خیمه‌های تحصن به هدف عدالت خواهی برای زنان افزایش یافته است

خیمه‎های تحصن برای عدالت خواهی در شهر کابل افزایش یافته و معترضین در این خیمه‌ها می‌گویند که حکومت به خواست‌های آنان چندان توجهی نکرده‌است.

این خیمه‎ها بخاطر ادامه خشونت‎ها علیه زنان در افغانستان و عدم مجازات عاملان این خشونت‌ها برپا شده است.

سرک دارلامان در شهر کابل که به شورای ملی نیز منتهی می‌شود شاهد برپا شدن چندین خیمه تحصن به هدف عدالت خواهی برای زنان است.

خان ولی عادل، پدر و مادر زهرا، زلفیه و علی رضا شهرستانی معترضینِ اند که بخاطر برآورده شدن خواست های شان خیمه های تحصن برپا کرده‌اند.

خان ولی عادل جوان بیست و هشت ساله است که بخاطر بد دادن دختران از پنج ماه بدینسو خیمه تحصن در کنار سرک دارالامان برپا کرده‌است.

او روز شنبه به رادیو آزادی گفت که در این مدت حکومت به خواست‌های مشروع وی توجه نکرده‌است:

خان ولی عادل

​"زمانیکه می‌گویم رئیس جمهور فردی است که به حقوق زنان احترام قایل است اما اکنون خاموش است فکر می‌کنم که صدای من به او نرسیده‌است."

از سوی دیگر مادر زهرا دختری که پس از سوزاندن از سوی خانواده شوهر اش در ولایت غور جان باخت هنوز هم در کنج خیمه تحصن نشسته و از حکومت می‌خواهد تا عاملین این جنایت را مجازات کند.

وی گفت:

"اگر رئیس جمهور صدای مرا می‌شنود و عدالت می‌کند باید که عدالت برقرار شود، باید آنان به محکمه کشانیده شوند."

علی رضا شهرستانی که نقاش توانایی نیز است می‎گوید که خشونت علیه زنان او را واداشت تا خیمه تحصن برپا کند.

وی به حمایت از حقوق زنان اکنون دست به اعتصاب غذایی نیز زده‌است.

وی افزود:

"اعتصاب من بخاطر حقوق زن در این کشور که نادیده گرفته می‌شود است، من مریض هم بودم اما بازهم دست به اعتصاب غذایی زدم."

به تازگی زلفیه دختری پانزده ساله که قربانی تجاوز جنسی گروهی شده نیز با این اعتراض کننده‌ها پیوسته است.

زلفیه خواستار مجازات عاملان تجاوز جنسی گروهی بر وی است:

"حکومت باید مجرمین را هر چه زودتر گرفتار کند، آنان آزادانه در ساحات تحت اداره طالب و حکومت گشت و گذار می‌کنند، چرا حکومت این کار را نمی‌کند؟"

قضایای خشونت علیه زنان در افغانستان تنها با این خاتمه نمی‌یابد بلکه ده‌ها قضیه دیگر از سوی کمیسیون مستقل حقوق بشر ثبت شده و یا هم به دلایل گوناگون از سوی مردم پنهان نگهداشته شده‌است.

این کمیسیون و اعتراض کنندگان از حکومت می‌خواهند تا جلو خشونت علیه زنان را بگیرد و عاملان آن را به کیفر اعمال شان برساند.

در این حال مقامات حکومتی می‌گویند که در زمینه جلوگیری از خشونت علیه زنان اقدام کرده و حتی برخی از عاملین این جنایات را بازداشت و محاکمه کرده‌اند.

جاوید فیصل معاون سخنگوی ریاست اجرائیه در مورد به رادیو آزادی گفت:

جاوید فیصل معاون سخنگوی ریاست اجرائیه

​"خشونت در برابر زنان در افغانستان وجود دارد این را رد کرده نمی‌توانیم اما حکومت در برابر این پدیده اقدام کرده، افرادیکه در مرکز و ولایت‌ها در قضایای خشونت شامل بودند آنان بازداشت و به ارگان های عدلی و قضایی سپرده شده‌اند و بالاخره به سزای اعمال شان رسیده‌اند."

آقای فیصل گفت که مبارزه علیه خشونت با زنان کار یکروزه نیست و حکومت برای ریشه کن ساختن آن بگونه دوامدار تلاش می‌کند.

از سوی هم خان ولی عادل یکی از معترضین که در خیمه تحصن در شهرکابل بسر می برد می‌گوید که بر علاوه حکومت علمای دین و بزرگان قومی نیز مسئولیت دارند تا در برابر خشونت علیه زنان صدای شان را بلند کنند.

او می‌گوید که اگر بخواست هایش در زمینه جلوگیری از خشونت علیه زنان رسیدگی نشود خود را آتش خواهد زد و ممکن ده‌ها تن دیگر، راه وی را دنبال کرده و خیمه های تحصن در کابل و دیگر شهرهای افغانستان برپا کنند.

گزارش: تمیم اخگر

داستان زلفیه یکی دیگر از قصه‌های درناکِ خشونت علیه زنان است

​