نشریه فارین افیرز در شمارۀ اخیرش مطلبی را در مورد افغانستان به نشر رسانیده و در آن روی مکاتب افغانستان تمرکز نموده‌است.
به نوشته نشریه، کشورهای غربی بعد از آغاز جنگ افغانستان در سال ۲۰۰۱ سرمایه گزاریهای سنگینی در بخش تعلیم و تربیه در این کشور نمودهاند ولی درحالیکه اوضاع امنیتی در نقاط مختلف این کشور رو به بدتر شدن است، مکاتب در چندین نقطۀ افغانستان مورد تهدید قرار دارند، نه تنها از سوی طالبان بلکه از سوی نیروهای افغان که وظیفۀ حفاظت ازین مکاتب را دارند.
به نوشته فارین افیرز نیروهای امنیتی افغان به طور روزافزون از مکاتب که اکثر آن‌ها از سوی مؤسسات بین‌المللی احداث شدهاند استفاده میکنند. آن‌ها در جریان انجام عملیاتهای تهاجمیشان در مناطق که در دست طالبان قرار دارند در مکاتب جابجا میشوند.
به نوشته نشریه حتی اگر به ساختمانهای این مکاتب ضرری هم نرسد، آموزش اطفال افغان مختل و متوقف میشود.
ولی به نوشته فارین افیرز این مکاتب اغلباً در جریان حملات جوابی طالبان، به صحنه جنگ مبدل میشوند و تا زمانیکه دوباره ترمیم شوند "اگر ترمیم شوند" اطفال بدون مکتب میمانند.
فارین افیرز مینویسد، مأموریت ملل متحد در افغانستان در سال گذشته میلادی از ۲۰ قضیۀ گزارش داد که در آن قوای حکومتی افغان و مخالفین مسلح مکاتب را برای اهداف نظامی اشغال کرده بودند.
فارین پالیسی
نشریه فارین پالیسی نیز در شماره اخیرش مطلبی را درمورد افغانستان به نشر رسانیده تحت عنوان میلیون‌ها فرد باقی مانده در میدان در افغانستان.
به نوشته نشریه، با تشدید جنگ و خروج جاری نیروهای ناتو و امریکایی از افغانستان، وعده هاییکه برای کمک به میلیون‌ها بیجا شدۀ داخلی در افغانستان داده شده بود، متأسفانه برآورده نشدهاند.
فارین پالیسی از فرزانه مادری بیجا شدۀ حکایت می‌کند که با هفت طفل‌اش از ده سال به اینطرف در چمن ببرک به سر می‌برد.
صدها خانوادۀ بیجا شده در چمن ببرک که در شمال کابل موقعیت دارد به سر می‌برند. چت چهاردیواری گلی فرزانه با ترپالی پوشانیده شده‌است، چت خود از اثر باران‌های شدید اخیر چکک می‌کند.
فرزانه ۳۰ ساله از جنگهای اواخر سالهای ۱۹۹۰ بین طالبان و قوماندان محلی از پروان به پاکستان فرار کرده بود و بعد از مرگ شوهر معتادش در کمپ چمن ببرک به سر می‌برد و یگانه نان آور خانوادهاش میباشد.
فرزانه می‌گوید، کمکها در چند سال اخیر کم شده‌است و خانوادهاش حال به خیرات و نانهای پس مانده از نانوایی محل گذاره می‌کند ولی این کافی نیست. فرزانۀ جوان می‌گوید "زمانیکه نتوانید به طفل تان غذا بدهید بدتر از کشته شدن با فیر گلوله است، من نگران اطفالم هستم که دراین زمستان خواهند مرد."