امام الدین ۵۰ ساله در کنار یکی از جادههای شهر فیروزکوه، کفاشی میکند، او میگوید به سختی میتواند چرخ روزگارش را بچرخاند.
امام الدین که شش فرزند کوچک دارد میگوید روزانه ۱۰۰ الی ۲۰۰ افغانی کار میکند و بعضی روزها دست خالی به خانه بر میگردد.
او از قیمتی مواد خوراکی در بازار فیروزکوه شکایت دارد: "من خودم کفاش هستم. قیمتی را ببین که به کدام حد رسیده، ما مردم غریب از کجا کنیم. هیچ کس نیست. هیچ دولتی نیست که به داد مردم غریب برسد. این پول ناچیز نان شود و یا کرایه خانه؟"
قیمت یک بوری ۲۵ کیلویی برنج در اوایل سال حدود یکهزار و پنجصد افغانی بود، اما حالا به ۲۵۰۰ افغانی رسیده.
همین طور یک بشکه پنجلیتره روغن از ۶۰۰ افغانی به ۱۳۰۰ افغانی رسیده است.
دکانداران نیز میگویند که بهای مواد خوراکی در بازار فیروزکوه به دلیل خرابی و دوری راه، دو برابر افزایش یافته است.
عبدالخالق هراتی یکی از تجاران غور است: "قیمتها نظر به کرایه آن که میبینیم، یک من بار که از مسیر دره جام میآمد از ۱۰ الی ۱۵ افغانی بیشتر کرایه نمیدادیم، اما حال از ۲۵ افغانی تا ۴۰ افغانی به چهار کیلو بار داده ایم، خودم در بدل بارها تا ۳۵ افغانی کرایه دادم حال میفروشم."
در کنار خرابی و دوری راهها که باعث افزایش قیمتها شده، موترداران در مسیر شاهراه غورهرات نیز ادعا میکنند که جنگجویان طالبان از آنان اخاذی میکنند.
سید اشرف عزیزی راننده شاهراه غورهرات است. او میگوید: "ده الی ۲۰ جای چک پایند دارند، هرجا ۱۰۰ الی ۲۰۰ افغانی میگیرند، اگر موترهای سواری بارداشته باشد ۵۰۰ افغانی و موترهای کلان باربری ۴۰۰۰ الی ۵۰۰۰ هزار افغانی میگیرند، ما مردم از دست اینها (طالبان) در مسیر شاهراه غورهرات زیاد آزار اذیت هستیم."
محمدحسن حکیمی هماهنگ کننده نهادهای مدنی غور است. او با شریک ساختن برگه های که بالای آن آدرس کمیسیون اقتصادی طالبان نوشته است، میگوید که طالبان روزانه از مسیرشاهراه غورهرات صدها هزار افغانی به جیب میزنند.
او از ضعف مدیریتی اداره محلی غور سخن میزند: "ما بارها از دولت خواستهایم که این شاهراه را از کنترل طالبان بیرون کند متاسفانه چندین سال است که اقدام درست در این مورد صورت نمیگیرد."
ولسوالان ولسوالیهای دولینه و شهرک که در مسیر شاهراه غورهرات موقعیت دارند، نیز میگویند که این شاهراه از سوی طالبان کنترل میشود.
به گفته آنان بارها این مشکلات را با مسئولان مرکزی شریک ساخته اند اما توجه نشده است.
امیرداد پارسا سخنگو پولیس غور نیز اخاذی و مسدود بودن شاهراه غورهرات را میپذیرد: "شما میدانید همین اکنون هم عملیات پاکسازی شاهراه در ساحاتی از آهنگران که در مسیرشاهراه غورهرات است ادامه دارد و نیروهای امنیتی در مسیر حضور دارند انشاالله که نیروهای امنیتی در این راستا تلاش میکنند، تا مسیر شاهراه را به روی مسافرین باز نمایند."
قاری یوسف احمدی از سخنگویان طالبان اخاذی از سوی جنگجویانشان را در این مسیر رد میکند و میگوید که تنها ریاست گمرک آنان از موترداران پول میگیرد.
احمدی مشخص نساخت که طالبان از رانندهها چه مقدار و در کدام منطقه پول دریافت میکنند.
بخشهایی بزرگ شاهراه غورهرات سالهاست که در کنترل جنگجویان گروه طالبان است.
در بهار امسال مسئولان در اداره محلی غور گفتند که جنگجویان طالبان پل «کمنج» را در ولسوالی شهرک غور منفجر کردند، با این حادثه مهمترین و کوتاهترین راه ارتباطی غورهرات قطع شد.
پس از تخریب پل کمنج، تاجران و موترداران از راههای دیگر مواد اولیه را با قیمت گزافتر وارد ولایت غور میکنند، که این کار نیز در افزایش بهای مواد اولیه در بازارهای این ولایت نقش مهم داشته است.