امضای توافق صلح امریکا و طالبان پس از ۱۸ سال جنگ نفس‌گیر پرسش‌ها، نگرانی‌ها و خوشبینی‌هایی را به دنبال داشته است.
شماری از کارشناسان سیاسی و حقوقی این توافق‌نامه را مبهم و بیشتر به سود امریکا دانسته‌اند. به گفته آن‌ها، این توافق‌نامه ضمانت اجرایی ندارد. همچنین در این سند مشکلات فنی در باره آزادی زندانیان دیده می‌شود.
خالد سادات، استاد حقوق و کارشناس روابط بین‌الملل می‌گوید: "برای صلح پیشرفت بزرگی شده است."
او متن توافق‌نامه را "کلی" می‌داند، اما می‌افزاید که این سند راه را برای آغاز گفتگوها بین گروه طالبان و احزاب سیاسی فراهم می‌کند.
خالد سادات، استاد حقوق و کارشناس روابط بین‌الملل
به نظر آقای سادات، این‌که توافق‌نامه به گفت‌وگوی بین حکومت و گروه طالبان به صورت واضح ذکر نشده، "نقیصه" است. او باور دارد که "اگر به پیامد آن ببینیم تنها به سود امریکا و طالبان است، اما برای مذاکرات بین افغانان مهم و قابل بحث است."
اما شماری از اعضای مجلس سنا می‌گویند که امضای این توافق‌نامه را روزنه‌ای برای مذاکرات صلح می‌دانند.
محمد آصف صدیقی، معاون دوم سنای افغانستان
محمد آصف صدیقی، معاون دوم سنای افغانستان گفت: "این توافق‌نامه را به فال نیک می‌گیریم و پیامد آن را نیک می‌بینیم. یک موفقیت است. شاید در آغاز به سود طالبان تمام شود، اما سود نهایی آن به افغانستان می‌رسد. پیامد خوبی به دنبال دارد که راه را برای آغاز گفت‌وگوهای افغان‌ها هموار می‌سازد."
توافق‌نامه صلح امریکا و طالبان روز شنبه (۱۰ حوت) در شهر دوحه، پایتخت قطر امضا شد و همزمان با آن در کابل اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان اعلامیه مشترکی با مارک اسپر وزیر دفاع امریکا و ینس ستولتنبرگ سرمنشی ناتو امضا کرد.
در بخشی از توافق‌نامه صلح امریکا و طالبان به خروج نظامیان امریکایی در چهارده ماه از افغانستان و آغاز مذاکرات بین افغانان تأکید شده است.
دیدگاه مردم به این توافق‌نامه متفاوت است.
سرود، دانشجوی حقوق می‌گوید که در این توافق‌نامه بیشتر به حقوق شهروندان افغان به ویژه زنان توجه چندانی نشده است: "من بیشتر فکر می‌کنم باید نگران بود. نگران از وضعیت که هنوز هم نمی‌شود گفت که روشن است، زیرا شما دیدید که حقوق زنان، شهروندان دستاوردهای چند سال هنوز خیلی گنگ است. تنها در صحبت‌ها بیان می‌شود، نه روی متن. پیامد نگرانی‌ها بیشتر از امیدواری ما است. هیچ ضمانتی وجود ندارد که شهروندان افغانستان دیگر کشته نمی‌شوند."
اما خان زمان دانشجوی ادبیات نسبت به امضای این توافق‌نامه خوشبین است: "خدا کند که سبب صلح شود، طالبان صلح کنند و بیایند در حکومت شریک شوند مردم بین خود جور می‌آیند، توافق‌نامه انشاالله سبب شود که گفت‌وگوها شروع شود."
با این همه با امضای این توافق‌نامه، قرار است بر طولانی‌ترین جنگ امریکا در افغانستان نقطه پایان گذاشته شده و راه برای بیرون شدن نیروهای امریکایی از افغانستان هموار شود.
پس از امضای این توافق‌نامه، گفت‌وگوهای بین افغان‌ها آغاز خواهد شد و شمار نیروهای امریکایی در افغانستان، از ۱۲۰۰۰ به ۸۶۰۰ سرباز کاهش خواهد یافت.