چگونگی رسیده گی به وضعیت کودکان در افغانستان، همه ساله تنها به یک نگرانی حکومت و انتقاد فعالان مدنی بر کارکرد حکومت خلاصه شده است، حال معاون دوم رئیس جمهور غنی نیز به همین نگرانی ها می پردازد.
پرداختن به کار های شاقه در داش های خشت پزی، انجام کارهای شاقه روی جاده ها برای دریافت لقمه نانی و نیز استفاده از کودکان در استخراج معادن در کشور موضوعیست که سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور آن را نگران کننده می خواند.
آقای دانش این سخنان را در مراسم بزرگداشت از "هفته افغانستان من" ابراز کرد و می گوید که باید به وضعیت این کودکان رسیده گی جدی شود:
"وضعیت نوجوانان و کودکان در افغانستان تکان دهنده است. شش میلیون یعنی پنجاه درصد نوجوانان و کودکان در معرض خطر اند.
از مجموع تمام نوجوانان چهار میلیون آنان از سواد بی بهره هستند. نزدیک به دو میلیون نوجوان در کشور ما به بیست و دو نوع کار شاقه می پردازند."
یافته های که در اختیار ریاست جمهوری افغانستان قرار دارد نشان می دهد که از میان دوازده میلیون کودک در افغانستان، شش میلیون آن در معرض خطر قرار دارند.
بر اساس این یافته ها، چهار میلیون نوجوان به مکتب دست رسی ندارند و از فراگیری تعلیم و تربیه بی بهره هستند.
این یافته ها نشان می دهند که دو میلیون نوجوان مصروف انجام کار های شاقه در این کشور هستند و پنجاه و شش هزار تن این نوجوانان در داش های خشت پزی شب و روز به کار های شاقه می پر دازند.
در این میان سی و هفت هزار نوجوان در روی جاده ها کار می کنند.
با این همه بانوی اول کشور در دوازده مکتب کابل برنامه های را زیر نام "هفته افغانستان من"، راه اندازی کرده است، در این مکتب ها متعلمین به ساخت و ساز مکتب ها و رقابت های آموزشی می پردازند.
بی بی گل غنی بانوی نخست کشور می گوید که با این کار متعلمین به فراگیری تعلیم و تربیه تشویق می شوند و در زنده گی آنان تغییراتی نیز رونما خواهد شد:
"کودکان و فرزندان افغانستان حق دارند مانند کودکان کشور های آرام و پیشرفته از تمامی آسایش زنده گی برخوردار باشند و زمینه های پیشرفت و موفقیت را در اختیار داشته باشند پس بیائید همه با هم کمک کرده تا تبسم بر لبان کودکان مان نقش بندد و آنان به خوشی و امیدواری بسوی آینده که شایسته شان است حرکت کنند."
حکومت افغانستان در حالی به برنامه رقابتی میان متعلمین اشاره می کند که هنوز هم کارکرد حکومت بخصوص آنچه توجه نداشتن به زنده گی صد ها کودک در این کشور گفته می شود زیر انتقاد های شدید فعالان مدنی و حقوقی قرار دارد.
شماری از این فعالان می گویند: اگر به وضعیت کودکان و نوجوانان که پایه های یک کشور و جامعه را می سازند توجۀ جدی نشود، افغانستان گواه پیامد های ناگوار حقوق بشری خواهد بود.
آنان می گویند: بر حکومت این کشور لازم است که زمینه کار را برای بزرگان خانواده ها فراهم سازد تا کودکان آنان مکلف به انجام کار های شاقه نشده و به آموزش بپردازند.
نظیفه محبوبی
