او روز دوشنبه، ۱۹ عقرب به رادیو آزادی گفت که امسال کارش رونق ندارد و از سوی دیگر، نرخ مواد سوخت نیز بلند است.
"کارو بار نیست، زمستان میرسد و هوا هم سرد شده است. پول نیست که چوب و زغال بگیریم، صبح که به دکان میایم تا شام ۲۰۰ افغانی کار نمی کنم ، یک خروار چوب هم به ۱۱هزار افغانی رسیده است. فعلا حیران ماندیم که چه کنیم خداوند رحم کند."
محبوبه، زنی دارای معلولیت و سرپرست یک خانوادۀ سه نفره در ولسوالی بگرامی کابل، نیز شکایت مشابه دارد و می‌گوید به دلیل نداشتن درآمد، امسال توان تهیۀ چوب و زغال برای زمستان را نخواهد داشت.
امسال چوب بلوط خروار دوازده هزار افغانی شده ما مردم فقیر هستیم، توان خرید با قیمت بلند را ندارم
قیمت مواد سوخت روز به روز بلند شده می رود و حکومت هم در این زمینه توجه ندارد، من خودم شخصا معلول هستم که کار کرده نمی توانم،از حالا که هنوز ماه عقرب است و زمستان نرسیده است بهای مواد سوخت بلند است."
باشنده های کابل می‌گویند که به دلیل نبود برق دومدار و وسایل گرم‌کننده ثابت، مجبور به خرید چوب و یا زغال سنگ می‌شوند اما، هزینه بالای این مواد فراتر از ظرفیت مالی آنها است.
قاری واسع‌الله، رئیس نشرات شاروالی کابل تحت اداره طالبان، از ارائه پاسخ به پرسش های رادیو آزادی دربارۀ چگونگی کنترل نرخ چوب در شهر کابل خودداری کرد.
برخی از فروشنده های چوب و زغال تایید می کنند که بهای چوب بلوط و ارچه و زغال سنگ در دو سال اخیر افزایش یافته است.
اجمل یکی از چوب فروشان شهرکابل به رادیو آزادی گفت :
"فعلا یک خروار چوب بلوط پوست دار به یازده هزار افغانی بفروش میرسد و چوب بی پوست بلوط بین دوازده تا دوازده هزار و سه صد افغانی قیمت دارد، اگر امارت اسلامی چوب ولایت کنر را رها کند، احتمال می رود که چوب دوباره به هشت هزار افغانی کاهش پیدا کند.
مردم توان خرید را ندارند و فعلا مردم بیچاره و بیکار است،این بالای فروشات ما هم تاثیرات خود را داشته است
او افزود که بهای زغال سنگ نیز به دلیل مسدود بودن مسیرسالنگ ها که از راه کوتل شیبر وارد کابل می شود، به دلیل طولانی بودن راه و بلند بودن کرایه موتر یک تن بین ۱۲تا ۱۳هزار افغانی به فروش می رسد.
برخی از باشنده های کابل به رادیو آزادی گفتند که یک ماه قبل یک خروار چوب بلوط را بین ۱۰ تا ده هزار ۵۰۰ افغانی خریداری کرده اند.
هرچند در دوره جمهوریت وسال های نخست حاکمیت طالبان بهای یک خروار چوب بلوط و ارچه بین ۷تا ۸ هزار افغانی به فروش می رسید، اما سال گذشته به دلیل آنچه ممانعت واردات چوب از ولایت های جنوبی و شرقی افغانستان از سوی حکومت طالبان خوانده شد، بهای یک خروار چوب تا ۱۴هزار افغانی افزایش یافت.
با این حال بیشتر خانواده های فقیر و نادار که توان خرید چوب و زغال سنگ را ندارند، مجبور می‌شوند خانه های شان را با سوختاندن اشیاه دود زا مانند، رابر، پلاستیک، تایر و لباس های کهنه گرم کنند.
برنامهٔ توسعه‌ای سازمان ملل متحد (UNDP) به تازگی گفته است که بیش از ۸۰ درصد مردم افغانستان هنوز به برق قابل اعتماد دسترسی ندارند و این کمبود، صحت، مصونیت و محیط زیست را تهدید می‌کند.
این نهاد روز یک‌شنبه، ۹ نوامبر، در صفحه ایکس نوشته که بسیاری از خانواده ها برای رفع نیازهای روزمرهٔ خود به هیزم متکی‌اند که استفاده گسترده از آن به تخریب محیط زیست دامن می‌زند.