بیسوادی،عدم آگاهی زنان از حقوق شان، فقر اقتصادی و عدم استقلال مالی زنان، حاکمیت عرف و عنعنات ناپسند، از مهمترین عوامل خشونت علیه زنان در افغانستان پنداشته می شوند. به هدف جلوگیری از این خشونت ها به روز سه شنبه نشستی به اشتراک شماری از نهاد های مدنی و حکومتی در کابل برگزار گردید.
سیلی غفار رییس موسسه "هاکا" یا امداد انسانی برای زنان و کودکان با اشاره به افزایش خشونت ها علیه زنان در افغانستان می گوید که در این اواخر بدترین خشونت ها علیه زنان از سوی پولیس محلی صورت گرفته است. وی گفت که ظرف یک ماه گذشته در ولایات شمال و شمال شرق افغانستان چهار مورد تجاوز جنسی از سوی پولیس محلی، صورت گرفته است.
« مرتکبین این نوع خشونت ها و مرتکبین این نوع جنایات که علیه زنان صورت گرفته هنوز هم به گونه که لازم است به جزای اعمال شان نرسیده اند. قضایای بسیار فجیع از پولیس محلی افغانستان در این اواخر داریم، ما در یک ماه چهار قضیه تجاوز جنسی از سوی پولیس محلی را راجستر کرده ایم. متاسفانه کسانی که علیه زنان خشونت ورزیده و جنایت کرده اند که باید به پای محاکمه کشانیده شوند نظر به زور و واسطه و نظر به برخی دلایل دیگر به میز محاکمه کشانیده نشده اند که باید جزای اعمال شان را بیبیند. »
این نشست به هدف جلوگیری از خشونت علیه زنان به اشتراک صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، پولیس اتحادیه اروپا، وزارت داخله و لوی څارنوالی افغانستان در کابل برگزار گردید. فوزیه کوفی رییس کمسیون زنان و جامعه مدنی در ولسی جرگه افغانستان نیز در این نشست اشتراک داشت. اما وی یکی از عوامل افزایش این خشونت ها را مداخله استخبارات کشورهای همسایه عنوان کرد.
« کشور های منطقه به این نتیجه رسیده اند که اگر زنان افغان به حقوق اسلامی و شرعی شان برسند دیگر از رنج پدیده های که افغانستان در گذشته رنج می برد کاسته می شود. حوصله مندی بسیار پایین آمده است، امکان دارد ریشه در فقر اقتصادی داشته باشد و یا ریشه در خشونت های داشته باشد که ما هر روز می بینیم مثل قتل ها و انتحار که ذهن ما را مملو با خشونت می سازد و در نتیجه ما دست به خشونت های فزیکی میزنیم. به باور من این خشونت های فزیکی بی سابقه است، کار استخبارات کشورهای منطقه است هرچند در خانه های ما نفوذ کرده، شاید شما بپرسید که این مساله با استخبارات چه ربطی دارد، مهاجرت های که به کشور های همسایه صورت گرفت، فقر که در نتیجه جنگ به ما رسیده هم سبب شده که امروز ما شاهد این رویداد ها باشیم. »
گزارش ها نشان می دهند که تا هنوز هم در افغانستان زنان زیادی قربانی انواع خشونت ها از جمله لت و کوب، خود سوزی، محرومیت از کار، قتل، ازدواج های اجباری، بد دادن، عدم پرداخت نفقه و سایر خشونت ها می گردند. در همین حال صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در افغانستان نیز از افزایش خشونت ها علیه زنان در افغانستان ابراز نگرانی کرده است.
داکتر لورانت زیسلر نماینده صندوق سازمان ملل متحد در افغانستان در این نشست با تاکید بر همکاری های همه نهاد های مربوط در جلوگیری از خشونت علیه زنان گفت، که باید به سکوت زنان و دختران علیه خشونت پایان داده شود. از سوی دیگر مقام های وزارت داخله افغانستان می گویند،اقداماتی در رابطه به جلوگیری از خشونت علیه زنان در کشور صورت گرفته است.
لوی پاسوال میرزا محمد یارمند معین اداری وزارت داخله افغانستان می گوید که خاتمه بخشیدن به خشونت علیه زنان وابسته به تلاش ها و همکاری همه نهاد های مربوط در کشور است.
به اساس گزارش ها موجودیت تبعیض و خشونت علیه زنان در سطح جامعه و خانواده پیامدهای ناگواری را به دنبال داشته است. خودکشی، خودسوزی، فرار از منزل و اعتیاد به مواد مخدر از مهم ترین عواقب خشونت علیه زنان در افغانستان بوده است.
سحر لیوال
سیلی غفار رییس موسسه "هاکا" یا امداد انسانی برای زنان و کودکان با اشاره به افزایش خشونت ها علیه زنان در افغانستان می گوید که در این اواخر بدترین خشونت ها علیه زنان از سوی پولیس محلی صورت گرفته است. وی گفت که ظرف یک ماه گذشته در ولایات شمال و شمال شرق افغانستان چهار مورد تجاوز جنسی از سوی پولیس محلی، صورت گرفته است.
« مرتکبین این نوع خشونت ها و مرتکبین این نوع جنایات که علیه زنان صورت گرفته هنوز هم به گونه که لازم است به جزای اعمال شان نرسیده اند. قضایای بسیار فجیع از پولیس محلی افغانستان در این اواخر داریم، ما در یک ماه چهار قضیه تجاوز جنسی از سوی پولیس محلی را راجستر کرده ایم. متاسفانه کسانی که علیه زنان خشونت ورزیده و جنایت کرده اند که باید به پای محاکمه کشانیده شوند نظر به زور و واسطه و نظر به برخی دلایل دیگر به میز محاکمه کشانیده نشده اند که باید جزای اعمال شان را بیبیند. »
این نشست به هدف جلوگیری از خشونت علیه زنان به اشتراک صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، پولیس اتحادیه اروپا، وزارت داخله و لوی څارنوالی افغانستان در کابل برگزار گردید. فوزیه کوفی رییس کمسیون زنان و جامعه مدنی در ولسی جرگه افغانستان نیز در این نشست اشتراک داشت. اما وی یکی از عوامل افزایش این خشونت ها را مداخله استخبارات کشورهای همسایه عنوان کرد.
« کشور های منطقه به این نتیجه رسیده اند که اگر زنان افغان به حقوق اسلامی و شرعی شان برسند دیگر از رنج پدیده های که افغانستان در گذشته رنج می برد کاسته می شود. حوصله مندی بسیار پایین آمده است، امکان دارد ریشه در فقر اقتصادی داشته باشد و یا ریشه در خشونت های داشته باشد که ما هر روز می بینیم مثل قتل ها و انتحار که ذهن ما را مملو با خشونت می سازد و در نتیجه ما دست به خشونت های فزیکی میزنیم. به باور من این خشونت های فزیکی بی سابقه است، کار استخبارات کشورهای منطقه است هرچند در خانه های ما نفوذ کرده، شاید شما بپرسید که این مساله با استخبارات چه ربطی دارد، مهاجرت های که به کشور های همسایه صورت گرفت، فقر که در نتیجه جنگ به ما رسیده هم سبب شده که امروز ما شاهد این رویداد ها باشیم. »
گزارش ها نشان می دهند که تا هنوز هم در افغانستان زنان زیادی قربانی انواع خشونت ها از جمله لت و کوب، خود سوزی، محرومیت از کار، قتل، ازدواج های اجباری، بد دادن، عدم پرداخت نفقه و سایر خشونت ها می گردند. در همین حال صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در افغانستان نیز از افزایش خشونت ها علیه زنان در افغانستان ابراز نگرانی کرده است.
داکتر لورانت زیسلر نماینده صندوق سازمان ملل متحد در افغانستان در این نشست با تاکید بر همکاری های همه نهاد های مربوط در جلوگیری از خشونت علیه زنان گفت، که باید به سکوت زنان و دختران علیه خشونت پایان داده شود. از سوی دیگر مقام های وزارت داخله افغانستان می گویند،اقداماتی در رابطه به جلوگیری از خشونت علیه زنان در کشور صورت گرفته است.
لوی پاسوال میرزا محمد یارمند معین اداری وزارت داخله افغانستان می گوید که خاتمه بخشیدن به خشونت علیه زنان وابسته به تلاش ها و همکاری همه نهاد های مربوط در کشور است.
به اساس گزارش ها موجودیت تبعیض و خشونت علیه زنان در سطح جامعه و خانواده پیامدهای ناگواری را به دنبال داشته است. خودکشی، خودسوزی، فرار از منزل و اعتیاد به مواد مخدر از مهم ترین عواقب خشونت علیه زنان در افغانستان بوده است.
سحر لیوال
