مجبورم مرکب همسایه را بگیرم و آب بیاورم.
او روز دوشنبه ۳ قوس به رادیو آزادی گفت در خانه شان نه نل آب است و نه چاه و کودکان محل از جمله خودش ناچارند روزانه از دریای که حدود نیم ساعت از خانه فاصله دارد، آب مورد نیاز خانواده‌ها را با زحمت فراهم کنند.
«مشکل این است که وقتی روزانه بیست دقیقه تا لب دریا می‌رویم و آب نوشیدن می‌آوریم برای ما بسیار دشوار است مجبورم مرکب همسایه را بگیرم و آب بیاورم، زمانی که بارنده گی و هوا سرد می‌شود، راه ها خراب می‌شود، مرکب لغزش می کند و آب همه میریزد، باید باز برویم آب بیاوریم، روزانه کودکان زیادی برای آوردن آب می روند.»
شفیق الله یک باشنده ناحیه اول شهر جلال آباد ننگرهار نیز شکایت مشابه دارد.
«در محل ما در ننگرهار هم این مشکل وجود دارد ، آب چاه ها یک نوع بو پیدا کرده است که قابل استفاده نیست، مردم بخاطر آوردن آب آشامیدنی به مساجد می روند، ما از حکومت و موسسات مدد رسانه می خواهیم تا درقسمت حل این مشکل ما را کمک کنند.»
همه چاه‌ها خشکیده‌اند.
خیرالله یک باشنده ولسوالی غوریان ولایت هرات اما می گوید برعلاوه آب آشامیدنی مردم درمنطقه شان با کمبود آب زراعتی هم مواجه هستند.
«متاسفانه ما هم مشکل آب آشامیدنی داریم و هم مشکل آب زراعتی، در قسمت آب آشامیدنی مشکل این است که همه چاه‌ها خشکیده‌اند و در کنار آن به دلیل این که بارندگی ها کم شده دریا های که به غوریان متصل است آب ندارد که این به یک معضل بزرگ مبدل شده است.»
آنان از حکومت طالبان وموسسات امداد رسان تقاضا میکند تا برای حل مشکل شان اقدام کنند.
درکنار باشنده های ولایات ،ساکنان کابل نیز بارها از مشکل کمبود آب درمناطق شان درصحبت با رادیو آزادی شکایت کرده گفته اند، که آب آشامیدنی شان را از تانکرها خریداری می کنند.
صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) به تازه گی از مشکلات کمبود آب آشامیدنی و خشکسالی های طولانی مدت درافغانستان ابراز نگرانی کرده است.
این نهاد روز یکشنبه ۲۳نوامبر درصفحه ایکس«توییترسابق» خود نوشته است که خشکسالی دوامدار در افغانستان می‌تواند خانواده‌ها و شمار زیادی از کودکان را از دسترسی به آب آشامیدنی سالم محروم سازد.
در ادامه آمده که با حمایت کوریای جنوبی برای ایجاد سیستم آبرسانی برای ۲۰ محل در ولایت های غور و ننگرهار کار می کند.
یونیسف ایجاد سیستم های پایدار آبرسانی را راهکار کلیدی برای اطمینان از دسترسی به آب صحی در افغانستان عنوان کرده است.
صندوق کودکان سازمان ملل متحد پیش از این نیز با اشاره به مشکلات کمبود آب در پایتخت افغانستان گفته بود ، هرگاه در این زمینه اقدام فوری نشود، شهرکابل تا سال ۲۰۳۰میلادی با کمبود شدید آب مواجه خواهد شد.
دفتر هماهنگی امور بشر دوستانۀ سازمان ملل متحد (اوچا) به تاریخ (۲۱ اکتوبر) با نشر گزارشی گفت که خشکسالی‌های مکرر در پنج سال گذشته معیشت مردم افغانستان را تهدید کرده و سال ۲۰۲۵ یکی از شدیدترین سال‌های خشکسالی در ۵۰ سال اخیر ثبت شده است.
نجیب‌الله سدید به رادیو آزادی گفته است که در وضعیت کنونی، مدیریت درست منابع آب از سوی مردم و حکومت طالبان حیاتی است.
او می‌گوید ایجاد کانال‌ها، جهیل‌ها و بندهای کوچک در روستاها و ساخت بندهای بزرگ‌تر از سوی حکومت می‌تواند به ذخیرهٔ آب در فصل‌های پُر آب کمک کند.
مجیب الرحمن عمر، معین وزارت انرژی وآب حکومت طالبان به تاریخ ۶ حوت، سال گذشته در کنفرانس بین المللی آب در کابل گفت که درحال حاضر حدود ۶۵ درصد مردم دراین کشور به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند.
او جنگ های چند دهه، تراکم نفوس در شهرها، خشکسالی‌های پیهم و تغیرات اقلیمی از عوامل کاهش آب در افغانستان خوانده است.