پانزده روز از ناپدید شدن پروانه ابراهیمخیل و تمنا زریاب پریانی با سه خواهرش میگذرد اما با وجود واکنشهای جهانی هنوز از سرنوشت این زنان اطلاعی در دست نیست.
بتازگی بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد در اعلامیهای گفته باید تمام اقدامات ممکن برای اطمینان از آزادی بیخطر و فوری شش فعال زن و بستهگان آنان انجام شود.
در اعلامیه این سازمان آمده: "ما از ادامه ناپدید شدن شش تن که دو هفته پیش در کابل در ارتباط با اعتراضات اخیر حقوق زنان ربوده شدند، بسیار نگران هستیم. ما به شدت نگران سلامت و امنیت آنها هستیم."
این در حالی است که بربنیاد این بیانیه سازمان ملل متحد با وجود اعلام رسمی حکومت طالبان مبنی بر تحقیقات در باره ناپدید شدن این افراد، هنوز هیچ اطلاعات تأیید شده از محل نگهداری این زنان در دست نیست.
در همین حال، زنانی که برای شرکت در پارلمان اتحادیه اروپا دعوت شده بودند، دعوت طالبان را به ناروی، یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، مورد انتقاد قرار میدهند.
حوریه مصدق یکی از زنان دعوت شده در نشست دیروز سهشنبه گفت: "این مایه شرمساری است که میبینیم ما به عنوان مدافعان حقوق بشر باید به همه این سؤالات [برای دریافت ویزای اتحادیه اروپا] پاسخ دهیم، اما شما برای گروهی فرش سرخ پهن میکنید که نه تنها به دلیل فعالیتهای تروریستیشان شناخته میشوند، نه تنها میدانند که رژیم آپارتاید جنسیتی هستند، بلکه بیش از نیمی از اعضای کابینهشان در فهرست تحریمهای سازمان ملل متحد هستند."
زنان معترض پس از ناپدید شدن تمنا و پروانه در محیطهای سربسته و نامشخص به اعتراضهایشان ادامه میدهند.
Your browser doesn’t support HTML5
آنان امروز چهارشنبه نیز در پیوند به نامعلوم بودن سرنوشت همرزمانشان و همچنان بازداشت دو خبرنگار دست به اعتراض زدند.
زهرا محمدی یکی از این اعتراضکنندگان میگوید: "بسیار تلاش کردیم، دادخواهیهای مکان بسته برگزار کردیم، به دستان خود اسمهایشان را نوشتیم، هشتگهای فیسبوکی راه انداختیم، اما هیچ تغییری نیامد از آزادی دختران هیج اطلاعی در دست نیست حتی از وضعیتشان خبری نداریم."
پروانه و تمنا هر دو یک روز پیش از بازداشتشان در تظاهرات مسالمت آمیز در برابر حجاب اجباری شرکت کرده بودند.
پس از آن اعتراض، در اوایل شام روز ۱۹ جنوری، پروانه ابراهیم خیل و برادر همسرش در حالیکه بهطرف خانه میرفتند، ربوده شدند.
همان شب، تمنا پریانی و سه خواهرش را نیز از خانهشان در کابل ربودند.
از آن زمان، گزارشهایی مبنی بر بازرسی خانههای زنان دیگری که در تظاهرات شرکت کرده بودند نیز گزارش شده است.