تداوی معتادین مواد مخدر خارج از مراکز صحی رسمی و تداوی در منازل باعث اعتیاد مجدد فرد معتاد به مواد مخدر می‌شود.
بررسی‌های وزارت صحت عامه افغانستان نشان می‌دهد که خانواده‌ها به دلیل نداشتن دانش و مهارت به کار گیری شیوه تداوی در منزل، باعث آزار و اذیت فرد معتاد شده و با تطبیق ادویه‌های خود سر به فرد معتاد، عوارض جانبی را برای وی به بار می‌آورد.
خانواده‌ها به دلیل نداشتن دانش و مهارت به کار گیری شیوه تداوی در منزل، باعث آزار و اذیت فرد معتاد شده و عوارض جانبی را برای وی به بار می‌آورد.
شاهپور یوسف رئیس کاهش تقاضا به مواد مخدر وزارت صحت عامه در صحبت با رادیو آزادی گفت، شماری از خانواده‌ها به دلایل مختلف، که دلیل عمده آن احساس شرم در جامعه‌است، نمی‌خواهند عضو معتاد شان‌را برای تداوی به مراکز رسمی معرفی کنند.
او گفت: "در منازل مریض را در زیر شاور آب سرد قرار می‌دهند که این کار نه از نگاه طبی و نه از لحاظ معیارهای انسانی و اخلاقی قابل قبول است. وقتی ما مواد مخدر را بالای معتاد قطع می‌کنیم، سندروم به وجود می‌آید که از بی خوابی، اسهالات، استفراغ، جان دردی گرفته تا پیچش روده‌ها و حتی اختلالات ذهنی را در بر دارد. ما همین اعراض و علایم را با ادویه ضد اعرض تداوی می‌کنیم."
در کنار مراکز خصوصی تداوی معتادین، (۸۶) مرکز دولتی تداوی معتادین مواد مخدر در (۳۲) ولایت کشور فعال است، اما برخی معتادین در صحبت با رادیو آزادی می‌گویند که هنگام مراجعه به این مراکز جهت تداوی با پاسخ منفی روبه‌رو شده و ناگزیر یا به ادامه نشه و یا تداوی در منزل رو بیآورند.
کمال یکی از آنان که فرزند بزرگ خانواده‌است، اعتیاد به مواد مخدر در کنار متضرر ساختن صحت وی، حس مسئولیت در قبال خانواده را از وی گرفته و از احترام اعضای خانواده نسبت به وی نیز کاسته شده‌است.
کمال از روزهای به ما می‌گوید که اعضای خانواده‌اش برای این که وی را به ترک اعتیاد مجبور بسازند، دست و پایش را با زنجیر بسته و روزها وی را در خانه حبس کرده‌اند.
او گفت: "حالتی داشتم که روز چهاردهم چشمانم را باز کردم دیدم که در اتاق افتاده و در هردو دستم سیروم تیر کردند. اعتیاد در ذهن انسان عقده ایجاد می‌کند. برادری که از خودت کوچکتر است چطور در برابرت ایستاده شده و در پاهایت زنجیر بی‌اندازد. معتادینی را دیده‌ام که دو ماه در دست و پایش وُلچک زده و به کمرش بسته اند، اما دو ماه بعد زنجیرها را شکسته و دوباره نشه کرده‌اند."
واحدالله کوشان معاون مرکز تداوی هزار بستر ابن سینا می‌گوید، تداوی معتاد تنها به ترک اعتیاد خلاصه نمی‌شود، بلکه تداوی فرد معتاد شامل فعالیت‌های ورزشی، آموزشی و روانی نیز است، تا معتاد با سپری کردن آن به زنده‌گی عادی بر گردد، خدماتی که به گفته آقای کوشان در تداوی منزل به وی مهیا نمی‌شود.
او بیشتر گفت: "اعتیاد یک مریضی است و تداوی و ترک اعتیاد در منزل ممکن است، اما اثرات، زیان‌ها، تکلیف‌های روانی و جسمی که در وجود فرد معتاد باقی مانده، باید از سوی یک فرد مسلکی مدیریت شود. باید مهارت‌ها به فرد معتاد آموزش داده شود که به زنده‌گی عادی بر گردد. در چنین حالتی ترک اعتیاد ممکن است، اما امکان اعتیاد مجدد فرد تداوی شده خیلی زیاد است."
بر بنیاد یافته‌های مشترک دولت افغانستان و اداره مبارزه علیه جرایم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، بیش از دو صد هزار تن در افغانستان به گونه مستقیم به مواد مخدر معتاد اند و با توجه به ارقام مذکور، تعداد مراکز تداوی معتادین جهت ارائه خدمات صحی به آنان کافی نیست.
گزارش: مرسلین ارسلا
