پس از دستور رهبری طالبان بر مسدود ماندن مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم اکنون شماری از دانش آموزان نگران آینده شان اند.
گیتی ۱۸ ساله دانش آموز صنف دهم لیسه دخترانه سلطان راضیه غور است.
او به رادیو آزادی گفت پس از تصمیم طالبان مبنی بر مسدود ماندن مکاتب متوسطه و لیسه دختران با دنیا غم و رنج و آینده نا معلوم شب و روز را سپری می‌کند: "افسردگی گوشه گیری گوشه نشینی و نداشتن انگیزه برای زندگی و ده ها عمل تازه‌ی منفی را پیدا کردم،
وقتیکه فکر می‌کنم که همه آرزو هایم نقش برآب شده و همه چیز از من گرفته شده کم است تا سرحد دیوانه‌گی بروم."
دلربا دانش آموز صنف یازدهم لیسه دخترانه خدیجه کبرا در شهر فیروز کوه غور است.
او نیز به رادیو آزادی گفت که با بسته ماندن مکاتب دخترانه در غور تمام زحمات و آرزو هایش با خاک یکسان شده است و این اقدام طالبان بر روح و روان او نیز تاثیر منفی گذاشته است: "پول مصرف کردیم، کورس خواندیم هر لحظه مصروفیت ما به کتاب و تعلیم بود اما پاداش این همه زحمات ما چه خواهد شد؟ من آرزو داشتم تحصیل کنم و چیزی را بیآموزم و به دیگران بیاموزانم اما بی خبر از اینکه چنین تحولاتی میاید و حق تحصیل از ما گرفته می‌شود. اما این ترس و ناامیدی ها تا به کی ما آرزوهای زیادی داشتیم که صبح از خواب برمیخیزیم یک طلوع خوشبختی یک هوای آرام و با شور شوق طرف مکتب برویم اما حالا مکتب رفتن بزرگترین آرزوی محال ما شده."
با وجود اینکه وزارت معارف طالبان اعلام کرده بود که همه مکتب‌های پسرانه و دخترانه به تاریخ سوم حمل آغاز خواهند شد اما در روز آغاز سال آموزشی، طالبان دوباره اعلام کردند که دوره های متوسطه و لیسه مکتب‌های دخترانه تا امر ثاتی تعطیل می‌باشند.
باشندگان و فعالان حقوق زن در غور خواستار بازگشایی مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم اند.
محمد سرور پدر یک دانش آموز دختر در شهر فیروز کوه مرکز ولایت غور است.
او به رادیو آزادی گفت که طالبان باید هر چه زودتر به دانش آموزان دختر بالاتر از صنف ششم اجازه رفتن به مکتب را بدهند: "به عنوان یک پدر از امارت اسلامی افغانستان خواهش مندیم که مکاتب را به روی دختران باز کنند تا اینکه دختران بتوانند و خصوصاً در این فضا آرام و بدون جنگ بتوانند که تحصیل کنند و آینده کشور خود را خودشان بسازند و یک مادر خوب باشند. بدون شک وقتیکه یک دختر تحصیل بکند فردا یک مادر خوب و اطفال خوبی را به جامعه تقدیم می‌کند و این بدون شک تأثیر دارد روی پیشرفت جامعه و روی پیشرفت کشور و روی ترقی بیشتر در جامعه."
آرزو احمدی یک فعال حقوق زن در غور هم از طالبان حین خواست را دارد: "زنان نیم پیکر جامعه هستند و مادران فردای کشور هستند و حق دارند تحصیل کنند و هیچ‌گونه دلیلی وجود ندارد که دختران از مکتب رفتن منع شوند. چون نظام معارف ما مختلط نیست، نصاب تعلیمی ما اسلامی است، لباس دختران مکاتب مطابق شریعت اسلامی است و فضا امن و مصون آموزشی در مکاتب از قبل وجود داشته است. بناءً از امارت اسلامی خواهش می‌کنیم که به تعهدات شان عمل کنند و دروازه های مکاتب را به روی دختران صنف هفتم تا دوازدهم باز کنند."
محروم شدن هزاران دختران افغان از رفتن به مکتب از سوی طالبان واکنش های جهانی هم در پی داشت از جمله ایالات متحده امریکا مسیر روابط دیپلماتیک خود را با حکومت طالبان تغییر داد.
بانک جهانی نیز برنامه های صندوق بازسازی افغانستان را منجمد کرد.
طالبان گفته اند که منتظر ایجاد طرح جامع در مورد مکاتب متوسطه و لیسه دختران هستند.
وزارت معارف طالبان گفته است که منتظر نهایی شدن این طرح می‌مانند.
حالا دیده شود که فشارهای جهانی بر حکومت سرپرست طالبان در راستای بازگشایی مکاتب دخترانه چقدر اثر گذار خواهد بود و آیا به گیتی و دلربا و هزاران دختر افغان دیگر اجازه رفتن به مکتب داده خواهد شد.
