در پایان اجلاس سه‌جانبه در پیکینگ، چین، افغانستان و پاکستان از طالبان افغان خواستند تا با مذاکرات صلح یکجا شوند.
در اعلامیۀ مشترک وزرای خارجه این سه کشور که در پایان اجلاس به تاریخ ۲۶ دسمبر نشر شد، موافقت شده است که چین، افغانستان و پاکستان در امر مبارزه با تروریزم همکاری میکنند و در برابر تروریستان بدون تفکیک باید اقدام شود.
بر اساس گزارش آژانس خبری "دی. پی. ای" جرمنی، وانگ یی وزیر خارجه چین گفتهاست، افغانستان در یک مرحله حساس قرار داشته، راه طولانی رسیدن به مصالحه سیاسی و رشد اقتصادی را در پپشرو دارد.
پاکستان نیز در تحکیم ثبات، انکشاف اقتصادی و فراهم‌آوری شرایط لازم برای یک فضای مساعد خارجی با دشواریهای مواجهاست.
وانگ یی از افغانستان و پاکستان خواسته است که روابط‌شان را بهبود بخشند.
صلاح‌الدین ربانی وزیر خارجه افغانستان، بعد از ملاقات با همتای پاکستانیاش گفتهاست، هر دو کشور موافقت کرده‌اند که در امر مبارزه با تروریزم بدون تفکیک با هم همکاری میکنند.
خواجه آصف وزیر خارجه پاکستان، روی تأمین امنیت سرحدات، عودت مهاجرین افغان و همکاری در زمینۀ شریک ساختن اطلاعات استخباراتی در مبارزه با تروریزم تأکید کرده‌است.
بر اساس گزارش آژانس خبری اسوشیتد پرس، چین در پروژه "یک کمربند یک راه" ده‌ها میلیارد دالر را برای اعمار پروژه‌های زیربنایی در پاکستان مصرف می‌کند و برای تطبیق این پروژه لازم است که روابط بین کابل و اسلام‌آباد خوب باشد.
اما برای بهبود روابط بین دو کشور کابل قبل از این اجلاس گفته بود که از چین خواهد خواست بالای پاکستان فشار بیاورد که از حمایت تروریستان دست بکشد و سیاست خود را در قبال آن‌ها تغییر دهد.
- آیا در این اجلاس کابل این تقاضا را مطرح کرده‌است؟
با وصف تلاش‌های مکرر به گرفتن نظر وزارت خارجه افغانستان در این زمینه موفق نشدیم.
نصرالله ستانکزی استاد پوهنزی حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل و کارشناس مسایل سیاسی افغانستان، با اشاره به این اجلاس می‌گوید، هر جلسه که در مورد افغانستان باشد، بی‌فایده نیست.
ولی به بازیگران اصلی سیاست خارجی افغانستان مربوط است تا شرط‌های مشخص این‌کشور را مطرح کنند.
وی افزود:
"پالیسی‌سازان و تطبیق کننده‌گان سیاست خارجی ما باید به‌طور واضح بگویند، ما از پاکستان این را می‌خواهیم و به همۀ کشورهای که در مذاکرات به‌طور مستقیم و یا غیر مستقیم سهم دارند، بگویند خطوط سرخ ما اینست."
چین قبل از این اجلاس نیز نشست‌های چندین جانبه را دایر نموده، همچنان زمینۀ گفت‌وگو با طالبان را فراهم کرده‌است.
برعلاوۀ چین برخی کشورهای دیگر نیز نشست‌های مشابه را در مورد افغانستان دایر کرده‌اند که در تلاش‌های صلح و پایان جنگ در این‌کشور نتایج قابل ملاحظه نداشته‌است.
