در چندین روزنامهء مطبوعات غرب در بارهء انتخابات آیندهء ریاست جمهوری افغانستان مقالاتی به طبع رسیده و این سوال مطرح شده است که بعد از حامد کرزی کی افغانستان را رهبری خواهد کرد؟
کرسچین سانیس مانیتور
از جمله روزنامه کرسچین ساینس مانیتور می نویسد: در حالیکه نیرو های ایالات متحده و ناتو مسوولیت های امنیتی را در افغانستان به قوای افغانی می سپارند، احزاب سیاسی و آنهای که می خواهند به ریاست جمهوری افغانستان کاندید نمایند، خود را برای مهمترین انتخابات ریاست جمهوی در تاریخ افغانستان آماده می سازند.
اگرچه انتقال موفقانهء مسوولیت ها با انتقال موثر قدرت سیاسی از ادارهء رییس جمهور حامد کرزی به رهبریت نو رابط دارد، اما رهبران افغان در درون و خارج حکومت افغانستان می گویند که رییس جمهور کرزی برای ایجاد یک نظامی سیاسی کوشش لازم انجام نداده تا رییس جمهور نو بتواند بر آن تکیه زند.
روزنامهء کریسچین ساینس مانیتور از قول حمیدالله فاروقی سخنگوی حزب حقیقت و عدالت می نویسد: کرزی بطور مثال ایجاد یک نسل جوان رهبران افغان را تشویق نه نمود، او این چنین از ایجاد و رشد گروه ها و احزاب سیاسی که از همه اقوام مختلف تشکیل یافته باشد، حمایت نکرد و نه هم خودش حزب خود را به وجود آورد. این حالت باعث می شود، فکر شود که او خود یک برنامهء سیاسی دارد و نخواسته است در کشور ظرفیت های سیاسی به وجود آید.
تحلیل گران سیاسی می گویند، کرزی از ضعف نظام و حالت ناگوار مملکت به نفع خود فایده برده و می خواهد خودش قدرت را به نحوی برای سالیان آینده نیز در دست داشته باشد.
فارن پالیسی
نشریهء فارن پالیسی نیز همین موضوع را بررسی کرده و می نویسد:
امروز هر کس فهرست کوتاهء از کاندیدهای محتمل را تهیه نموده است.
نشریه می افزاید: در بین نام های که شنیده می شود، مقام های سابق حکومتی به مانند اتمر و عبدالله عبدالله، تبعه های امریکا به مانند سفیر سابق امریکا در افغانستان زلمی خلیل زاد و وزیر سابق داخله افغانستان علی احمد جلالی، مامورین حکومت فعلی از جمله وزیر معارف فعلی غلام فاروق وردک، مشاور رییس جمهور اشرف غنی و شاید هم والی ننگرهار گل آغا شیرزی شامل اند.
اما به گفتهء این نشریه همه چیز هم طبق آرزو نیست. درین فهرست های کوتاه کاندید های ریاست جمهوری، نام های اشخاصی هم قرار دارند که مایه ترس و حراس مقامات خارجی می گردند. درین جمله رییس سابق ادارهء رییس جمهور کرزی و بعضی از خویشاوندان او، شامل می باشند.
نشریه در ادامه می نویسد: قبل از انتخابات سال 2014 میلادی لازم است در جهبهء سیاسی کشور کارهای زیادی انجام یابد. سازمان های نظارت بر انتخابات باید تقویت یابند تا آنها فارغ از نفوذ ریاست جمهوری مستقلانه عمل نمایند و امکان تقلب در انتخابات کاهش یابد. در غیر آن دزدی و تقلب نتایج انتخابات را غیر قانونی ساخته باعث افزایش تشنجات بیشتر قومی، خواهد شد.
کرسچین سانیس مانیتور
از جمله روزنامه کرسچین ساینس مانیتور می نویسد: در حالیکه نیرو های ایالات متحده و ناتو مسوولیت های امنیتی را در افغانستان به قوای افغانی می سپارند، احزاب سیاسی و آنهای که می خواهند به ریاست جمهوری افغانستان کاندید نمایند، خود را برای مهمترین انتخابات ریاست جمهوی در تاریخ افغانستان آماده می سازند.
اگرچه انتقال موفقانهء مسوولیت ها با انتقال موثر قدرت سیاسی از ادارهء رییس جمهور حامد کرزی به رهبریت نو رابط دارد، اما رهبران افغان در درون و خارج حکومت افغانستان می گویند که رییس جمهور کرزی برای ایجاد یک نظامی سیاسی کوشش لازم انجام نداده تا رییس جمهور نو بتواند بر آن تکیه زند.
روزنامهء کریسچین ساینس مانیتور از قول حمیدالله فاروقی سخنگوی حزب حقیقت و عدالت می نویسد: کرزی بطور مثال ایجاد یک نسل جوان رهبران افغان را تشویق نه نمود، او این چنین از ایجاد و رشد گروه ها و احزاب سیاسی که از همه اقوام مختلف تشکیل یافته باشد، حمایت نکرد و نه هم خودش حزب خود را به وجود آورد. این حالت باعث می شود، فکر شود که او خود یک برنامهء سیاسی دارد و نخواسته است در کشور ظرفیت های سیاسی به وجود آید.
تحلیل گران سیاسی می گویند، کرزی از ضعف نظام و حالت ناگوار مملکت به نفع خود فایده برده و می خواهد خودش قدرت را به نحوی برای سالیان آینده نیز در دست داشته باشد.
فارن پالیسی
نشریهء فارن پالیسی نیز همین موضوع را بررسی کرده و می نویسد:
امروز هر کس فهرست کوتاهء از کاندیدهای محتمل را تهیه نموده است.
نشریه می افزاید: در بین نام های که شنیده می شود، مقام های سابق حکومتی به مانند اتمر و عبدالله عبدالله، تبعه های امریکا به مانند سفیر سابق امریکا در افغانستان زلمی خلیل زاد و وزیر سابق داخله افغانستان علی احمد جلالی، مامورین حکومت فعلی از جمله وزیر معارف فعلی غلام فاروق وردک، مشاور رییس جمهور اشرف غنی و شاید هم والی ننگرهار گل آغا شیرزی شامل اند.
اما به گفتهء این نشریه همه چیز هم طبق آرزو نیست. درین فهرست های کوتاه کاندید های ریاست جمهوری، نام های اشخاصی هم قرار دارند که مایه ترس و حراس مقامات خارجی می گردند. درین جمله رییس سابق ادارهء رییس جمهور کرزی و بعضی از خویشاوندان او، شامل می باشند.
نشریه در ادامه می نویسد: قبل از انتخابات سال 2014 میلادی لازم است در جهبهء سیاسی کشور کارهای زیادی انجام یابد. سازمان های نظارت بر انتخابات باید تقویت یابند تا آنها فارغ از نفوذ ریاست جمهوری مستقلانه عمل نمایند و امکان تقلب در انتخابات کاهش یابد. در غیر آن دزدی و تقلب نتایج انتخابات را غیر قانونی ساخته باعث افزایش تشنجات بیشتر قومی، خواهد شد.