ریاست امور زنان ولایت بدخشان می‌گوید که برای ثبت رویدادهای خشونت در برابر زنان در قریه‌های دور دست این ولایت زنان درس خوانده را به عنوان رضاکار به این ریاست در سطح ولسوالی انتخاب کرده.
ولایت بدخشان در شمال‌شرق کشور از جمله ولایت‌های افغانستان است که همواره از ثبت بیشتر خشونت در برابر زنان سخن گفته اند.
مسئولان دلیل افزایش خشونت در برابر زنان بدخشانی را جامعۀ مردسالار، فقر و تنگدستی، بیسوادی و موجودیت جامعۀ سنتی گفته اند.
اکنون مسئولان ریاست امور زنان برای کمک به زنان خشونت دیده در سطح روستاهای دوردست، واحدهای سومی را با کمک زنان رضاکار ایجاد کرده است.
سمیه نعیمی ۲۳ ساله باشنده ولسوالی کشم ولایت بدخشان است.
او می‌گوید دوسال می‌شود که به عنوان رضاکار با ریاست امور زنان در سطح ولسوالی کشم کار می‌کند.
سمیه گفت که در جریان دو سال در جلسه‌های مقام‌های محلی اشتراک و نیز قضایایی زیادی خشونت زنان را ثبت کرده.
سمیه افزود: "من به عنوان نمایندۀ ریاست امور زنان در ولسوالی کِشم هستم. در این ولسوالی‌ها سطح خشونت‌ها زیاد است. زنان زیادی نزد من مراجعه می‌کنند. اکثریت خشونت‌ها، خشونت‌های خانوادگی است وما با زنان همکار هستیم."
بیشتر از ۳۰۰ کیلومتر دورتر از ولسوالی کشم اینجا در ولسوالی زیباک، عذرای ۳۸ ساله هم یک سال می‌شود که به عنوان نمایندۀ ریاست امور زنان در زیباک به گونه‌ای رضاکار کار می‌کند.
بانو عذرا به رادیو آزادی می‌گوید که در جریان یک سال مأموریتش سه قضیۀ خشونت را خودش در سطح ولسوالی حل کرده و نیز چندین رویداد دیگر را به ریاست امور زنان گزارش داده.
او گفت: "من تا حالا سه قضیۀ خشونت را در سطح ولسوالی حل کردم، چون خشونت بسیار بالا نبود و تنها میان فامیل‌ها بود و هفت قضیۀ دیگر را به مقام ولسوالی و به ریاست امور زنان راپور دادم."
ازمیان صدها زن بدخشانی که مورد خشونت قرار گرفته اند یکی آن حسینۀ ۲۸ ساله است.
حسینه به رادیوآزادی می‌گوید که چهار سال قبل او با مردی که دوستش داشت ازدواج کرد.
او اکنون می‌گوید که خانوادۀ شوهرش از جمله مادر شوهرش بر او ظلم و ستم روا داشتند و حتی همسرش را علیه او تحریک کردند و سرانجام آنان سه سال است که جدا شده‌اند.
مسئولان ریاست امور زنان بدخشان هم می‌گویند که در ۲۲ ولسوالی این ولایت زنان رضاکار را انتخاب کرده‌اند تا در بخش ثبت قضیه‌های خشونت با آنان کمک کنند.
الینا غیاثی رئیس امور زنان بدخشان به رادیو آزادی می‌گوید که این زنان رضاکار در یک ماه دوبار از سوی نهادهای مدافع حقوق زنان برای کاهش خشونت در مرکز ولایت آموزش می‌بینند و زنان روستایی که با خشونت گرفتار هستند به آنان مشورت می‌دهند و مشکل‌های حقوقی‌شان را در سطح ولسوالی حل می‌کنند.
بانو غیاثی گفت: "از این که ریاست امور زنان واحدهای سومی را در سطح ولسوالی‌ها ندارد، ما از چند سال به این‌سو به کمک نهاد حاکمیت قانون دفتر «جی‌آی زید»، شبکۀ رضاکار را تشکیل دادیم."
بانو غیاثی می‌گوید که آنان به کمک یک نهاد خارجی از میان ۲۷ ولسوالی در ۲۲ ولسوالی واحدهای سومی را به کمک این زنان رضاکار ایجاد کرده‌اند و قرار است این روند را در سراسر بدخشان انجام دهند.
