در اوسط ماه جون امسال، روز نامهء نیویارک تایمز، موضوعی را افشا کرد که ممکن است بسیاری افغان ها در مورد آن از قبل معلومات داشتند.
این مطلب در مورد معادن افغانستان است که ارزش آن 1000 ملیارد دالر تخمین شده است.
حالا افغان ها امیدوارند که معادن به این ارزش در افغانستان، حکومت این کشور را در جلب سرمایه گذاری خارجی کمک کند.
به تاریخ بیستم جولای یعنی دقیقاً دو هفته بعد، حکومت افغانستان میزبان اولین کنفرانس بین المللی در مورد افغانستان در کابل خواهد بود.
در این کنفرانس، مقامات افغان قصد دارند، طرح کلی استراتیژی انکشاف ملی شان را به جامعه بین المللی ارایه کنند. بانک های منطقه ای و بین المللی و سکتور خصوصی نیز از جمله اشتراک کننده گان این کنفرانس هستند.
استراتیژی انکشاف ملی افغانستان در برگیرندهء 5 بخش است. رشد اقتصادی یکی از این 5 بخش بوده که تمرکز آن کاهش فقر، ایجاد کار و انکشاف متداوم می باشد.
برای نیل به چنین اهداف، کلید موفقعیت وابسته به استخراج معادن طبیعی افغانستان است.
به نوشتهء نشریه یور آیشیا، استخراج معادن، سریع ترین راه عایداتی حکومت برای تمویل رشد اقتصادی در دراز مدت است.
لست معادن که در افغانستان تا حال شناخته شده است، طویل می باشد:
طلا، نقره، مس، آهن، زمرد، لیتوم، نیکل، مگنزیم، یاقوت و یورانیم از جمله معادن است که در افغانستان وجود دارد.
انتظار می رود که در کنفرانس کابل وزرای مالیه و معادن اقدامات اصلاحی شان را مشخص نمایند که به نوشتهء یور آیشیا، این اقدام شفافیت و حساب دهی را رشد خواهد داد.
هدف این اصلاحات، استفادهء موثر از کمک ها و ایجاد محیط صمیمانه به خاطر سرمایه گذاری خواهد بود.
به تاریخ 25 ماه جون، وحیدالله شهرانی، وزیر معادن و صنایع افغانستان، کنفرانسی را در لندن به خاطر جلب سرمایه گذاری در بخش معادن برگزار کرد. در این کنفرانس شهرانی همچنین گفت، سرمایه گذاری در معادن افغانستان، انکشاف ساختار زیربنای ترانسپورت کشور را نیز در بر خواهد داشت، زیرا چنین پروژه ها می توانند مواد استخراج شدهء معادن را به مارکیت های بین المللی انتقال بدهند.
نشریه می نویسد، یکی از نگرانی ها در مورد هجوم سرمایه گذاری در بخش معادن، احتمال افزایش فساد اداری در افغانستان است. ولی شهرانی گفته است، قوانین در این عرصه اصلاح شده، پروسیجر ها بهبود یافته و شرکای بین المللی افغانستان، این کشور را همکاری می کند.
به گفتهء شهرانی، هر قرار داد که منعقد می شود، تمام معلومات در مورد آن به چاپ خواهد رسید تا همهء مردم به شمول اعضای پارلمان و جامعه مدنی به آن دسترسی داشته باشد.
به نوشتهء نشریه، در شرایط فعلی، بیوروکراسی ها و نا امنی ناشی از حملات شورشیان، مشکل و مانع تجارت و سرمایه گذاری شده است.
ولی با آن هم، سرمایه گذاران در افغانستان از مزیت های برخوردار هستند که در سایر جای ها در منطقه میسر نیست.
به طور مثال، شرکت های داخلی و خارجی نیاز ندارند تا در برابر شرکت های دولتی که از کمک مالی و اعانه حکومت بر خوردار هستند، رقابت کنند.
علاوه بر این، ادارهء حمایت از سرمایه گذاری، سهولت های را فراهم کرده که سرمایه گذارن می توانند، اجازه نامهء فعالیت شان را از یک محل واحد به دست آورند.
به نوشتهء یور آیشیا، سرمایه گذاری خارجی در افغانستان، می تواند سلاح موثر به خاطر مغلوب ساختن ملیشه های اسلامی باشد.
به نوشتهء نشریه، یک تعداد از افغان ها به دلیل مشکلات اقتصادی و از روی ناچاری به طالبان روی آورده اند، زیرا آن ها برای این افغان ها معاش می پردازند. یک تعداد مردم به خاطر بقای خود و فامیل شان به کشت کوکنار روی آورده اند.
ولی به نوشتهء روزنامه، تعداد مردمی که با طالبان پیوسته اند و یا به کشت کوکنار روی آورده اند، کمتر از 15 در صد نفوس افغانستان می باشد.
روزنامه می نویسد، اگر حکومت برای این افراد شرایط کار را فراهم کند، بسیاری آن ها به طرف حکومت جذب خواهند شد.
این مطلب در مورد معادن افغانستان است که ارزش آن 1000 ملیارد دالر تخمین شده است.
حالا افغان ها امیدوارند که معادن به این ارزش در افغانستان، حکومت این کشور را در جلب سرمایه گذاری خارجی کمک کند.
به تاریخ بیستم جولای یعنی دقیقاً دو هفته بعد، حکومت افغانستان میزبان اولین کنفرانس بین المللی در مورد افغانستان در کابل خواهد بود.
در این کنفرانس، مقامات افغان قصد دارند، طرح کلی استراتیژی انکشاف ملی شان را به جامعه بین المللی ارایه کنند. بانک های منطقه ای و بین المللی و سکتور خصوصی نیز از جمله اشتراک کننده گان این کنفرانس هستند.
استراتیژی انکشاف ملی افغانستان در برگیرندهء 5 بخش است. رشد اقتصادی یکی از این 5 بخش بوده که تمرکز آن کاهش فقر، ایجاد کار و انکشاف متداوم می باشد.
برای نیل به چنین اهداف، کلید موفقعیت وابسته به استخراج معادن طبیعی افغانستان است.
به نوشتهء نشریه یور آیشیا، استخراج معادن، سریع ترین راه عایداتی حکومت برای تمویل رشد اقتصادی در دراز مدت است.
لست معادن که در افغانستان تا حال شناخته شده است، طویل می باشد:
طلا، نقره، مس، آهن، زمرد، لیتوم، نیکل، مگنزیم، یاقوت و یورانیم از جمله معادن است که در افغانستان وجود دارد.
انتظار می رود که در کنفرانس کابل وزرای مالیه و معادن اقدامات اصلاحی شان را مشخص نمایند که به نوشتهء یور آیشیا، این اقدام شفافیت و حساب دهی را رشد خواهد داد.
هدف این اصلاحات، استفادهء موثر از کمک ها و ایجاد محیط صمیمانه به خاطر سرمایه گذاری خواهد بود.
به تاریخ 25 ماه جون، وحیدالله شهرانی، وزیر معادن و صنایع افغانستان، کنفرانسی را در لندن به خاطر جلب سرمایه گذاری در بخش معادن برگزار کرد. در این کنفرانس شهرانی همچنین گفت، سرمایه گذاری در معادن افغانستان، انکشاف ساختار زیربنای ترانسپورت کشور را نیز در بر خواهد داشت، زیرا چنین پروژه ها می توانند مواد استخراج شدهء معادن را به مارکیت های بین المللی انتقال بدهند.
نشریه می نویسد، یکی از نگرانی ها در مورد هجوم سرمایه گذاری در بخش معادن، احتمال افزایش فساد اداری در افغانستان است. ولی شهرانی گفته است، قوانین در این عرصه اصلاح شده، پروسیجر ها بهبود یافته و شرکای بین المللی افغانستان، این کشور را همکاری می کند.
به گفتهء شهرانی، هر قرار داد که منعقد می شود، تمام معلومات در مورد آن به چاپ خواهد رسید تا همهء مردم به شمول اعضای پارلمان و جامعه مدنی به آن دسترسی داشته باشد.
به نوشتهء نشریه، در شرایط فعلی، بیوروکراسی ها و نا امنی ناشی از حملات شورشیان، مشکل و مانع تجارت و سرمایه گذاری شده است.
ولی با آن هم، سرمایه گذاران در افغانستان از مزیت های برخوردار هستند که در سایر جای ها در منطقه میسر نیست.
به طور مثال، شرکت های داخلی و خارجی نیاز ندارند تا در برابر شرکت های دولتی که از کمک مالی و اعانه حکومت بر خوردار هستند، رقابت کنند.
علاوه بر این، ادارهء حمایت از سرمایه گذاری، سهولت های را فراهم کرده که سرمایه گذارن می توانند، اجازه نامهء فعالیت شان را از یک محل واحد به دست آورند.
به نوشتهء یور آیشیا، سرمایه گذاری خارجی در افغانستان، می تواند سلاح موثر به خاطر مغلوب ساختن ملیشه های اسلامی باشد.
به نوشتهء نشریه، یک تعداد از افغان ها به دلیل مشکلات اقتصادی و از روی ناچاری به طالبان روی آورده اند، زیرا آن ها برای این افغان ها معاش می پردازند. یک تعداد مردم به خاطر بقای خود و فامیل شان به کشت کوکنار روی آورده اند.
ولی به نوشتهء روزنامه، تعداد مردمی که با طالبان پیوسته اند و یا به کشت کوکنار روی آورده اند، کمتر از 15 در صد نفوس افغانستان می باشد.
روزنامه می نویسد، اگر حکومت برای این افراد شرایط کار را فراهم کند، بسیاری آن ها به طرف حکومت جذب خواهند شد.
