روایت دردناک جنگ؛ 'انفجار ماین پایم را گرفت و دستم افگار است'

ناصر خان ده ساله باشنده ولسوالی میوند ولایت کندهار قصۀ غم انگیز زندگی اش را چونین شرح داد: "وقت نشتر زنی کوکنار بود، مکاتب و مدرسه‌ها مسدود بودند، بازی می‌کردیم، به طرف اطفال دیگر روان بودم که ماین انفجار کرد."

این انفجار که سه ماه پیش رخ‌داد ناصر خان در اثر آن یک پایش را از دست داد.

او که یکی از هزاران آسیب دیده از جنگ طولانی در افغانستان است از درد آن روز به رادیو آزادی قصه می‌کند: "آشنایان نزدیک شدند و مرا بلند کردند، پایم را دیدم که انفجار افگارش کرده بود، اینجا که آوردندم داکتران گفتند پایت خراب شده قطعش می‌کنیم، پایم را قطع کردند، پایم از قسمت زانو قطع است و دستم هم افگار است."

او هنوز هم در شفاخانۀ حوزه‌ای میرویس کندهار معالجه می‌شود.

محمد قسیم باشندۀ ارزگان است. جنگ او را از خانه‌اش در شهر ترینکوت مرکز ارزگان آواره کرده است.

آرشیف، بیجا شده های داخلی در ولایت هلمند

او به رادیو آزادی بیشتر گفت: "ما از دست طالبان هیچ چیزی کشت کرده نمی‌توانیم، شب و روز در تشویش هستیم که چه خواهیم کرد، ۱۵۰ تا ۲۰۰ خانواده خانه‌های شان را ترک کرده اند."

• 'تلفات غیر نظامیان در هلمند'

در ۲۹ جون، دستکم ۳۰ نفر در جریان میلۀ سنتی در ولسوالی سنگین هلمند کشته شدند. نیروهای افغان و طالبان یکدیگر‌شان را مقصر دانستند.

مقام‌های محلی هلمند گفتند که طالبان با پرتاب چند هاوان غیرنظامیان را کشتند. اما دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان و همچنان کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان گفته اند، براساس یافته‌های آنان اردوی ملی در پاسخ به حملۀ طالبان سه هاوان پرتاب کرد که در آن به ده‌ها غیرنظامی آسیب رسید.

دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در کابل به تازگی اعلام کرد که در نتیجۀ درگیری‌ها در این کشور سالانه تا ۱۰ هزار غیرنظامی کشته و زخمی می‌شوند.

ایالات متحده و طالبان در ۲۹ فبروری در دوحه پایتخت قطر توافق آوردن صلح به افغانستان را امضاء کردند. به اساس گزارش‌ها، پس از آن طالبان حملات شان را بر نیروهای بین‌المللی متوقف کرده‌اند اما جنگ بین نیروهای افغان و طالبان هم‌چنان ادامه دارد.

• 'درخواست برای توقف درگیری‌ها در افغانستان'

نهادهای حامی حقوق بشر در افغانستان و بیرون از افغانستان خواهان توقف درگیری‌ها شده‌اند.

لعل گل لعل رئیس سازمان حقوق بشر افغانستان است.

او به رادیو آزادی گفت که ادامۀ کشتار غیرنظامیان در افغانستان پذیرفتنی نیست: "هیچ مجوزِ برای ادامۀ جنگ وجود ندارد. آنهم بعد از توافق میان امریکا و طالبان که براساس آن مذاکرات بین‌الافغانی آغاز می‌شود و اسیران تبادله می‌شوند. شانه خالی کردن جوانب درگیر جنگ از مسئولیت کشتار افراد ملکی برای ما پذیرفتنی نیست."

کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان هم نگران است. ذبیح الله فرهنگ رئیس نشرات و ارتباطات این کمیسیون به رادیو آزادی گفت، ادامۀ جنگ و تلفات غیر نظامیان نشان می‌دهد که جوانب درگیر جنگ به زندگی‌ غیرنظامیان توجهی ندارند.

ذبیح الله فرهنگ رئیس نشرات و ارتباطات کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان

او افزود: "جوانب درگیر جنگ در افغانستان به اصول و قوانین بشری، معیارها و ارزش‌های آن احترام ندارند و آنرا رعایت نمی‌کنند. این مقررات روی اصل تفکیک، تناسب و دقت تأکید می‌کند. ما شاهد مرگ و زخمی شدن غیرنظامیان در افغانستان ایم. ما همیشه از طالبان، حکومت و دیگر جوانب درگیر جنگ خواسته ایم حقوق بشر را رعایت کنند تا افراد ملکی در هر کنج افغانستان مصون و محفوظ باشند ولی بدبختانه شاهد محروم شدن مردم از حقوق بشری‌شان هستیم."

سازمان همکاری‌های اسلامی هم از طرف‌های درگیر جنگ در افغانستان خواسته که خشونت را کاهش دهند و بر برقراری صلح تمرکز کنند.

برقراری صلح و آتش‌بس آرزوی دیرینۀ غیرنظامیان مثل ناصر خان است، رؤیایی که معلوم نیست کی به حقیقت خواهد پیوست.

روایت دردناک جنگ؛ 'انفجار ماین پایم را گرفت و دستم افگار است'