شپیگل
نشریه انترنیتی شپیگل آلمان در شماره اخیر خود زیر عنوان: "دپلومات های آلمانی چگونه مجرای گفتگورا باطالبان باز کردند" مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد، بعد از ماه ها مساعی دپلوماسی و مذاکرات مخفی آلمان ها با یک طالب افغان باعث شد تا یک دفتر سیاسی طالبان در قطر باز گردد.
این طالب افغان که از طرف اداره استخبارات آلمان یا (BND) در ماه نومبر سال 2010 میلادی از خلیج فارس انتخاب و توسط طیاره سه ماشینه رسمی استخباراتی به مونشن آلمان آورده شد، سید طیب آغا بود. طیب آغا که در لست رهبری طالبان شامل بود احتمالاً باید بحیث تروریست در آلمان زندانی می شد، اما بر خلاف روند عادی، میان او و مقامات استخباراتی و وزارت خارجه آلمان اولین تماس سیاسی برقرار شد که بعداً با آمدن نماینده حکومت امریکا به مونشن مذاکرات میان طالبان و ایالات متحده آغاز گردید.
بنوشته نشریه انتر نیتی شپیگل، سیزده ماه بعد تر، اکنون روشن شد که مذاکرات مفید بوده است. چنانچه طالبان در سه شنبه گذشته اعلان کردند که یک دفتر ارتباطی در خلیج می گشایند. یک دفتر در قطر؟ واقعاً بسیار مهم بنظر نمی رسد، اما این پیامی را می فرستد که گویا همه جوانب به آغاز مذاکرات صلح میان طالبان، حکومت افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در افغانستان موافقه کرده اند. این همچنان نشان می دهد که طالبان حالا به صحنه جهانی قدم می گذارند حتی که دفتر آنها از مقام یک دفتر دپلوماتیک برخوردار نمی باشد.
نشریه می نویسد، حال که در جنوری سال 2012 میلادی قرار داریم یک تحول عمده ای را در یک کشمکش و نبرد می بینیم که زمانی لجوجانه و رام نا شدنی معلوم می شد. امریکایی ها با کسانی مذاکره می نمایند که مسوول قتل 1783 امریکایی و990 عساکر غیر امریکایی در افغانستان می باشند.
نشریه در اخیر این بخش مقاله می پرسد، چه چیز باعث شده تا طالبان بر عکس همه ادعاهای قبلی، باب مذاکره با امریکایی هارا باز کرده است. طالبان گفته بودند تا نیروهای خارجی از افغانستان خارج نشوند هیچگاه حاضر به مذاکره نخواهند بود. اما یک افغان که با همکاران ملاعمر روابط نزدیک دارد می گوید، رهبری طالبان باین باورند که می توان امریکایی ها را متقاعد ساخت تا کاملاً از افغانستان خارج شوند، بناً بهترین طریق رسیدن به این هدف از طریق مذاکره می باشد. اما همین افغان می گوید، اگر در ختم کار نیروهای خارجی از افغانستان خارج نشوند، معنی اش این خواهد بود که موافقه هم وجود نخواهد داشت.
دپلوماسی کوریر
نشریه دیگر، دپلوماسی کوریر درشماره اخیر خود هم در ارتباط باز شدن دفتر طالبان در قطر مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد. در میان این شک و گمان ها که حکومات افغان، پاکستان و امریکا مشترکاً برای باز کردن یک دفتر برای طالبان در قطر کار می نمایند، گزارش هایی بنشر می رسد که گویا طالبان پاکستانی تعهد کرده اند که در جنگ با طالبان افغان یکجا می شوند.
این در حالیست که موفقیت هایی در نتیجه حملات موثر طیارات بی پیلوت امریکایی بشمول حملات نیروهای افغان و ناتو و همچنان جنگ قدرت در داخل پاکستان باعث عدم قوماندانی واحد و متلاشی شدن طالبان پاکستانی شده است.
نشریه در اخیر این بخش مقاله می نویسد، حرکت یکجا شدن طالبان پاکستانی با طالبان افغان باعث خواهد شد تا تاکتیک های طالبان پاکستانی از هدف قرار دادن نیروهای امنیتی پاکستان دور شوند و تلاش های آنها بیشتر به جنگ علیه نیروهای ناتو و نیروهای حکومت افغانستان معطوف گردد.
این یکجا شدن خاصتا درین زمانی که ایالات متحده امریکا برای انتخابات ریاست جمهوری آمادگی می گیرد و علاقه مند است تا مسوولیت تامین امنیت را برای نیروهای افغان بسپارد یک خبر خوش نمی باشد.
نشریه انترنیتی شپیگل آلمان در شماره اخیر خود زیر عنوان: "دپلومات های آلمانی چگونه مجرای گفتگورا باطالبان باز کردند" مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد، بعد از ماه ها مساعی دپلوماسی و مذاکرات مخفی آلمان ها با یک طالب افغان باعث شد تا یک دفتر سیاسی طالبان در قطر باز گردد.
این طالب افغان که از طرف اداره استخبارات آلمان یا (BND) در ماه نومبر سال 2010 میلادی از خلیج فارس انتخاب و توسط طیاره سه ماشینه رسمی استخباراتی به مونشن آلمان آورده شد، سید طیب آغا بود. طیب آغا که در لست رهبری طالبان شامل بود احتمالاً باید بحیث تروریست در آلمان زندانی می شد، اما بر خلاف روند عادی، میان او و مقامات استخباراتی و وزارت خارجه آلمان اولین تماس سیاسی برقرار شد که بعداً با آمدن نماینده حکومت امریکا به مونشن مذاکرات میان طالبان و ایالات متحده آغاز گردید.
بنوشته نشریه انتر نیتی شپیگل، سیزده ماه بعد تر، اکنون روشن شد که مذاکرات مفید بوده است. چنانچه طالبان در سه شنبه گذشته اعلان کردند که یک دفتر ارتباطی در خلیج می گشایند. یک دفتر در قطر؟ واقعاً بسیار مهم بنظر نمی رسد، اما این پیامی را می فرستد که گویا همه جوانب به آغاز مذاکرات صلح میان طالبان، حکومت افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در افغانستان موافقه کرده اند. این همچنان نشان می دهد که طالبان حالا به صحنه جهانی قدم می گذارند حتی که دفتر آنها از مقام یک دفتر دپلوماتیک برخوردار نمی باشد.
نشریه می نویسد، حال که در جنوری سال 2012 میلادی قرار داریم یک تحول عمده ای را در یک کشمکش و نبرد می بینیم که زمانی لجوجانه و رام نا شدنی معلوم می شد. امریکایی ها با کسانی مذاکره می نمایند که مسوول قتل 1783 امریکایی و990 عساکر غیر امریکایی در افغانستان می باشند.
نشریه در اخیر این بخش مقاله می پرسد، چه چیز باعث شده تا طالبان بر عکس همه ادعاهای قبلی، باب مذاکره با امریکایی هارا باز کرده است. طالبان گفته بودند تا نیروهای خارجی از افغانستان خارج نشوند هیچگاه حاضر به مذاکره نخواهند بود. اما یک افغان که با همکاران ملاعمر روابط نزدیک دارد می گوید، رهبری طالبان باین باورند که می توان امریکایی ها را متقاعد ساخت تا کاملاً از افغانستان خارج شوند، بناً بهترین طریق رسیدن به این هدف از طریق مذاکره می باشد. اما همین افغان می گوید، اگر در ختم کار نیروهای خارجی از افغانستان خارج نشوند، معنی اش این خواهد بود که موافقه هم وجود نخواهد داشت.
دپلوماسی کوریر
نشریه دیگر، دپلوماسی کوریر درشماره اخیر خود هم در ارتباط باز شدن دفتر طالبان در قطر مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد. در میان این شک و گمان ها که حکومات افغان، پاکستان و امریکا مشترکاً برای باز کردن یک دفتر برای طالبان در قطر کار می نمایند، گزارش هایی بنشر می رسد که گویا طالبان پاکستانی تعهد کرده اند که در جنگ با طالبان افغان یکجا می شوند.
این در حالیست که موفقیت هایی در نتیجه حملات موثر طیارات بی پیلوت امریکایی بشمول حملات نیروهای افغان و ناتو و همچنان جنگ قدرت در داخل پاکستان باعث عدم قوماندانی واحد و متلاشی شدن طالبان پاکستانی شده است.
نشریه در اخیر این بخش مقاله می نویسد، حرکت یکجا شدن طالبان پاکستانی با طالبان افغان باعث خواهد شد تا تاکتیک های طالبان پاکستانی از هدف قرار دادن نیروهای امنیتی پاکستان دور شوند و تلاش های آنها بیشتر به جنگ علیه نیروهای ناتو و نیروهای حکومت افغانستان معطوف گردد.
این یکجا شدن خاصتا درین زمانی که ایالات متحده امریکا برای انتخابات ریاست جمهوری آمادگی می گیرد و علاقه مند است تا مسوولیت تامین امنیت را برای نیروهای افغان بسپارد یک خبر خوش نمی باشد.