ریچارد بنیت: طالبان یک سیستم محرومیت گسترده، تبعیض آمیز، ظلم و خشونت را ایجاد کرده است.

او این سخنان را هنگام ارائه گزارش اش درباره افغانستان روز دوشنبه ۱۶ جون در پنجاه و نهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در جینوا بیان کرد:

این نظام برای تحکیم و تداوم ایدئولوژی زن‌ستیزانه وسرکوب گرایانه طالبان طراحی شده است، اگرچه همه زنان و دختران تحت تاثیر این وضعیت هستند، اما کسانی که اقلیت ها یا اعضای حاشیوی اجتماع هستند، به طورخاص بیشتر آسیب پذیر اند."

او همچنان گفت که طالبان یک سیستم محرومیت گسترده و سیستماتیک، یک سیستم اساسی تبعیض آمیز، ظلم و خشونت را ایجاد کرده که جنایت علیه بشریت و آزار و اذیت جنسیتی خوانده می‌شود.

در گزارش آقای بنیت تحت عنوان "دسترسی زنان و دختران به عدالت و درعین حال تأثیر اشکال تبعیض بر آنان " که پیش از این به تاریخ ۱۲ جون منتشر شده بود، آمده است که طالبان زنان و دختران را عمداً و به صورت سیستماتیک از حقوق اساسی و آزادی بیان شان محروم کرده و آنها را عملاً از زندگی اجتماعی حذف کرده اند.

آقای بنیت در این گزارش ۱۸ صفحه یی به شدت از نظام قضایی طالبان انتقاد کرده و نوشته است که طالبان دیگاه خود را به نام تطبیق شریعت توجیه می کنند، اما وی به نقل از علمای دینی و کارشناسان حقوقی تأکید کرده است که تفسیر طالبان از شریعت در اصول و عمل با اصول اسلامی مطابقت ندارد و به باور آنها، طالبان اصول اساسی شریعت مانند رحمت، عدالت قضایی و دقت در ارائه شواهد را از نظرانداخته اند.

در نشست روز اول شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، ولکر ترک کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز از وضعیت افغانستان ابراز نگرانی کرده گفت که زنان و دختران این کشور در حال حاضر از زندگی عمومی حذف شده و صدای آنان در بیرون از خانه خاموش شده است.

او همچنین به ممنوعیت آموزش زنان و دختران در افغانستان اشاره کرد و افزود که برخی از کشورها حمایت مالی شان را به این کشور محدود کرده اند که به این اساس تمویل شماری از برنامه‌های حمایتی کاهش یافته اند.

او همچنین گفت که حقوق افراد دارای معلولیت و دگرباشان جنسی در افغانستان با تهدیدهای جدی روبرو است.

نمایندگان بسیاری از کشورهای دیگر در این نشست نیز از وضعیت افغانستان ابراز نگرانی کردند.

شماری از افغان‌ها می خواهند که در این نشست تصامیمی در مورد افغانستان اتخاذ شود که پیامدهای عملی داشته باشد و جامعه جهانی در مورد وضعیت حقوق بشر در افغانستان به اجماع عمومی برسند.

سپوژمی باشنده کابل که قبل از تصرف قدرت توسط طالبان در افغانستان دانش آموز صنف دهم بود به رادیو آزادی گفت:

"امیدواریم در این نشست تصامیم و اقدامات عملی اتخاذ شود که تغییرات عملی را در زندگی ما به وجود بیاورد، زیرا همین حالا دختران و زنان در افغانستان با مشکلات دشوارتر از گذشته مواجه هستند، از آموزش و کار گرفته تا زندگی اجتماعی به هرچیز ما محدودیت وضع شده است به همین دلیل است که ما از این جلسه توقعات زیادی داریم."

یکی از باشندگان ننگرهار که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش درگزارش گرفته شود و به شرط تغییرصدایش به رادیو آزادی گفت که پیش از این نشست‌های مختلفی در مورد وضعیت حقوق بشری در افغانستان برگزار شد، اما نتایج ملموسی نداشته، اما او امیدوار است که در این نشست تصامیم عملی در مورد افغانستان گرفته شود:

"نشست های زیادی برگزارشده است، اما تا هنوز نتیجه ای در پی نداشته است، این بار باید در این نشست مکانیزمی ایجاد شود که به اساس آن اجماع بین المللی در مورد وضعیت حقوق بشر در افغانستان بوجود آید تا جلو نقض حقوق بشر در افغانستان گرفته شود و درچنین شرایطی به اقدامات عملی در این زمینه نیاز است."

طالبان پس از بازگشت دوباره به قدرت در افغانستان، محدودیت‌های گسترده بر زندگی زنان و دختران وضع کرده‌اند؛ از جمله ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم تا پوهنتون و جلوگیری از کار زنان در اکثر بخش‌ها جلوگیری کرده اند.

هرچند طالبان همواره ادعا کرده اند که بر اساس شریعت اسلامی حقوق زنان را تامین کرده اند، اما این ادعا برای بسیاری از افغان ها و جامعه جهانی قابل قبول نیست.

قابل یادآوری است که در پنجاه و هشتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد که از ۲۴ فبروری آغاز و تا ۴ اپریل سال گذشته میلادی ادامه داشت، نمایندگان شماری از کشورهای شرکت کننده محدودیت‌های طالبان را محکوم کرده و خواهان لغو فوری آن شده بودند.