افغانستان یک کشور باستانی است که با داشتن کوه های سر بفلک، وادیهای شاداب و آثار پر بهای تاریخی، توجه بسیاری از مردم و سیاحان خارجی را بخود جلب کرده است. اما متاسفانه که درین کشور هنوز وضع امنیتی خوب نیست که بعضاً حیات سیاحان خارجی را به خطر مواجه ساخته است.
یک سیاح آلمانی که برای مدتی در افغانستان سفرداشت و در ولایت غور بود، ویزه اش خاتمه یافت. او از مقامات پولیس آن ولایت خواست ویزه او را تمدید نماید، اما پولیس گفت: برای تمدید ویزه باید به کابل برود.
عبدالله هیواد والی ولایت غور می گوید: پولیس برای این تبعه آلمانی توصیه کرد تا از طریق هوا به کابل پرواز کند، اما او این توصیه پولیس را نا دیده گرفت و با یک همرای افغان خود از طریق راه پر خطر زمین روانه کابل شد که هر دو در طول راه از طرف اشخاص نا معلوم کشته شدند.
درین اواخر، سیاحان محدود به افغانستان و پاکستان سفر می کنند، اما بعضی از سیاحان اوضاع پر مخاطره امنیتی را نا دیده می گیرند و هر جای که دل شان خواست سفر می کنند.
چند سال قبل یک گروپی از خبرنگاران غربی در یک هوتل در شهر مزار شریف هنگام چای صبح با پرسش این سوال که سرویس قندز از کجا می رود همه را حیران ساخت.
این گروپ سیاحان اروپایی از راه آسیای میانه داخل افغانستان شده بودند و می خواستند بدون ترتیبات قبلی به دهلیز واخان در ولایت بدخشان بروند.
چند ماه قبل هم یک خانواده اروپایی به سواری یک موتر کهنه بنز از طریق ایران داخل پاکستان شدند و می خواستند به افغانستان بروند، اما مقامات پاکستانی برای آنها اجازه عبور نداد. آنها یک طفل یک ساله نیز با خود داشتند که چندین شب را در پهلوی موتر شان در زیر آسمان کبود سپری کردند.
اخیراً در بعضی از کشور های خارجی، دفاتر و موسساتی وجود دارد که امور مسافرت و سفر سیاحان را به افغانستان تنظیم می نمایند. چنانچه در کشور انگلستان یک موسسه، در بدل ترتیب و تنظیم سفر شانزده روزه به افغانستان از هر نفر 7560 دالرامریکایی می گیرد.
این موسسه، سیاحان یا مشتریان خود را به کابل،هرات،مزارشریف، پنجشیر و بامیان برای دیدن جاها و آثار تارخی می برند. اما در افغانستان وضع امنیتی به سرعت تغییر می کند و ثبوت این موضوع، یادی از داستان درد ناک آن دو تبعهء آلمانی می باشد که می خواستند به کوه های هندوکش بروند.
خلاصه که سفر اتباع خارجی در افغانستان باعث نگرانی های زیاد سفارت خانه های این کشور ها شده است. زیرا اکثراً به توصیه های سفارت های مربوط شان توجه نمی کنند و مسایل امنیتی را نا دیده می گیرند.
جنرال ایوب سالنگی قوماندان امنیه ولایت کابل می گوید: یک تبعهء آلمانی در موتر مخصوص وارد کابل شد و می خواست هر طرف گشت و گذار کند. در همین روز که مصادف به روز دفن جنازه برهان الدین ربانی رییس شورای عالی صلح بود، تمام سرک های کابل مسدود شده بود و این شخص هر طرف می گشت تا اینکه توسط پولیس متوقف ساخته شد.
پولیس او را مدتی نگهداشت که بعداً بنابر درخواست سفارت آلمان این شخص را آزاد ساخت.
یک سیاح آلمانی که برای مدتی در افغانستان سفرداشت و در ولایت غور بود، ویزه اش خاتمه یافت. او از مقامات پولیس آن ولایت خواست ویزه او را تمدید نماید، اما پولیس گفت: برای تمدید ویزه باید به کابل برود.
عبدالله هیواد والی ولایت غور می گوید: پولیس برای این تبعه آلمانی توصیه کرد تا از طریق هوا به کابل پرواز کند، اما او این توصیه پولیس را نا دیده گرفت و با یک همرای افغان خود از طریق راه پر خطر زمین روانه کابل شد که هر دو در طول راه از طرف اشخاص نا معلوم کشته شدند.
درین اواخر، سیاحان محدود به افغانستان و پاکستان سفر می کنند، اما بعضی از سیاحان اوضاع پر مخاطره امنیتی را نا دیده می گیرند و هر جای که دل شان خواست سفر می کنند.
چند سال قبل یک گروپی از خبرنگاران غربی در یک هوتل در شهر مزار شریف هنگام چای صبح با پرسش این سوال که سرویس قندز از کجا می رود همه را حیران ساخت.
این گروپ سیاحان اروپایی از راه آسیای میانه داخل افغانستان شده بودند و می خواستند بدون ترتیبات قبلی به دهلیز واخان در ولایت بدخشان بروند.
چند ماه قبل هم یک خانواده اروپایی به سواری یک موتر کهنه بنز از طریق ایران داخل پاکستان شدند و می خواستند به افغانستان بروند، اما مقامات پاکستانی برای آنها اجازه عبور نداد. آنها یک طفل یک ساله نیز با خود داشتند که چندین شب را در پهلوی موتر شان در زیر آسمان کبود سپری کردند.
اخیراً در بعضی از کشور های خارجی، دفاتر و موسساتی وجود دارد که امور مسافرت و سفر سیاحان را به افغانستان تنظیم می نمایند. چنانچه در کشور انگلستان یک موسسه، در بدل ترتیب و تنظیم سفر شانزده روزه به افغانستان از هر نفر 7560 دالرامریکایی می گیرد.
این موسسه، سیاحان یا مشتریان خود را به کابل،هرات،مزارشریف، پنجشیر و بامیان برای دیدن جاها و آثار تارخی می برند. اما در افغانستان وضع امنیتی به سرعت تغییر می کند و ثبوت این موضوع، یادی از داستان درد ناک آن دو تبعهء آلمانی می باشد که می خواستند به کوه های هندوکش بروند.
خلاصه که سفر اتباع خارجی در افغانستان باعث نگرانی های زیاد سفارت خانه های این کشور ها شده است. زیرا اکثراً به توصیه های سفارت های مربوط شان توجه نمی کنند و مسایل امنیتی را نا دیده می گیرند.
جنرال ایوب سالنگی قوماندان امنیه ولایت کابل می گوید: یک تبعهء آلمانی در موتر مخصوص وارد کابل شد و می خواست هر طرف گشت و گذار کند. در همین روز که مصادف به روز دفن جنازه برهان الدین ربانی رییس شورای عالی صلح بود، تمام سرک های کابل مسدود شده بود و این شخص هر طرف می گشت تا اینکه توسط پولیس متوقف ساخته شد.
پولیس او را مدتی نگهداشت که بعداً بنابر درخواست سفارت آلمان این شخص را آزاد ساخت.
