۲۶ فراموش‌شده؛ گروهی از خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای در بلخ است که سالها با نیروهای آلمانی در شمال افغانستان کار کرده.
دولت آلمان تعهد کرده که تمامی همکاران نظامی نیروهایش از افغانستان را خارج می‌کند.
اما به روز سه‌شنبه (۲۹ جون) با خروج تمامی نظامیان آلمانی از افغانستان، این ۲۶ خبرنگار می‌گویند که نه تنها هنوز سند پناهندگی دریافت نکرده‌اند، بلکه از وظایف شان هم برکنار شده‌اند.
آنها اکنون برای کسب حقوق و دریافت اجازه سند پناهندگی در آلمان، به اتاقی به‌نام ۲۶ فراموش شده در مزارشریف پناه آورده‌اند.
آنها از یک ماه به این سو همه روزه در این مکان جمع می‌شوند.
بزرگترین خواست شان از دولت آلمان دریافت سند پناهندگی است.
احمد رشاد رفعت، ۲۹ سال دارد و یکی از این ۲۶ فراموش شده در بلخ است.
او قبل از این به حیث خبرنگار با مرکز رسانه‌ای باور کار می‌کرد که پیش از این رسانه‌ای مربوط به نیروهای آلمانی در بلخ بود.
احمد رشاد می‌گوید حدود یک ماه قبل با ۲۵ همکار دیگر خود که ۵ تن شان خبرنگاران زن استند، به علت ارائه اسناد برای پناهندگی در آلمان به کمپ مارمل از سوی شیرشاه امیری رئیس مرکز رسانه‌ای باور از وظیفه برطرف شد.
او افزود: "به تاریخ ۲۸ ماه می با جمع از همکاران به کمپ مارمل رفتیم تا اسناد پناهندگی خود را تسلیم کنیم. اما فردای همان روز که به دفتر کار آمدیم، متأسفانه به ما گفته شد که به دلیل ارائه اسناد پناهندگی برکنار استید."
آقای رفعت اتهام وارد می‌کند که رئیس این مرکز رسانه‌ای یک ماه معاش آنها را نیز نپرداخته است.
رادیو آزادی موضوع برکناری ۲۶ کارمند مرکز رسانه‌ای باور و نپرداختن معاشات خبرنگاران آن را با شیرشاه امیری رئیس این رسانه به اشتراک گذاشت.
اما آقای امیری گفت که نمی‌خواهد در رابطه صحبت کند.
مرکز رسانه‌ای باور، یگانه رسانه تاسیس شده توسط نظامیان آلمانی در سال ۲۰۰۳ میلادی در ولایت کندوز بود که بعداً در ۲۰۰۷ میلادی به بلخ انتقال شد.
این رسانه قبلاً به‌نام رادیو بیان‌شمال در بخش گزارش‌دهی از فعالیت نیروهای آلمانی در شمال افغانستان کار می‌کرد.
اما از دو سال به این‌سو به مرکز رسانه‌ای باور تغییر نام یافته و تمرکز اساسی‌اش روی پوشش دستاوردهای نظامی نیروهای افغان و مشاوران آلمانی آنها است.
مرکز رسانه‌ای باور با حمایت مالی آلمان در کنار نشرات رادیویی، مجله‌ی به‌نام باور نیز به چاپ می‌رساند.
دفتر نی یا حمایت کننده رسانه‌های آزادی افغانستان برکناری ۲۶ کارمند و ژورنالیست این مرکز رسانه‌ای را عمل خلاف محتویات قانون کار افغانستان دانسته.
مبینه ساعی مسئول دفتر نی در بلخ چنین می‌گوید: "البته قانون کار افغانستان شرایط را واضح ساخته، یعنی کارمند قبل از اینکه قراردادش فسخ شود باید در جریان گذاشته شود و هم دلایل فسخ قرارداد مطابق قناعت و خواست کارمند باشد. متاسفانه چنین نشده و این یک عمل خلاف قانون است."
خانم ساعی گفت که در قسمت حل و رسیدگی به مشکل بی‌سرنوشتی کارمندان مرکز رسانه‌ای باور اداره اطلاعات و فرهنگ بلخ مسئولیت دارد.
مطیع‌الله کریمی، رئیس اطلاعات و فرهنگ بلخ نیز از اخراج ۲۶ کارمند و خبرنگار مرکز رسانه‌ای باور انتقاد می‌کند.
اما به باور او رسیدگی به این مشکل از صلاحیت‌های این اداره نیست و باید مراجع بالاتر برای حل آن اقدام کند.
با این حال، کمیته مصونیت خبرنگاران گفته که برخورد مسئولان مرکز رسانه‌ای باور با ۲۶ کارمند این اداره که به طور گروهی برکنار شده، نوع خشونت در برابر خبرنگاران است.
بشیر انصاری، مسئول کمیته مصونیت خبرنگار در شمال افغانستان است.
آقای انصاری بیشتر گفت: " این یک نوع خشونت از سوی مدیران رسانه‌ها پنداشته میشود و اینکه یک ماه حقوق آنها پرداخت نشده این هم خلاف مقرره طرز تاسیس رسانه‌ها است. در کل این مسئله یک گام فرا قانونی است."
۲۶ فراموش شده، در حالی برای دریافت پناهندگی در آلمان کمپاین دادخواهی راه اندازی کرده‌اند که آلمان به تاریخ ۲۹ جون با خروج تمام نیروهایش به تقریباً دو دهه ماموریت نظامی خود در این کشور پایان داد.
پیش از این وزارت داخله آلمان اعلام کرده که به آن عده افغان‌های که از سال ۲۰۱۳ به این‌سو با نظامیان این کشور در افغانستان همکار بوده اند، سند اقامت می‌دهد.
اما اکنون گروه ۲۶ فراموش‌شده در بلخ منتظر است که آن وعده چی زمانی عملی خواهد شد.
