توافقنامهء امنیتی میان کابل و واشنگتن و برخی آزمون ها در برابر آن، از موضوعاتی است که توجهء شماری از رسانه های چاپی غربی را به خود جلب کرده است.
نشریه فارن پالیسی می نویسد: مذاکرات در مورد این توافقنامه، روابط دو کشور را به آزمون نهایی روبرو ساخته است.
به نوشته نشریه، درک بی اعتمادی و عدم توافق از هر دو جانب، در واقع موضع خشمگین هر دو را نشان میدهد و موقیعت های مذاکرات را دشوار ساخته است.
اما فارن پالیسی می نویسد، این دو کشور نباید از امضای توافقنامه امنیتی که از منافع مشترک آنها ریشه گرفته است، منحرف شوند.
به باور نشریه، خیلی چیز ها برای امریکا، مردم جنگ دیده افغانستان و کشور های آسیایی جنوبی در معرض خطر قرار دارد.
این خطر ها می توانند متوجه امنیت و ثبات افغانستان و همسایه هایش به شمول پاکستان دارای سلاح اتمی شود.
فارن پالیسی همین موضوع را به امنیت امریکا و متحدینش نیز وابسته میداند. ایالات متحده در یازدهم سپتمبر سال 2001 و مادرید و لندن در سال های 2004 و 2005 میلادی هدف حملات تروریستی قرار گرفته بودند.
نشریه همچنان روی اهمیت کمک های جامعه بین المللی به قوای امنیتی افغانستان اشاره کرده و مینویسد: نیرو های امنیتی افغان نمیتوانند بدون کمک های مالی و تخنیکی جامعه بین المللی و ایالات متحده امریکا که سالانه تقریباً چهار میلیارد دالر میشود، تقویت شوند.
فارن پالیسی نوشته است که خروج مکمل نیرو های امریکایی و سایر کشور ها از افغانستان، شاید باعث کاهش فوری کمک های نظامی و ملکی به این کشور نیز شود.
روزنامه امریکایی نیویارک تایمز، با عنوان "بازی خطرناک کرزی" مقالهء را نشر کرده است.
روزنامه می نویسد، با مقاومت در برابر واشنگتن و یا تاخیر در امضای توافقنامه امنیتی میان امریکا و افغانستان که در نتیجه کمک های مالی و نظامی ایالات متحده پس از سال 2014 با کابل ادامه خواهد یافت، رئیس جمهور کرزی با این اقدامش هم زیرکانه و هم ساده لوحانه عمل میکند.
به نوشته نیویارک تایمز، این موقف حامد کرزی از نظر افغانی زیرک و از دیدگاه امریکایی ساده گی است.
روزنامه می نویسد، متاسفانه حمایت برای آینده افغانستان هم خیلی
حیاتی است اما مساله کلیدی اینست که نه به پایگاه های امریکایی بلکه به پول این کشور نیاز است.
نیویارک تایمز در ادامه می نویسد، در حال حاضر بودجهء یک بر دهم یا ده در صد مصارف افغانستان از منابع خود اینکشور پرداخته می شود، پس یک فرصت واقعی وجود ندارد که این منابع به صورت فوری افزایش یابد.
به نوشتهء روزنامه، اگر ایالات متحده نیرو هایش را از افغانستان بیرون کرده و کمک هایش را قطع کند، نتیجه آن از هم پاشی اردوی ملی افغان و تمام کشور خواهد بود، مانند چیزی که با خروج قشون اتحاد شوروی سابق رخ داد و باعث فروپاشی شوروی در سال 1992 میلادی هم شد.
نیویارک تایمز همچنان می افزاید، اشتباه اداره بارک اوباما در ستراتیژی افغانستان اینست که در برابر هر پدیده برخورد دل و نادل کرده است.
در نخست افزایش تعداد عساکر امریکایی را به صورت غیر جدی با یک ضرب الاجل فوری به راه انداخت. سپس به نوشته روزنامه، برای حمایت نظامی و تلاش های صلح افغانستان، برخورد دل و نادل کرد.
نیویارک تایمز در اخیر این مقاله نوشته است، اگر واشنگتن در نهایت، به صورت جدی به مساله توجه نکند، شاید افغانستان با یک فاجعه روبرو شود و این کار برای حیثیت امریکا پس از سقوط سایگون، بزرگترین صدمه خواهد بود.
نشریه فارن پالیسی می نویسد: مذاکرات در مورد این توافقنامه، روابط دو کشور را به آزمون نهایی روبرو ساخته است.
به نوشته نشریه، درک بی اعتمادی و عدم توافق از هر دو جانب، در واقع موضع خشمگین هر دو را نشان میدهد و موقیعت های مذاکرات را دشوار ساخته است.
اما فارن پالیسی می نویسد، این دو کشور نباید از امضای توافقنامه امنیتی که از منافع مشترک آنها ریشه گرفته است، منحرف شوند.
به باور نشریه، خیلی چیز ها برای امریکا، مردم جنگ دیده افغانستان و کشور های آسیایی جنوبی در معرض خطر قرار دارد.
این خطر ها می توانند متوجه امنیت و ثبات افغانستان و همسایه هایش به شمول پاکستان دارای سلاح اتمی شود.
فارن پالیسی همین موضوع را به امنیت امریکا و متحدینش نیز وابسته میداند. ایالات متحده در یازدهم سپتمبر سال 2001 و مادرید و لندن در سال های 2004 و 2005 میلادی هدف حملات تروریستی قرار گرفته بودند.
نشریه همچنان روی اهمیت کمک های جامعه بین المللی به قوای امنیتی افغانستان اشاره کرده و مینویسد: نیرو های امنیتی افغان نمیتوانند بدون کمک های مالی و تخنیکی جامعه بین المللی و ایالات متحده امریکا که سالانه تقریباً چهار میلیارد دالر میشود، تقویت شوند.
فارن پالیسی نوشته است که خروج مکمل نیرو های امریکایی و سایر کشور ها از افغانستان، شاید باعث کاهش فوری کمک های نظامی و ملکی به این کشور نیز شود.
روزنامه امریکایی نیویارک تایمز، با عنوان "بازی خطرناک کرزی" مقالهء را نشر کرده است.
روزنامه می نویسد، با مقاومت در برابر واشنگتن و یا تاخیر در امضای توافقنامه امنیتی میان امریکا و افغانستان که در نتیجه کمک های مالی و نظامی ایالات متحده پس از سال 2014 با کابل ادامه خواهد یافت، رئیس جمهور کرزی با این اقدامش هم زیرکانه و هم ساده لوحانه عمل میکند.
به نوشته نیویارک تایمز، این موقف حامد کرزی از نظر افغانی زیرک و از دیدگاه امریکایی ساده گی است.
روزنامه می نویسد، متاسفانه حمایت برای آینده افغانستان هم خیلی
حیاتی است اما مساله کلیدی اینست که نه به پایگاه های امریکایی بلکه به پول این کشور نیاز است.
نیویارک تایمز در ادامه می نویسد، در حال حاضر بودجهء یک بر دهم یا ده در صد مصارف افغانستان از منابع خود اینکشور پرداخته می شود، پس یک فرصت واقعی وجود ندارد که این منابع به صورت فوری افزایش یابد.
به نوشتهء روزنامه، اگر ایالات متحده نیرو هایش را از افغانستان بیرون کرده و کمک هایش را قطع کند، نتیجه آن از هم پاشی اردوی ملی افغان و تمام کشور خواهد بود، مانند چیزی که با خروج قشون اتحاد شوروی سابق رخ داد و باعث فروپاشی شوروی در سال 1992 میلادی هم شد.
نیویارک تایمز همچنان می افزاید، اشتباه اداره بارک اوباما در ستراتیژی افغانستان اینست که در برابر هر پدیده برخورد دل و نادل کرده است.
در نخست افزایش تعداد عساکر امریکایی را به صورت غیر جدی با یک ضرب الاجل فوری به راه انداخت. سپس به نوشته روزنامه، برای حمایت نظامی و تلاش های صلح افغانستان، برخورد دل و نادل کرد.
نیویارک تایمز در اخیر این مقاله نوشته است، اگر واشنگتن در نهایت، به صورت جدی به مساله توجه نکند، شاید افغانستان با یک فاجعه روبرو شود و این کار برای حیثیت امریکا پس از سقوط سایگون، بزرگترین صدمه خواهد بود.