موسسه نی یا حمایت کنندهء رسانه های آزاد می گوید که شماری از نهاد های حکومتی و مقام های افغان می خواهند در روند مذاکره با مخالفان آزادی های رسانه یی را محدود سازند.
موسسه نی یا دفتر حمایت از رسانه های آزاد می گوید: حکومت افغانستان به این نظر است که اگر فعالیت رسانه ها در این کشور محدود گردد، احتمال مذاکره مخالفان با کابل وجود دارد.
صدیق الله توحیدی مسوول دیده بان موسسه نی به روز دوشنبه در یک نشست خبری در کابل گفت: برخی از نهاد های دولتی، شماری از اعضای کابینهء رییس جمهور کرزی، تعدادی از اعضای شورای ملی، برخی از اعضای شورای عالی صلح و شورای علمای افغانستان در نظر دارند تا محدودیت هایی را در رسانه های کشور وضع کنند.
وی در ادامه گفت:
« دوستانی که در داخل نظام استند و علاقه دارند تا طالبان به پروسهء صلح بپیوندند، این ها بیشتر تاکید بر این دارند که آزادی رسانه ها سبب شده تا عدهء یا گروه هایی به سوی پروسهء صلح جذب نشوند.
در نظام کنونی عدهء حاضر استند تا هر نوع معاملهء صورت بگیرد، تا مخالفان مسلح به پروسهء صلح بپیوندند.
هر نوع ایجاد محدودیت بر رسانه ها، در مغایرت با قانون اساسی و قانون رسانه های همه گانی قرار دارد و از جانب رسانه ها و خبرنگاران در افغانستان عملی و اجرا نخواهد شد.»
توحیدی از نهاد های مشخص و یا مقام های خاص در این باره نام نمی برد.
از سویی هم این گفته نگرانی هایی را در نزد شماری از خبرنگاران افغان ایجاد کرده است.
شماری از خبرنگارانی که با شنیدن این سخنان مسوولان NAI دست و پاچه به نظر می رسیدند، به رادیو آزادی گفتند، اگر حکومت افغانستان به گونهء واقعی در مذاکره با مخالفان دست به معامله سیاسی بزند، دستاورد های چندین ساله این کشور از بین خواهد رفت.
دو تن از خبرنگاران در این مورد چنین نظر داده اند:
« مسدود شدن رسانه ها برای پیوستن مخالفان به پروسهء صلح یگانه راه حل نیست، یعنی راه های دیگر باید آنها داشته باشند تا مخالفان را به پروسهء صلح جذب کنند.»
« سونا سحر استم یکی از خبرنگاران رادیو بیان، گویا بعضی از دولت مردان پیشنهاد کرده اند که بعضی پابندی ها را روی رسانه ها بیآورند، با این کار دست آورد آنها صفر می شود.»
اما حکومت افغانستان به این نگرانی ها پاسخ روشن می دهد.
صفت الله صافی معاون مرکز اطلاعات و رسانه های حکومت می گوید: به هیچ قیمت حکومت افغانستان آماده نخواهد شد تا روی فعالیت رسانه ها و خبرنگاران در کشور محدودیت وضع کند.
وی گفت:
« راپوری که نشر شده یا اظهاراتی که صورت گرفته، به هیچ نوع حقایق استوار نیست، آزادی بیان یکی از دست آورد های ده سال گذشته دولت افغانستان است.
چطور ممکن است چیزی را که ما به دست خود با دشواری به دست آورده ایم، قربانی کنیم.»
به عقیده برخی از آگاهان، پس از سقوط طالبان در افغانستان یکی از دستاورد های چشمگیر حکومت، آغاز کار رسانه های مختلف در این کشور است.
به اساس گزارش ها حالا در افغانستان، 120 رادیو، 35 شبکهء تلویزیون و 1000 رسانه چاپی فعالیت دارند.
در این رسانه ها در حدود 7 هزار خبرنگار مصروف کار اند.
در حالی که حکومت افغانستان فعالیت رسانه ها را در این کشور، یکی از دستاورد های عمده اش می داند، اما شماری از خبرنگاران می گویند: انتظاراتی را که از حکومت در زمینهء ایجاد فضای مناسب برای کار خبرنگاری داشته اند، تا حال برآورده نشده است.
موسسه نی یا دفتر حمایت از رسانه های آزاد می گوید: حکومت افغانستان به این نظر است که اگر فعالیت رسانه ها در این کشور محدود گردد، احتمال مذاکره مخالفان با کابل وجود دارد.
صدیق الله توحیدی مسوول دیده بان موسسه نی به روز دوشنبه در یک نشست خبری در کابل گفت: برخی از نهاد های دولتی، شماری از اعضای کابینهء رییس جمهور کرزی، تعدادی از اعضای شورای ملی، برخی از اعضای شورای عالی صلح و شورای علمای افغانستان در نظر دارند تا محدودیت هایی را در رسانه های کشور وضع کنند.
وی در ادامه گفت:
« دوستانی که در داخل نظام استند و علاقه دارند تا طالبان به پروسهء صلح بپیوندند، این ها بیشتر تاکید بر این دارند که آزادی رسانه ها سبب شده تا عدهء یا گروه هایی به سوی پروسهء صلح جذب نشوند.
در نظام کنونی عدهء حاضر استند تا هر نوع معاملهء صورت بگیرد، تا مخالفان مسلح به پروسهء صلح بپیوندند.
هر نوع ایجاد محدودیت بر رسانه ها، در مغایرت با قانون اساسی و قانون رسانه های همه گانی قرار دارد و از جانب رسانه ها و خبرنگاران در افغانستان عملی و اجرا نخواهد شد.»
توحیدی از نهاد های مشخص و یا مقام های خاص در این باره نام نمی برد.
از سویی هم این گفته نگرانی هایی را در نزد شماری از خبرنگاران افغان ایجاد کرده است.
شماری از خبرنگارانی که با شنیدن این سخنان مسوولان NAI دست و پاچه به نظر می رسیدند، به رادیو آزادی گفتند، اگر حکومت افغانستان به گونهء واقعی در مذاکره با مخالفان دست به معامله سیاسی بزند، دستاورد های چندین ساله این کشور از بین خواهد رفت.
دو تن از خبرنگاران در این مورد چنین نظر داده اند:
« مسدود شدن رسانه ها برای پیوستن مخالفان به پروسهء صلح یگانه راه حل نیست، یعنی راه های دیگر باید آنها داشته باشند تا مخالفان را به پروسهء صلح جذب کنند.»
« سونا سحر استم یکی از خبرنگاران رادیو بیان، گویا بعضی از دولت مردان پیشنهاد کرده اند که بعضی پابندی ها را روی رسانه ها بیآورند، با این کار دست آورد آنها صفر می شود.»
اما حکومت افغانستان به این نگرانی ها پاسخ روشن می دهد.
صفت الله صافی معاون مرکز اطلاعات و رسانه های حکومت می گوید: به هیچ قیمت حکومت افغانستان آماده نخواهد شد تا روی فعالیت رسانه ها و خبرنگاران در کشور محدودیت وضع کند.
وی گفت:
« راپوری که نشر شده یا اظهاراتی که صورت گرفته، به هیچ نوع حقایق استوار نیست، آزادی بیان یکی از دست آورد های ده سال گذشته دولت افغانستان است.
چطور ممکن است چیزی را که ما به دست خود با دشواری به دست آورده ایم، قربانی کنیم.»
به عقیده برخی از آگاهان، پس از سقوط طالبان در افغانستان یکی از دستاورد های چشمگیر حکومت، آغاز کار رسانه های مختلف در این کشور است.
به اساس گزارش ها حالا در افغانستان، 120 رادیو، 35 شبکهء تلویزیون و 1000 رسانه چاپی فعالیت دارند.
در این رسانه ها در حدود 7 هزار خبرنگار مصروف کار اند.
در حالی که حکومت افغانستان فعالیت رسانه ها را در این کشور، یکی از دستاورد های عمده اش می داند، اما شماری از خبرنگاران می گویند: انتظاراتی را که از حکومت در زمینهء ایجاد فضای مناسب برای کار خبرنگاری داشته اند، تا حال برآورده نشده است.
