کووید-۱۹
نام بیماری ویروسی است که در جهان گسترش یافته. این بیماری توسط نوع جدید ویروس کرونا که از شهر ووهانِ چین سرچشمه گرفته به میان می آید.
ویروس کرونا
خانوادۀ ویروسی است که انواع گوناگون دارد به شمول میرس‌کوو (MERS-Cov) یا کرونا ویروسِ که باعث به میان آمدن سندروم تنفسی شرق میانه‌ای و سارس‌کوو (SARS-Cov) یا ویروس که باعث سندروم تنفسی حاد وخیم می‌شود.
سارس‌کوو-۲
نام علمی ویروس است که باعث به میان آمدن کووید-۱۹ می‌شود و صورت اختصاری سندروم تنفسی حاد وخیم کروناویروس ۲ است.
فاصلۀ فیزیکی یا جسمی ( فاصلۀ اجتماعی)
اقداماتی است برای محدود کردن ارتباط میان افراد در خارج از خانه برای جلوگیری از عفونت، حتی برای افرادی که نشانه‌های بیماری را بروز نمی‌دهند. سازمان صحی جهان توصیه می‌کند که افراد باید حداقل دو متر از یکدیگر دور باشند. این سازمان اکنون به جای کاربرد "فاصلۀ اجتماعی" از اصطلاح "فاصلۀ جسمی" استفاده می کند. این اصطلاح دقیق‌تر است و دلالت بر این ندارد که جوامع باید از هم جدا شوند.
انزوای خودی
شکل شدیدتر از فاصلۀ جسمی است و معمولاً در مورد افرادی که خود را از دیگران جدا می‌کنند به کار برده می‌شود. زیرا آن‌ها متعلق به گروه معروض به خطر بالا هستند. این اصطلاح ممکن است در مورد افرادی هم به کار برده شود که خود را به دلیل تماس با کسانی که آزمایش‌شان مثبت بوده، از دیگران جدا می‌کنند. آنان باید ۱۴ روز صبر کنند تا مطمئن شوند که به این ویروس آلوده نشده اند.
تعطیلی
به دستور اجباری مقامات گفته می‌شود که به ساکنان یک شهر، شهرک یا منطقه برای ماندن در خانه به هدف جلوگیری از گسترش عفونت صادر می‌شود. در ایالات متحده، به این دستور "خانه نشینی" نیز گفته می‌شود.
قرنطینه
به جدی‌ترین حالتی انزوا یا تجرید گفته می‌شود که مبتلایان از بقیه افراد جامعه به دستور مقامات جدا ساخته می شوند. همچنین ممکن است به جدایی پیشگیرانۀ افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری هم اشاره کند.
وسایل محافظتی شخصی
پرستاران و داکتران برای پیش‌گیری از ابتلا به ویروس معمولاً از این وسایل کار می‌گیرند. ماسک‌های جراحی، ماسک‌های تنفسی، پوشش‌های صورتی، دستکش و پیش بند مشمول این وسایل اند.
ماسک تنفسی
وسیلۀ محافظتی است که بر سر و صورت پوشیده می‌شود و دستکم بینی و دهن را می‌پوشاند. در بخش‌های مراقبت صحی، از ماسک تنفسی به هدف کاهش خطر ابتلا به عفونت‌ها از طریق تنفس استفاده می‌شود. در زمینه‌های دیگر، از ماسک‌های تنفسی برای محافظت از ذرات مضر در هوا یا گازها کار گرفته می‌شود.
دستگاه تنفس مصنوعی
از این دستگاه‌ها برای رساندن اکسیجن به شش بیمار در شفاخانه استفاده می‌شود. این دستگاه هوا را از طریق ماسک صورتی به بیماران که عفونت خفیف دارند، انتقال می‌دهد. به بیمارانی که وضعیت صحی‌شان وخیم است، این دستگاه اکسیجن لازم را از طریق لولۀ که به راه‌های تنفسی بیمار وصل می‌شود، می‌رساند. تنفس مصنوعی به سیستم ایمنی فرصت می‌دهد تا برای نابودی ویروس کار کند.
آزمایش سواب
آزمایشی است که در آن از بینی یا گلو نمونه برداشته می‌شود تا مشخص شود شخص به ویروس آلوده شده یا خیر. یعنی؛ نتیجۀ آزمایش مثبت است یا منفی. از آنجا که برای تجزیه و تحلیل نمونه‌ها معمولاً به تجهیزات و پرسنل حرفه‌ای نیاز هست، نتیجۀ آزمایش چندین ساعت یا در صورت محدود بودن امکانات آزمایشگاهی، چند روز را در بر می‌گیرد.
در حال حاضر، بسیاری از کشورها و شرکت‌ها تلاش دارند تا آزمایش‌های سریع قابل اعتماد را در مراکز صحی و حتی در خانه فراهم کنند. بسیاری از کیت‌های آزمایش سریع ارسال شده از چین به کشورهای اروپایی، از جمله اسپانیا و جمهوری چک، تنها تا حدی توانسته اند موارد مثبت ویروس را تشخیص دهند.
منابع: (فرهنگ Merriam-Webster، اندیپندنت، بی بی سی، سی دی سی.)