع ریحان، مدیر مبارزه با مواد مخدر قوماندانی امنیه ولایت نیمروز میگوید، معتادانی که در این مرکز تداوی میشوند، با مرخص شدن شان از اعضای خانواده آنان تضمین گرفته میشود که دوباره معتاد نشوند:

" در شش ماه شصت تن خورد سال و بزرگ سال تداوی شده اند و به خانوادههای شان سپرده شده اند، حال ده تن، به شمول هشت زن و دو کودک تحت تداوی قرار دارند."

مشکلات و شکایت ها از کمبود امکانات در بخش تداوی معتادان در حال است که حکومت طالبان در دو سال گذشته بارها از جامعه جهانی خواسته که در این بخش کمک کنند، اما به جز ایالات متحده امریکا، جاپان و اتحادیه اروپا که از طریق سازمان ملل متحد در این بخش کمک کرده اند، هیچ کشور و سازمان دیگری حاضر به کمک نشده است.

گزارش: حفیظ الله نورزاد

XS
SM
MD
LG