دهها تن از زندانیان زندان پلچرخی کابل هشدار داده اند که اگر تا زمان تعیین شده به دوسیه های شان رسیده گی لازم صورت نگیرد، آنان دوباره به اعتصاب دست خواهند زد.
این محبوسین می گویند که پس از آن به اعتصاب شان خاتمه دادند که مسوولان حکومتی برایشان اطمینان دادند که دوسیه های آنان تا 10 روز دیگر مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
این زندانیان می گویند در مجموع از سه صد زندانی مدت قید شان تکمیل شده اما هنوز هم در حبس به سر می برند.
یکتن از این زندانیان در این مورد گفت:
« مدت قید ما پوره شده ولی ما را رها نکردند، سه صد نفر را از کندهار آورده اند ولی دوسیه های ما همانجا مانده. خواست ما از مسوولین محبس و مسوولین حکومت همین است که دوسیه های ما پیدا شود و تخفیفی که از سوی رییس جمهور در مجازات اسیران آورده شده، برای ما هم داده شود.
اما مسوولان زندان می گویند، دوسیه هایتان را زمانی می کشیم که برای ما پیسه بدهید. حکومت به ما وعده داده که در 10 روز دوسیه های ما پیدا خواهد شد و انشاالله کسانی که قید شان پوره شده آزاد می شوند و از تخفیف هم برخوردار می شویم. اما اگر در 10 روز خواسته های ما پوره نشود ما بازهم اعتصاب می کنیم و در زندان مظاهره می کنیم. »
به گفته این زندانیان عدم رسیده گی به دوسیه های زندانیان سبب شده است تا آنها از فرامین رییس جمهور افغانستان که به مناسبت های مختلف در خصوص تخفیف مجازات مجرمین صادر می شوند مستفید نگردند.
این زندانیان هم چنان مسوولان زندان پلچرخی را متهم می کنند که در بدل رسیده گی دوسیه های زندانیان از آنها تقاضای پول می کنند.
اما مسوولان زندان پلچرخی کابل این اتهامات را بی اساس می خوانند. از سوی دیگر سازمان حقوق بشر افغانستان از وضعیت زندانیان در زندان های افغانستان ابراز نگرانی کرده می گویند، نهاد های مسوول باید به دوسیه های مجرمین به موقع رسیده گی کنند.
لعل گل لعل رییس این سازمان به روز 5 شنبه در صحبت با رادیو آزادی گفت، در صورتی که حکومت به وقت و زمان به دوسیه های مجرمان رسیدگی کند و پس از سپری شدن مدت قید شان رها ساخته شوند، شمار زندانیان در زندان های افغانستان به کمتر از آنچه که است خواهد رسید.
« اگر ارگان های مسوول مطابق به وقت و زمان طوری که در قانون آمده، به دوسیه هر زندانی، هر متهم و هر مظنون رسیدگی کنند، من فکر نمی کنم که این تعداد زندانیانی که حالا در زندان های افغانستان وجود دارد، در زندان باقی بمانند. حقوق بشر همواره صدای زندانیان را به گوش ارگان های مسوول رسانیده، پیشنهاد و نگرانی ما اینست که ارگان های زیربط باید توجه کنند و مطابق قانون به وقت و زمان به دوسیه های مجرمین و متهمین رسیدگی کند. »
به اساس گزارش ها یک تن از این زندانیان به تازه گی خود را در داخل زندان حلق آویز کرده است.
زندانیان محبس پلچرخی کابل تا حال چندین بار به خاطر تاخیر در رسیده گی دوسیه های شان و مشکلات که به آن در داخل زندان مواجه اند اعتصاب کرده اند.
اما ریاست محابس و توقیف خانه های وزارت داخله افغانستان پیوسته می گوید که برای از میان برداشتن مشکلات محبوسین در این کشور تلاش می کند.
فرخنده احمدی
این محبوسین می گویند که پس از آن به اعتصاب شان خاتمه دادند که مسوولان حکومتی برایشان اطمینان دادند که دوسیه های آنان تا 10 روز دیگر مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
این زندانیان می گویند در مجموع از سه صد زندانی مدت قید شان تکمیل شده اما هنوز هم در حبس به سر می برند.
یکتن از این زندانیان در این مورد گفت:
« مدت قید ما پوره شده ولی ما را رها نکردند، سه صد نفر را از کندهار آورده اند ولی دوسیه های ما همانجا مانده. خواست ما از مسوولین محبس و مسوولین حکومت همین است که دوسیه های ما پیدا شود و تخفیفی که از سوی رییس جمهور در مجازات اسیران آورده شده، برای ما هم داده شود.
اما مسوولان زندان می گویند، دوسیه هایتان را زمانی می کشیم که برای ما پیسه بدهید. حکومت به ما وعده داده که در 10 روز دوسیه های ما پیدا خواهد شد و انشاالله کسانی که قید شان پوره شده آزاد می شوند و از تخفیف هم برخوردار می شویم. اما اگر در 10 روز خواسته های ما پوره نشود ما بازهم اعتصاب می کنیم و در زندان مظاهره می کنیم. »
به گفته این زندانیان عدم رسیده گی به دوسیه های زندانیان سبب شده است تا آنها از فرامین رییس جمهور افغانستان که به مناسبت های مختلف در خصوص تخفیف مجازات مجرمین صادر می شوند مستفید نگردند.
این زندانیان هم چنان مسوولان زندان پلچرخی را متهم می کنند که در بدل رسیده گی دوسیه های زندانیان از آنها تقاضای پول می کنند.
اما مسوولان زندان پلچرخی کابل این اتهامات را بی اساس می خوانند. از سوی دیگر سازمان حقوق بشر افغانستان از وضعیت زندانیان در زندان های افغانستان ابراز نگرانی کرده می گویند، نهاد های مسوول باید به دوسیه های مجرمین به موقع رسیده گی کنند.
لعل گل لعل رییس این سازمان به روز 5 شنبه در صحبت با رادیو آزادی گفت، در صورتی که حکومت به وقت و زمان به دوسیه های مجرمان رسیدگی کند و پس از سپری شدن مدت قید شان رها ساخته شوند، شمار زندانیان در زندان های افغانستان به کمتر از آنچه که است خواهد رسید.
« اگر ارگان های مسوول مطابق به وقت و زمان طوری که در قانون آمده، به دوسیه هر زندانی، هر متهم و هر مظنون رسیدگی کنند، من فکر نمی کنم که این تعداد زندانیانی که حالا در زندان های افغانستان وجود دارد، در زندان باقی بمانند. حقوق بشر همواره صدای زندانیان را به گوش ارگان های مسوول رسانیده، پیشنهاد و نگرانی ما اینست که ارگان های زیربط باید توجه کنند و مطابق قانون به وقت و زمان به دوسیه های مجرمین و متهمین رسیدگی کند. »
به اساس گزارش ها یک تن از این زندانیان به تازه گی خود را در داخل زندان حلق آویز کرده است.
زندانیان محبس پلچرخی کابل تا حال چندین بار به خاطر تاخیر در رسیده گی دوسیه های شان و مشکلات که به آن در داخل زندان مواجه اند اعتصاب کرده اند.
اما ریاست محابس و توقیف خانه های وزارت داخله افغانستان پیوسته می گوید که برای از میان برداشتن مشکلات محبوسین در این کشور تلاش می کند.
فرخنده احمدی
