مژگان ساغر، شاعر افغان که بسیاری از شعرهایش بازتاب‌دهنده زندگی زنان افغان است،
اومی‌گوید که هفته گذشته یکی از مجموعه های اشعار به زبان عربی در مصر منتشر شده است.
او درباره این مجموعه شعری به رادیو آزادی گفت:
"مجموعه شعری من با عنوان (الفتاة الفارسیة) یا (دختر فارسی) که شامل شعرهای انتخابی از دو مجموعه شعری من است، در حدود ۲۰۰ صفحه در مصر چاپ و منتشر شده است. این تنها برای من نه، بلکه برای تمام زنان افغان یک دستاورد به شمار میرود. ما تاریخ زنان افغانستان را مینویسیم، باید شعر زنان افغانستان را بنویسیم."
یک بخش از اشعار مژگان ساغر:
تو را به مویم چه ؟
نبین به چادر من هی تو را به مویم چه؟
تو را به تندی ِ فریاد در گلویم چه؟
تو کور خود شده‌ای طالبانه غفلت کن
تو را به ناز و نیاز و به سمت و سویم چه؟
او میگوید پیش از این نیز یک مجموعه شعریاش در جرمنی به زبان آلمانی و یک کتاب مشترک دیگر از اشعارش همراه با سایر شاعران به زبان انگلیسی در لندن منتشر شده است، که به گفته او بسیاری از این شعرها به زندگی زنان افغان اختصاص دارد:
"کتابی که در سال ۲۰۲۳ در جرمنی توسط خانه شعر برلین چاپ شد که KONTINENTALDRIFT نام دارد و در دری معنای رانش قاره ای میدهد. همچنان کتابی که در لندن به زبان انگلیسی چاپ شده، SONGS OF FREEDOM یا ترانه های آزادی نام دارد که این کتاب کار مشترک با شمار دیگری از شاعران زبان فارسی است."
مژگان ساغر که از سال ۱۹۹۶ سرودن شعر را آغاز کرده است، سه مجموعه شعر به نامهای «سیب به رنگ»، «آفتاب میبارد» و «اقیانوس ناآرام» دارد که به زبان دری منتشر شده‌اند.
او که در سال ۲۰۰۲ از افغانستان به جرمنی آمده، متولد کابل است و در رشته مراقبت از کودکان تحصیل کرده و در حال حاضر معلم مکتب ابتدایی در این کشور است.
این شاعر افغان میگوید تلاش میکند با زبان شعر، صدای زنان افغان را به گوشههای مختلف جهان برساند.
مژگان ساغر میگوید در دور نخست حاکمیت طالبان در افغانستان بسر میبرد و محدودیت‌هایی را که بر زنان آن زمان وضع شده بود، تجربه کرده است؛ به همین دلیل درد دل دختران و زنان کشورش برایش آشنا است و شعرهایش بازتاب‌دهنده رنج‌ها و ناگواریهای آنان است؛ کاری که به گفته او شماری دیگر از شاعران زن نیز انجام دادهاند.
او میگوید با وجود تمام محدودیت‌های طالبان، باز هم در افغانستان زنانی هستند که دست از نوشتن برنداشتهاند:
"در گوشه‌گوشه آن کشور هنوز زنانی هستند که قلم در دست دارند و می‌نویسند، اما متأسفانه در چهار سال اخیر ما هیچ دستاوردی در زمینه ادبیات زنان در افغانستان ندیده‌ایم. حتی سرودن شعر عاشقانه ممنوع بود؛ آنهم نه تنها برای زنان بلکه برای مردان کشور نیز."
ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر حکومت طالبان، در ماه جوزا سال جاری قانون تنظیم مشاعره‌ها را توشیح کرد که در یکی از بخشهای آن آمده است که شاعران باید از «عشق مجازی، خواهشات ناروا و احساسات بیجا» در اشعارشان خودداری کنند.
پس از این تصمیم، تعداد زیادی از شاعران زن و مرد، در واکنش به آن در شبکههای اجتماعی شعرهای عاشقانه شان را منتشر کردند.
با آنکه حکومت طالبان همواره ادعا کرده که حقوق تمام شهروندان، از جمله دختران و زنان افغان را در چارچوب شریعت اسلامی تامین کرده است، اما پس از به قدرت رسیدن دوباره شان در افغانستان، محدودیت‌های گستردهای را بر زنان و دختران، از جمله در زمینه کار و آموزش، اعمال کرده است.
با وجود تمام این چالش‌ها، مژگان ساغر امیدوار است که مبارزه زنان و دختران افغان در راستای اعاده حقوق اساسی شان به نتیجه برسد و روزی برسد که این محدودیت‌ها از میان برداشته شود.
