روزنامه های معتبرغربی در شماره های اخیر شان درارتباط به رویدادهای افغانستان مطالب مختلفی به نشر سپرده از جمله روزنامه پر تیراژ واشنگتن پست زیر عنوان « چرا ما برای مدت طولانی در افغانستان باشیم» مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می پرسد: آیا کسی به صورت واقعی سیاست ایالات متحده امریکا را در افغانستان می داند؟ آیا کسی می تواند معلوم کند که ما از چه طریق باید در افغانستان بمانیم و در عین زمان بتوانیم نیروهای خود را به کشور برگردانیم؟
بنوشته روزنامه، حتی سفر غیر مترقبه بارک اوباما به افغانستان و پیام تلویزیونی او از میدان هوایی بگرام، پرسش های بیشتر را بوجود آورده نسبت به جواب این پرسش ها. به اساس گفته بارک اوباما، ایالات متحده امریکا و متحدین این کشور بخاطری به جنگ افغانستان رفتند تا اطمینان حاصل شود که القاعده هیچگاه از افغانستان علیه ما استفاده نمی کند.
اما باید گفت که نیروهای ایالات متحده امریکا و ناتو تا جایکه ممکن بود این کا را انجام دادند.
حکومت طالبان سقوط کرد و از بین رفت، طالبان رانده شدند و از جمله 30 رهبر طالبان بیش از بیست آنها کشته شدند و اسامه بن لادن رهبر شبکه القاعده هم در پاکستان به قتل رسید. حال اگر فکر شود که القاعده هنوز هم بحیث یک تهدید وجود دارد، در آن صورت این تهدید از سوی سازمان های وابسته و مربوط به القاعده که در یمن هستند و از آیدیالوژی زهر آلود جهادیست ها بوجود خواهد آمد. زیرا پایگاه های تربیوی القاعده در افغانستان دیگر وجود ندارد و از بین رفت.
بنوشته روزنامه واشنگتن پست، هر چند این یک مشامی از پیروزی است، ولی از آغاز سال 2012 به این طرف، 94 عسکر امریکایی جان های شان را در افغانستان از دست داده اند و نیروهای امریکایی هنوز هم با مصارف فوق العاده زیاد تا سال 2014 میلادی در افغانستان باقی می مانند. چرا؟
سوال دیگر، بارک اوباما گفت، ما در افغانستان پایگاه دایمی ایجاد نمی نمایم. اما در موافقتنامه مشارکت ستراتیژیک که او با حامد کرزی امضا نمود آمده است، ایالات متحده امریکا از پایگاه هایی که در افغانستان می سازد و رسماً آن را به حکومت افغانستان انتقال می دهد، می تواند استفاده نماید. پس فرق در کجاست؟
روزنامه دیگر، دیلی تلگراف چاپ انگلستان زیر عنوان « پلان قابل دوام برای مصوون ساختن افغانستان» مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد، بارک اوباما به روز سه شنبه در افغانستان گفت، ما پایگاه های دایمی در افغانستان ایجاد نمی نمایم و شهرها و کوه های افغانستان را هم گزمه نمی کنیم. این وظیفه افغان ها می باشد. ولی تا هنوز این هم روشن نیست که چه تعداد از نیروهای غربی در افغانستان باقی می مانند.
هر چند بارک اوبا ما احتمالاً روی این موضوع بخاطر انتخابات تاکید نکرد، اما این هم یک سوال بسیار مهم است.
روزنامه دیلی تلگراف در اخیر این بخش مقاله می نویسد، به اساس ضرب الاجل اعلان شده قبلی، هرگاه ایالات متحده امریکا و بریتانیا از فعالیت های جنگی دست بکشند، در آن صور حکومت افغانستان مجبور به معامله و سازش خواهد شد. اما بر عکس طالبان نه. در آن صورت است که طالبان یا منتظر بیرون شدن نیروهای خارجی خواهند ماند و یا اینکه حملات شان را تا ماه دسامبر سال 2014 که تاریخ ختم ضرب الاجل است شدت خواهند بخشید تا این برداشت را بوجود بیاورند که گویا آنها نیروهای ناتو را از افغانستان بیرون راندند.
بنوشته روزنامه، حتی سفر غیر مترقبه بارک اوباما به افغانستان و پیام تلویزیونی او از میدان هوایی بگرام، پرسش های بیشتر را بوجود آورده نسبت به جواب این پرسش ها. به اساس گفته بارک اوباما، ایالات متحده امریکا و متحدین این کشور بخاطری به جنگ افغانستان رفتند تا اطمینان حاصل شود که القاعده هیچگاه از افغانستان علیه ما استفاده نمی کند.
اما باید گفت که نیروهای ایالات متحده امریکا و ناتو تا جایکه ممکن بود این کا را انجام دادند.
حکومت طالبان سقوط کرد و از بین رفت، طالبان رانده شدند و از جمله 30 رهبر طالبان بیش از بیست آنها کشته شدند و اسامه بن لادن رهبر شبکه القاعده هم در پاکستان به قتل رسید. حال اگر فکر شود که القاعده هنوز هم بحیث یک تهدید وجود دارد، در آن صورت این تهدید از سوی سازمان های وابسته و مربوط به القاعده که در یمن هستند و از آیدیالوژی زهر آلود جهادیست ها بوجود خواهد آمد. زیرا پایگاه های تربیوی القاعده در افغانستان دیگر وجود ندارد و از بین رفت.
بنوشته روزنامه واشنگتن پست، هر چند این یک مشامی از پیروزی است، ولی از آغاز سال 2012 به این طرف، 94 عسکر امریکایی جان های شان را در افغانستان از دست داده اند و نیروهای امریکایی هنوز هم با مصارف فوق العاده زیاد تا سال 2014 میلادی در افغانستان باقی می مانند. چرا؟
سوال دیگر، بارک اوباما گفت، ما در افغانستان پایگاه دایمی ایجاد نمی نمایم. اما در موافقتنامه مشارکت ستراتیژیک که او با حامد کرزی امضا نمود آمده است، ایالات متحده امریکا از پایگاه هایی که در افغانستان می سازد و رسماً آن را به حکومت افغانستان انتقال می دهد، می تواند استفاده نماید. پس فرق در کجاست؟
روزنامه دیگر، دیلی تلگراف چاپ انگلستان زیر عنوان « پلان قابل دوام برای مصوون ساختن افغانستان» مقاله تحلیلی نوشته و در آغاز این مقاله می نویسد، بارک اوباما به روز سه شنبه در افغانستان گفت، ما پایگاه های دایمی در افغانستان ایجاد نمی نمایم و شهرها و کوه های افغانستان را هم گزمه نمی کنیم. این وظیفه افغان ها می باشد. ولی تا هنوز این هم روشن نیست که چه تعداد از نیروهای غربی در افغانستان باقی می مانند.
هر چند بارک اوبا ما احتمالاً روی این موضوع بخاطر انتخابات تاکید نکرد، اما این هم یک سوال بسیار مهم است.
روزنامه دیلی تلگراف در اخیر این بخش مقاله می نویسد، به اساس ضرب الاجل اعلان شده قبلی، هرگاه ایالات متحده امریکا و بریتانیا از فعالیت های جنگی دست بکشند، در آن صور حکومت افغانستان مجبور به معامله و سازش خواهد شد. اما بر عکس طالبان نه. در آن صورت است که طالبان یا منتظر بیرون شدن نیروهای خارجی خواهند ماند و یا اینکه حملات شان را تا ماه دسامبر سال 2014 که تاریخ ختم ضرب الاجل است شدت خواهند بخشید تا این برداشت را بوجود بیاورند که گویا آنها نیروهای ناتو را از افغانستان بیرون راندند.